The Legend of Zelda: Breath of the Wild

The Legend of Zelda: Breath of the Wild is een gigantische game geworden. Tijdens eerdere preview-sessies maakten we gekscherend de vergelijking met games als Skyrim en die vergelijking blijkt grotendeels te kloppen. Belangrijker is echter dat de game heel veel vernieuwt. Zelda-fans zullen zien dat hun favoriete franchise een nieuw jasje heeft gekregen, waarbij de open wereld en het overleven daarin belangrijker is dan ooit. Bereid je voor op een epos die niet onder doet voor Ocarina of Time en The Wind Waker, maar tegelijkertijd ook een volledig nieuwe ervaring biedt binnen de Zelda-franchise.

Honderd jaar geleden in het land van Hyrule

Als je aan mensen vraagt wat hun favoriete Zelda is, dan zullen veel mensen Ocarina of Time noemen. Die game was een mijlpaal voor het open-wereld-genre en doet de (life)hartjes van vele fans nog steeds sneller kloppen. Voor mij persoonlijk was het echter The Wind Waker waar ik met de meeste liefde naar terugkijk. Breath of the Wild haalt duidelijk inspiratie uit beiden, al is de wereld niet overspoeld door water, maar een gigantische landmassa met heel veel verschillende gebieden. Een open wereld die we nooit eerder zagen, want je kunt letterlijk overal heen. Letterlijk, want in tegenstelling tot andere games kan Link in BotW ook klimmen. Een berg betekent nooit het einde van de map, maar een uitdaging om verder te komen.

Als de game begint wordt Link wakker na een slaap van honderd jaar. Een eeuw geleden is er iets verschrikkelijks gebeurd in Hyrule en jij moet dat 100 jaar na dato gaan oplossen. Je weet als hoofdrolspeler niet meer wat er is gebeurd vanwege geheugenverlies en gaandeweg moet je oude vrienden weer opzoeken en je opmaken voor de strijd tegen Calamity Ganon. Het verhaal wordt verteld door middel van cutscenes die volledig ingesproken zijn, al zijn dialogen ingame nog steeds met tekstbalkjes. De game voelt daarbij een beetje als een anime, met sterke personages van verschillende bekende Zelda-rassen. Hoe je de game voltooit is grotendeels aan de speler, want nooit eerder werd je in een Zelda-game zo in het diepe gegooid. Dit kan een aantal spelers best afschrikken. Er is een quest-lijst met hoofd- en zijmissies en de hoofdmissies zijn vooral voor de lange termijn. Hoe je het doet? Je zoekt het maar uit!

Levendige wereld

Al snel blijkt dat de game grotendeels draait om het overleven in een post-apocalyptische wereld. Het gevoel van de game komt af en toe dichtbij Fallout, met ruïnes uit vervlogen tijden en kleine dorpjes die het leven weer hebben opgepakt. Dat overleven is de hoofdmoot van de game en dat gaat enorm diep. Een craft-systeem wordt geïntroduceerd, waarbij je gigantisch veel uit de wereld kunt gebruiken. Bomen kunnen worden omgehakt en klein gemaakt voor een kampvuur. Deze dien je aan te steken met flint (vuursteen) wat te hakken is in de bergen.

Ook dien je voor je eigen voedsel te zorgen, met tientallen ingrediënten die te vinden zijn in Hyrule. Dit is daadwerkelijk leuk om te doen, omdat je zelf moet ontdekken welk effect verschillend voedsel heeft. Al snel ben je aan het experimenteren met vijf ingrediënten die je kunt toevoegen aan een maaltijd. Een kippenpoot of biefstuk met paddenstoelen, krekels, krab, vis, verschillende planten, melk, pepers, zout; elke maaltijd heeft zijn eigen effect. Van extra hartjes tot een grotere stamina (uithoudingsvermogen), meer snelheid, bescherming tegen hitte of kou, stealth, de effecten zijn legio waardoor het uitproberen met eten loont en ook nog eens plezierig is. Recepten worden niet opgeslagen in een lijst en zijn alleen maar te controleren voordat je een maaltijd gegeten hebt. Onthoud dus goed wat er zorgt voor de dingen die je nodig hebt.

Een ander belangrijke factor van het overleven is het weer in de wereld. In de nacht zijn er veel vijanden actief, dus is het soms erg fijn om de nacht over te slaan en weer te beginnen op een nieuwe dag. Het overslaan van de nacht kan bij een kampvuur, maar deze kun je natuurlijk niet aansteken als het regent. Ook kun je tijdens de regen niet op een berg klimmen, omdat je dan uitglijdt. Bij onweer moet je dan weer weinig bewegen omdat je anders geraakt wordt door de bliksem.

