Iedereen kent de catchy deuntjes van Mario, of het epische themanummer van Halo, maar er is geen enkele serie met zo’n rijke bibliotheek aan sterke composities als Final Fantasy. Niet geheel verwonderlijk dus dat wanneer orkesten gamemuziek opvoeren, Final Fantasy niet mag ontbreken. Met Theatrhythm Final Fantasy wist Square Enix in 2012 fans middels een ritmespel een deel van de muziekgeschiedenis van de serie te laten verkennen, maar daar kan gerust nog een schep bovenop. Met Curtain Call wordt vooral heel veel meer gebracht, maar dat werkt alleen als de basis van de ritmegame niet ook ijzersterk is.
Sorry
Ik ben moreel verplicht om allereest mijn excuses aan te bieden; destijds ben ik wat streng geweest in mijn beoordeling van het originele Theatrhythm Final Fantasy. Ik veroordeelde met name het feit dat veel van de oude composities vandaag de dag niet heel aangenaam meer klinken, vooral niet als je op de maat van bliepjes zult moeten spelen. Echter, eigenlijk is dat niet zo’n punt, omdat de basis van de ritmegame lekker in elkaar steekt. Alleen maar goed dus dat Curtain Call deze fundering enkel versterkt.
Ritmegame met JRPG-elementen
Ook in het tweede deel is de muziek in drie categorieen verdeeld, te weten gevechts-, veld- en event-nummers. Elk van deze drie kent een eigen gameplaystijl, maar centraal staat op de maat op het touchscreen drukken. Een geschreven uitleg doet hierbij weinig recht aan, terwijl een enkele gameplaytrailer gelijk toont hoe de verschillende onderdelen werken. Met Curtain Call is er niets aangepast aan deze driedeling, maar wel oogt en speelt het allemaal net wat strakker. Zo zul je in Field Stages bijvoorbeeld hier en daar met airships reizen in plaats van enkel te lopen. Saillant detail: speel je een nummer van bijvoorbeeld Final Fantasy III, dan zal je schip ook van die game afkomstig zijn.
Bij de oorspronkelijke Theatrhythm kun je al aan team samenstellen uit een aantal Final Fantasy-personages, waarbij goed presteren bij de nummers, resulteert in betere statistieken en het vrijspelen van nieuwe vaardigheden. Dit zou zijn weerslag moeten vinden als je nummers met hen speelt, maar in de praktijk merk je hier bijzonder weinig van. Ontwikkelaar Indieszero leek hiermee te pogen ook Theatrhythm meer aan te laten voelen als een heuze Final Fantasy-titel. Dezelfde JRPG-achtigheid is aanwezig in Curtain Call en een gigantische hoeveelheid toegevoegde personages kan niet verhullen dat dit systeem nog steeds hetzelfde is. Je zult dus af en toe bijvoorbeeld een fira op het scherm zien verschijnen, maar echt bijzonder veel invloed heeft het allemaal niet.
Meer, meer, meer!
Wel nieuw aan Curtain Call zijn de zogeheten Quest Medleys, een modus die overigens al wel met de iOS-versie van het origineel was bijgevoegd. Je kunt de lengte van je queeste bepalen en zult hierbij een bepaalde route afleggen en vijanden en hoofdbazen moeten verslaan. Het is een vermakelijke toevoeging, die de speelduur aanzienlijk weet te verlengen. Tevens bevat Curtain Call een Versus-modus, een logische toevoeging aan het spel. Hierin is het mogelijk jouw skills te meten met die van een ander, door synchroon een nummer te spelen. Dit is maar goed ook, want nummers worden pas bij echt hoge moeilijkheidsgraden pittig. Uitdaging is daarom des te meer te vinden wanneer je het tegen vrienden opneemt.
Het allertofste onderdeel van Curtain Call is echter nog onbenoemd gebleven: in de game kun je met maar liefst 221 Final Fantasy-nummers aan de slag! Serieus, wauw. Hierdoor ontbreekt eigenlijk geen enkele topper en is er voor iedereen genoeg te spelen. Sterker nog, zelfs niet-Final Fantasy-fans kunnen op zich prima met de game uit de voeten, want goede composities zijn volop te vinden. Ook uitzonderlijk mooi is het dat Indieszero niet enkel nummers van de hoofdreeks heeft toegevoegd, maar dat je ook aan de slag kunt met tracks van spin-offs zoals Crystal Chronicles, Tactics, Chobobo’s Dungeon en Dissidia. Tevens noemenswaardig: de geluidskwaliteit van de nummers is uitstekend te noemen.
Conclusie
Met Theatrhythm Final Fantasy: Curtain Call heeft ontwikkelaar Indieszero enkele elementen van het origineel verbeterd, maar de game kenmerkt zich vooral door heel veel meer te bieden. Meer personages, meer modi en vooral heel veel meer epische muziek. Elke Final Fantasy-liefhebber is eigenlijk moreel verplicht dit ritmespel aan te schaffen, want als er één game is die je nostalgie kan voeden, is het deze.
