Review: Super Smash Bros. Ultimate – Min Min Challenger Pack

Super Smash Bros. Ultimate’s eerste Fighters Pass was een mixed bag. Dat terwijl de pas, die een vijftal gloednieuwe speelbare personages plus eigen stages toevoegt, zo goed begon. We kregen de stijlvolle Joker (Persona 5), de meerdere hoofdpersonages in één met Hero (Dragon Quest) en de ultiem vaak aangevraagde Rare-iconen Banjo & Kazooie. Toen arriveerde Terry Bogard (Fatal Fury), dan wel afkomstig uit een invloedrijke serie maar wel eentje die erg niche en vergeten is in het Westen. De hekkensluiter bleek Byleth (Fire Emblem: Three Houses). Wéér een zwaardvechter en nóg meer Fire Emblem. Sterker nog, dankzij Byleth bestaat meer dan tien procent van het Smash-roster uit Fire Emblem-personages.

Nintendo kondigde een tweede pas aan, de wereld in geslingerd als Fighters Pass Vol. 2. De twijfel lijkt ditmaal een stuk hoger. Koop je de pas, dan weet je van tevoren niet of de personages de moeite waard blijken. Dat was natuurlijk al zo bij Vol. 1, maar vertrouwen moet na die afsluitende sisser worden teruggewonnen. Waarmee probeert Nintendo dat? Met het Chinese noedelmeisje Min Min die ze uit de eigen keuken trokken. Geen gastpersonage dus, maar een unieke vechter uit het Nintendo Switch-spel ARMS. Een geslaagde keuze?

ARMS? Watte?

In 2017, vrij vroeg in de levenscyclus van de Nintendo Switch, was daar ineens ARMS, een vechtgame zoals alleen Nintendo die maakt. Met een Joy-Con per hand, schiet je elastische springveerarmen richting je tegenstanders alsof je Monkey D. Luffy bent. Dit maakte het mogelijk om op grote afstand elkaar op de vuist te gaan én daarbij je vuisten in de lucht nog effect mee te geven.

Arms is een veelal vergeten game, al blijft het concept uniek. Het is daarom tof dat Nintendo zijn uiterste best heeft gedaan om de geest en gameplay-elementen van ARMS via Min Min Super Smash Bros. Ultimate in te loodsen.

Strek je vuist uit

Met Min Min laat Nintendo het aloude Super Smash Bros.-principe iets los. Een druk op de A-knop betekent niet meer een standaardaanval en je speciale aanvallen zitten niet enkel verstopt onder de B. Kies je voor Min Min, dan betekent A je linker vuist, B de rechter.

Dat biedt mogelijkheden. Zo kun je met Min Min de ene vuist de ene kant op laten suizen en de ander de andere. Met een tikje naar boven of onderen kun je zelfs je vuisten bijsturen. Min Min laat je zelfs de sterke Smash-aanvallen uitvoeren met de B-knop. Ook in de lucht. Ongehoord, maar in de context van Min Min’s speelstijl niets dan logisch.

In ARMS verschilt ieder personage onderling vrij minimaal; de variatie zit ‘m vooral in de wapens die je aan de vuisten van je vechtersbaasje kunt koppelen. In Super Smash Bros. Ultimate biedt Nintendo je met Min Min diezelfde optie – on the fly.

Een tik naar beneden plus een druk op de B-knop en je rouleert tussen de drie verschillende ARMS die je aan je rechterarm kunt koppelen. Met de cirkelvormige Ramram tik je verre tegenstanders aan. De zware, trage Megawatt brengt veel schade toe. De draakvormige Dragon vormt het midden tussen de twee en laat je hand een vuurstraal spuwen. Je linkervuist blijft overigens altijd de Dragon.