De weersomstandigheden hebben dus een enorme invloed op je kansen als speler en dit is fantastisch toegepast door de ontwikkelaars. Als je tijdens een stortbui met onweer aan het schuilen bent onder een boom, dan moet je niet gek opkijken als er een rondreizende Goron ook komt schuilen, want ook de NPC’s hebben hun eigen leven en je komt ze regelmatig tegen. Ook is het van belang dat je weet hoe warm of koud het is op verschillende plekken. Heb je geen goede kleding of maaltijd bij je, dan kun je niet hoog in de bergen komen, want daar is het te koud voor Link.

Jij beslist

De progressie van Breath of the Wild breekt met eerdere Zelda-games. Voorheen was de opbouw volledig logisch en grotendeels van te voren bepaalt. Je gaat een tempel in, je verslaat een eindbaas en je krijgt er een hartje bij. Dat ligt nu in jouw handen. Sommige tegenstanders kun je in het begin van de game simpelweg nog niet verslaan. Daarvoor dien je eerst wat shrines te bezoeken. Dit zijn kleine tempels en er zijn tientallen shrines te vinden in de wereld. Hierin dien je puzzels op te lossen met upgrades die je krijgt in de game. Denk daarbij aan bommen, maar ook aan een enorme magneet. Elke vier uitgespeelde shrines staat gelijk aan één extra hart of extra stamina. Hoeveel je er doet voordat je klaar bent voor een bepaalde eindbaas, mag je helemaal zelf weten. Voorbereiding is alles en dat geldt zeker ook voor de wapens.

Wapens zijn legio te vinden, maar allemaal gaan ze niet echt lang mee. Hierbij wordt het vechtsysteem gebruikt dat we kennen uit The Wind Waker. Tegenstanders kunnen hun wapen verliezen en die kun je vervolgens zelf gebruiken. Dit geldt voor zwaarden, maar ook voor harken, speren, knuppels en meer. Neem altijd voldoende wapens mee en hecht je niet teveel aan toffe wapens, want ze gaan niet heel lang mee. Dit is ook van belang voor eindbazen, want als je tijdens een episch gevecht geen wapens meer hebt, dan is het afgelopen. Bogen zijn ook onderhevig aan slijtage en meer dan ooit dien je je zelf voor te bereiden op grote gevechten met wapens, upgrades en maaltijden. Geld speelt daarbij ook een grote rol, omdat bepaalde ingrediënten en kleding gemakkelijker aan te schaffen zijn dan te vinden. Gelukkig kun je overbodige loot ook gewoon verkopen.

Welke strategie?

Omdat de wereld zo groot is, is een paard geen overbodige luxe. Paarden kun je zelf vangen als je ze tegenkomt in de wereld, al is dit geen gemakkelijke opgave. Je dient ze te temmen en daarvoor is stamina van belang. In het begin zal je dus alleen zwakke paarden kunnen vangen (wat mij de eerste 20 uur niet eens lukte) om pas veel later mooiere hengsten te kunnen verkrijgen. Je kunt je paarden opslaan bij stallen die verspreid zijn over de wereld. Bij deze ontmoetingsplekken zal je ook andere personages tegenkomen die je met hints helpen met het verdere verloop van het verhaal. Ook kun je daar (en in dorpen) overnachten voor bijvoorbeeld wat extra hartjes.

Gelukkig kun je ook gebruik maken van een fast travel-systeem. Net als in games als Assassin’s Creed kun je delen van de map in kaart brengen door enorme torens te beklimmen. Deze scant de omgeving en zal direct dienen als fast travel hub. Hoe je deze torens beklimt kan echter nog een uitdaging zijn, want sommige torens worden heel goed beschermd. Voor het opslaan van je game is geen toren of kampvuur nodig, dit kan namelijk op elk moment in de game.

Je verveelt je geen moment in Breath of the Wild en het is knap dat dingen die op het eerste gezicht misschien wat saai lijken, toch ontzettend vermakelijk zijn. Je hebt altijd het idee dat je dingen doet om je personage sterker en beter te maken. Ook zal je altijd stil moeten staan bij je strategieën. In de nacht zijn meer monster actief, maar slapen ook veel monsters. In de nacht kun je dus sluipend een vijandelijk kamp betreden om hun wapens te stelen, iets dat overdag totaal niet kan.

Conclusie

The Legend of Zelda: Breath of the Wild is een goed voorbeeld van enorme vernieuwing, zonder dat de basis vergeten wordt. Voor fans van de franchise kan het lastig zijn om zo in het diepe gegooid te worden en ook de andere vorm van tempels zal voor sommigen wennen zijn. Dit zijn echter de enige twee punten waar de fans moeite mee kunnen hebben. De rest van de game is een adembenemende ervaring, met een schitterende grafische stijl, een enorme wereld, legio mogelijkheden en een tof verhaal.

Breath of the Wild doet eer aan eerdere pareltjes als Ocarina of Time en The Wind Waker, maar heeft een eigen smoel, nieuwe ideeën en een bizar levendige wereld. Een system-seller van formaat, die iedere Zelda-fan gespeeld moet hebben, maar ook een mooie introductie is voor nieuwe spelers. Hyrule is levendiger dan ooit en het is lang geleden dat ik zo vaak verrast werd door een game.