Het heeft even geduurd, maar na de review-in-progress is hier de definitieve review van Pokémon Sword en Shield. Ik heb de game inmiddels uitgespeeld en heb mijn mening dan ook volledig klaar. Nogmaals ga ik niet uitgebreid in op Dexit of #GameFreakLied; dat vind je terug in de minpunten (enkele van mijn favorieten zitten er immers niet in), maar daarmee is de kous af. Uiteindelijk draait het om de gameplay en dat is dan ook wat centraal staat in deze review.
Op avontuur in Galar
Zoals ik in mijn review-in-progress al zei, ben ik erg te spreken over de Galar-regio. De wereld is gevarieerd en ziet er leuk uit. Wel ben ik inmiddels tot de conclusie gekomen dat de boel soms wel héél groot aanvoelt, waardoor de interessante plekjes erg ver uit elkaar zitten. Het is niet zo dat Pokémon Sword en Shield aanvoelen als een walking simulator, maar heel af en toe bekruipt het gevoel je dat het wel bijna zover is. De wereld is vooral groter geworden, maar het extra oppervlak is wat karig opgevuld.
Maar waar Pokémon Sword en Shield wél in zijn geslaagd, is het gevoel van avontuur versterken. Ik kan niet echt mijn vinger leggen op hoe GameFreak het heeft gedaan, maar het verhaal komt af en toe best onverwacht uit de hoek. Nog steeds is het geen verhaal à la The Last of Us of The Witcher 3, maar het houdt de boel op vermakelijke wijze interessant. Misschien ligt het eraan dat het “kwaadaardige” team deze keer geen grootse plannen voor wereldoverheersing (of andere dergelijke ideeën) heeft, maar simpelweg de hooligans zijn van een van je rivalen in de Gym Challenge.
Wat ik wél weet is dat de verhalende content zich meer richt op de lore en de geschiedenis dan eerdere delen, wat de boel allemaal wat explicieter maakt. Ergens is dit leuk, want de lore van de Pokémon-wereld is soms nog best interessant. Echter, de keerzijde van de explicietere vertelling is dat het een stuk minder leuk wordt om de wereld op eigen houtje te verkennen. Hier en daar liggen nog waardevolle voorwerpen, maar verder is de wereld het niet écht waard om nog eens op zoek te gaan naar verdere aanwijzingen.
Kamperen in de bush
De Wild Area is nog altijd een van mijn favoriete aspecten van Pokémon Sword en Shield – maar ook dit is qua verkenning niet bijster interessant. Hier ga je alleen naartoe om Pokémon te vangen of te grinden voor XP-punten voor je Pokémon. Dat is op zich niet erg, maar stiekem hoop ik dat GameFreak in de toekomst voortborduurt op het concept. De vrije camera en een bijna-openwereldgevoel zijn fijn, maar komen pas écht tot hun recht als er ook wat exploration te beleven valt.
In de Wild Area (en op de kleinere Routes) kun je tevens een kampje opzetten, wat ter vervanging dient voor het Pokémon Refresh-systeem uit Pokémon Sun en Moon. Aan de ene kant is dit leuker, omdat de interactie met je Pokémon wat gevarieerder is dan voorheen. Echter, in Pokémon Refresh kon je ook direct na een gevecht je wezentjes genezen van status conditions.
In je kamp kun je curry’s maken, die je Pokémon kunnen genezen afhankelijk van hoe goed je ingrediëntenkeuze en kooktechnieken (het aanwakkeren van het vuur en het roeren) zijn. Zeker als je nog niet zoveel recepten kent, is zeker de keuze voor welke Berries je gebruikt, een grote gok. Pakt dat verkeerd uit, kun je nóg een keer gaan koken, in de hoop dat het deze keer wél je Pokémon geneest. Dit kan nog wel eens leiden tot frustratie die bij Pokémon Refresh niet aanwezig was.
Werken voor je centen!
Wat ik overigens wél een leuke nieuwe toevoeging vind, zijn de Poké Jobs. Dit zijn een soort bijbaantjes waar je je Pokémon naartoe kunt sturen en waarmee je verschillende beloningen kunt krijgen. Denk daarbij aan bakken aan XP voor je wezentjes, maar ook aan TM’s, Rare Candy en andere goedheid. Je krijgt in Poké Centers, afhankelijk van hoeveel badges je hebt verdiend, een lijst met beschikbare opdrachten waar je bepaalde Pokémon heen moet sturen.
