Game of the Year 2019 volgens Wester

Een oudejaarslijstje maken is voor mij altijd een herinnering aan hoe weinig nieuwe games ik eigenlijk heb gespeeld. Dit jaar is dat niet anders. Sayonara Wild Hearts, Astral Chain, Untitled Goose Game, Star Wars Jedi: Fallen Order, The Outer Worlds – ik had ze allemaal willen checken, maar heb daar geen tijd voor vrijgemaakt. Het overgrote deel van 2019 bracht ik bovendien niet in Nederland door en dat betekent dat ik de grote console-toppers aan me voorbij heb moeten gaan. Gelukkig was de Nintendo Switch wél mee, wat de bias van mijn lijst verklaart.

#5 – Pokémon Sword and Shield

Sinds Pokémon Black 2 heb ik geen Pokémon-spel meer aangeraakt, maar het kost geen moeite aan Pokémon Sword te wennen. Onder de hippe graphics gaat namelijk een traditionele Pokémon-game schuil. Nostalgisch genieten dus. Gelukkig wel een tikkeltje toegankelijker: je vliegt zo naar een Pokémon Center, je verwisselt overal je Pokémon van en naar je Box en XP (die je gul wordt gegeven) verspreidt over al je Pokémon in je team. Dat National Dex “schandaal” boeit me overigens geen (Poké)bal – er zijn te veel nieuwe beestjes die ik nog helemaal niet ken!

#4 – Bloodstained: Ritual of the Night

Konami doet bijzonder weinig moeite om zijn inmiddels ondode gameseries levend te houden, iets wat ik met name betreur als ik denk aan Castlevania. Gelukkig heeft Castlevania-goeroe Koji Igarashi daar iets op bedacht: een spiritueel deel van de serie met een andere naam. Bloodstained: Ritual of the Night ademt in alles Castlevania, van de (secundaire) wapens en het op demonen gefocuste plot, tot en met de voorzichtige gameplay en grafische stijl… En dat is dan ook precies waarom ik de game met moeite kan loslaten!

#3 – Fire Emblem: Three Houses

De twee hoofdelementen van de nieuwe Fire Emblem staan sterker dan ooit. Tactiek zit ‘m zowel in de diepgaande op beurten gebaseerde gevechten, alsook in de tijdsbesteding in het uitgebreide sociale aspect. Want wat heb ik een leuke tijd doorgebracht met de kleurrijke personages van de Harry Potter-achtige huizen. Met maar liefst drie verschillende paden ben je bovendien een hele tijd zoet. Een dikke veertig uur heb ik over mijn eerste run gedaan, maar nu ik dit stukje aan het tikken ben zou ik eigenlijk best opnieuw willen beginnen…

#2 – Cadence of Hyrule

Ik ben een absolute sucker voor ritmespelletjes: Guitar Hero, Elite Beat Agents, Theatrhythm, Osu! Tatakae! Ouendan, Taiko no Tatsujin – ik verslind ze. Met The Legend of Zelda: The Wind Waker als favoriete game ooit gespeeld, móést Zelda en Crypt of the NecroDancer spin-off Cadence of Hyrule dan ook een perfecte cocktail voor mij zijn. En dat is ook zo gebleken. Op de maat loop, sla of schiet je. Een waar (al dan niet kort) Zelda-avontuur, maar dan ritmisch! De gameplay is zó verslavend, de muziek zó lekker, dat ik de demo van Cadence of Hyrule maar bleef opstarten. En ja, toen is ook het volledige product op mijn Nintendo Switch belandt.

#1 – Baba is You

Baba is watte? You! Jij bent Baba! Tot je de regels verandert althans. In het puzzelspel Baba is You is elk level gebonden aan regels: Wall is Stop betekent bijvoorbeeld dat je niet door muren kunt lopen; Flag is Win vertelt je dat je een level haalt bij het bereiken van de vlag. Deze regels staan echter in de levels en, wellicht raad je het al, elk woord is een blok dat je kunt wegduwen. Zo haal je Stop weg en kun je ineens door muren lopen of verander je de winconditie tot Wall is Win om een level op een andere manier te voltooien. Check eens een trailer en probeer niet te glimlachen. Zelfs urendiep in de game blijven de vernuftigheid van het spel en zijn levels je verbazen. Baba is You is een van de meest uitzonderlijke puzzelspellen die ik ooit heb aangeraakt en verdient dan ook met recht een nummer 1-positie.