Lange en korte afstand

Min Min is een van de zwaarste personages van de game, maar wel eentje wier standaardaanvallen het verste reiken van het hele Super Smash Bros.-personageroster. Kies je voor Min Min, dan verplicht je dan ook iedereen rekening met jou en je lange aanvallen te houden. Voor Min Min is het cruciaal om haar tegenstanders op afstand te houden. Zijn ze eenmaal dichtbij dan heeft ze vrij weinig aan haar springveerarmen, die de tijd nemen om weer terug bij haar te komen na een aanval. Springt iemand over een uitgestrekte arm of duikt iemand op haar van bovenaf, dan kan ze alleen matig effectieve trappen uitdelen.

Haar armen maken Min Min uniek, al dwingen die ook een eentonige vechtstijl af. Als Min Min pak je namelijk de afstand, slaat een beetje en rent vervolgens weg om elders hetzelfde te doen. Een beetje alsof je met Pikachu verplicht bent alleen in een hoekje bliksemstraaltjes af te vuren (zoals die ene gast in je vriendenkring hoe dan ook altijd doet). Zelfs Min Min’s veranderbare armen helpen niet voldoende variatie in haar vechtstijl te brengen.

Sprong van vreugde

Bij iedere Challenger Pack hoort ook een gloednieuwe stage. Min Min introduceert Spring Stadium, een zwevend platform middenin een kleurrijke ARMS-arena. Aan beide kanten van het platform verschijnen af en toe trampolines. Maak je daar gebruik van, dan vlieg je omhoog met schade aan je omgeving tot gevolg.

De stage is sfeervol doch simpel. Mijn persoonlijke kritiek op de Wii U-editie van Super Smash Bros. was de overdaad aan transformerende en vliegende stages. Persoonlijk ben ik een liefhebber van gevarieerde maps met minimale gimmicks. Aan die eisen voldoet Spring Stadium ruimschoots.

Qua muziek is er weinig nieuws aan de horizon, maar dat is prima. Voor Spring Stadium heeft Nintendo twee nieuwe remixes gemaakt – respectievelijk ARMS Grand Prix Official Theme Song en een remix van Ramen Bowl, Min Min’s stage in ARMS. De rest van de muziek plukte Nintendo rechtstreeks uit ARMS. Gezien die game in 2017 verscheen, klinkt de muziek logischerwijs nog bijtijds. De 29 minuten aan nummers passen bovendien maar al te goed bij een potje Super Smash. De muziek is immers al gecomponeerd voor een Nintendo-vechtgame.

Conclusie

Min Min bezit een flinke dosis persoonlijkheid en is qua gameplay niets dan uniek. Het is tof te zien hoe Nintendo zijn uiterste best heeft gedaan de gameplay van ARMS te verwerken in Super Smash Bros. Ultimate. Tegelijkertijd dwingen haar trage, lange aanvallen een camper-achtige speelstijl af. Wellicht dat ervaren handen toch variatie kunnen aanbrengen, maar voorlopig blijft ze veelal van een afstandje stoken. Dat is niet voor iedereen leuk.

De toevoeging van Spring Stadium is een verademing in zijn eenvoud – een platform met minimale gimmicks. Tevens ademt de stage charme door zijn felle kleurenpalet en dolblije publiek. De ARMS-muziek past bovendien maar al te goed bij een vechtgame, ideaal voor Super Smash Bros. Ultimate dus.

Na Min Min volgen nog vier andere personages. Te vroeg dus om finale uitspraken te doen over de Fighters Pass Vol. 2. Wel kunnen we stellen dat Nintendo een mooi stuk DLC in handen heeft als de volgende vechtersbazen meer unieke gameplay nastreven. Hopelijk worden die personages dan alleen wél iets minder geteisterd door eentonige speelstijlen.

De Fighters Pass Vol. 2 draagt een adviesprijs van 29,99 euro. Je kunt de Min Min Challenger Pack (Min Min + Spring Stadium) los kopen voor 5,99 euro.

Het is niet mogelijk om op dit bericht te reageren