Soms wordt er om een bepaald type gevraagd, zoals Poison of Electric. Echter, soms moet je een beetje gokken welke Pokémon je stuurt op basis van een aanwijzing, zoals “Pokémon die eruit zien alsof ze het hiernamaals hebben gezien”. Dit zorgt ervoor dat het niet te eentonig en te simpel wordt om de beloningen binnen te harken. Als je namelijk de verkeerde Pokémon stuurt, krijg je danig minder terug voor je moeite – terwijl je tóch je Pokémon een tijdlang niet kunt gebruiken. Toegegeven, in de meeste gevallen zul je Pokémon naar Jobs sturen die tóch al stof liggen te vangen in een van je Boxes, dus eigenlijk is het helemaal niet erg als je eens wat minder terugkrijgt voor het voltooien van een opdracht. Wel zorgt deze toevoeging ervoor dat juist die Pokémon niet zomaar opvulling voor je Pokédex vormen.
Tweesnijdend Sword
Als ik Pokémon Sword en Shield in één frase zou moeten omschrijven, zou ik zeggen: “ouderwets vermakelijk”. Dit dekt precies de lading van het tweesnijdende zwaard van deze games. Ja, ik vermaak me er uitstekend mee – maar het voelt allemaal niet heel revolutionair. Het verhaal is wat spannender gemaakt en de Wild Area is een leuk begin, oké. Maar als je naar Nintendo’s andere franchises kijkt, zie je ware revoluties wanneer er eenmaal nieuwe hardware verschijnt, zoals de Nintendo Switch.
The Legend of Zelda: Breath of the Wild, Super Mario: Odyssey, noem maar op; allemaal brachten ze flinke veranderingen mee naar de Nintendo Switch. Niet alle franchises vernieuwen zichzelf in dezelfde mate, maar wél stuk voor stuk meer dan Pokémon, dat toch een beetje op zijn lauweren lijkt te rusten. Met Let’s Go probeerde GameFreak het nog, bijvoorbeeld door het fysiek nabootsen van het gooien van een Poké Ball – en zelfs een heuse Poké Ball als optionele controller. Je kunt vinden wat je wilt van die vernieuwingen, maar dát was toch een beetje de potentie van de Switch. Sword en Shield gaan echter weer helemaal terug naar de roots.
De gevechten zijn wat ze altijd zijn geweest met uitzondering van een Ability hier en daar, het vangen van Pokémon werkt precies zoals het al decennialang werkt… Pokémon Sword en Shield voelen heel erg veilig aan, alsof GameFreak bang is om fans boos te maken door dingen te veranderen. Dingen als Poké Jobs zijn leuk, maar uiteindelijk wel erg kleine toevoegingen aan een verder haast identieke game. Toegegeven, de innovaties die Pokémon Let’s Go doorvoerde, waren niet allemaal even succesvol. Maar daarmee probéérde GameFreak het in ieder geval nog. Nu worden al die veranderingen teruggedraaid en lijkt men bang om opnieuw te spelen met de mogelijkheden van de Switch.
Conclusie
Pokémon Sword en Shield zijn, nogmaals, ouderwets vermakelijk. Galar is een heerlijke wereld waar je vele uren speelplezier aan kunt beleven. Toch voelt het een beetje wrang dat, na de innovatie van Let’s Go, GameFreak nu weer he-le-maal terug naar de roots gaat, zonder daarbij danige innovatie te tonen die andere games al jarenlang laten zien. Zeker gezien dit de eerste “echte” Pokémon-games voor de Nintendo Switch zijn, had ik stiekem op meer vernieuwing gehoopt.
Desalniettemin heb ik genoten van Pokémon Sword en Shield. De Wild Area smaakt absoluut naar meer en de world-building is sterker dan ooit. Ook de achtste generatie aan nieuwe wezentjes is over het algemeen sterk, op Applin na dan. Ik hoop dan ook dat GameFreak de smaak te pakken heeft en voor de volgende Pokémon-games meer ballen toont, zodat de franchise écht weer fris en fruitig aanvoelt.
