De jaarwisseling ligt achter ons; 2019 is een feit. En waar ik in andere jaren bijtijds een wat negatievere houding aanhield in mijn beleving van games, hoop ik in 2019 me meer laten onder te dompelen in heilzame gedachtes. Noem het een goed voornemen, desnoods een kortstondige moodswing, maar ik ben uit op wat warme, zorgeloze sferen. En waar dat beter te doen in misschien wel een van de schattigste titels van komend jaar: Ooblets?
Nu had Ooblets eigenlijk al anno 2018 de pc en Xbox One aan moeten doen, maar een subtiel uitstel verhinderde dat. Wat blijkt? Ooblets is, ondanks (of juist wegens) de belangstelling van duizenden gamers, ambitieuzer geworden dan aanvankelijk gedacht. Waar houdt dit kleine team zich dan nu mee bezig? We blikken vooruit in een zoveelste Fast Forward-preview…
Een beetje Pokémon, wat Animal Crossing
In grote lijnen is een Ooblets een game die inspiratie haalt uit allerlei succesjes uit de wereld van heerlijk heilzame spelletjes. Het tweekoppige (tevens getrouwde) vaste team dat de game bedacht, oogde op een soort samensmelting van Pokémon met games als Harvest Moon en Animal Crossing. Een spel waar kleurrijke diertjes de orde van de dag uitmaken, maar waar daarnaast een focus ligt op een portie management.
En ja, de zogenaamde ooblets (waarvan er reeds 35 onthuld zijn, met meer onderweg) weten een zeker Pokémon-achtig gevoel op te wekken. Kleurrijk, koddig en meer dan eens gortdroog in hun design. En ja, ze zijn vrijuit te verzamelen of tegen elkaar op te zetten in “gevechten”.
Gevechten met aanhalingstekens, dat wel. Waar het idee ooit was om Ooblets een soort actie-RPG-achtig overkomen te geven, werd later gekozen voor een overhaul van het vechtsysteem, waarvoor schattige dance battles als vervanging gelden. Vrede te over.
Transparantie te over
Ingrijpende veranderingen als deze, zijn ook zaken waar het Ooblets-team zich uiterst transparant in opstelt. Middels frequente en openhartige blogposts laten de twee grootste koppen achter het spelletje weten wat er zich allemaal achter de schermen afspeelt. En, nog mooier, vooral waarom.
Zo verklaarde het tweetal eerder niet alleen hun keuze om het vechtsysteem plots op de schop te gooien, maar ook een reeks andere facetten van hun ontwikkelproces. Naast een heilzame manier om te “knokken” bleken ook de lengte van het verhaal en tal van verschillende spelmechanieken nog zorgwekkend, waardoor uiteindelijk een noodgedwongen uitstel niet uit kon blijven. Jammer, maar het zij zo.
Tegelijkertijd gun je Ooblets wel de versie waar de twee perfectionisten naar willen streven. Er is een bepaalde passie, hoe cliché dat ook klinkt. In de online présence van “Perplamps” voel je, naast een heerlijk natuurlijke ongemakkelijkheid, vooral de ambitie van Ooblets écht iets moois te maken. Ze verklaren erop los, verontschuldigen zich voor bijtijdse mediastiltes en omarmen ondertussen elk beetje liefde dat hun kant op komt.
Zorgeloos in opzet en overkomen
En waar de twee zelf tekortschieten in tijd, geld of expertise, lijken ze ook de juiste externe factoren in te schakelen. Enkele namen zijn tekenaar Miski, die met ultiem schattige stijl zelf artwork en ooblets-ontwerpen aandroeg, en chiptune-artiest Slime Girls, die voor Ooblets wat upbeat deuntjes aan elkaar zal rijgen.
Invloeden als deze zien we nu al volop terug in de stijl van Ooblets, die per direct enorm koddig overkomt. Pastelkleuren te over, minimalistische 3D-renders en opzettelijk domme text prompts; het wekt allemaal een haast Adventure Time-achtig gevoel op.
Nu ben ik een sucker voor wat droge cartoonhumor, maar zeg nu zelf: deze E3 2018 trailer is een hilarisch verfrissend uitstapje van al het duistere geweld van vandaag de dag.
Wat dat betreft lijkt de toon gezet, maar nu is het nog aan de gameplay om te overtuigen. En daar zien we dan jammer genoeg weer opvallend weinig van. Het ontwikkelteam liet eerder al weten te werken aan overkoepelende verhaallijnen, betere user interfaces en meer mogelijkheden tot crafting (én farming), maar van veel van de beloftes is weinig echte blijk.
Te ambitieus voor twee?
En zelfs dan, als die pilaren van het spel eenmaal overeind staan, is er alsnog genoeg werk voor de boeg. In Perplamps’ recentste blogpost wordt niet alleen uitgebreid verteld wat het team tot dusver heeft gedaan, maar ook wat nog altijd op de to-do prijkt. En dat is niet niks.
Meer danspasjes (Fortnite, pas op), betere interactie met NPC’s, de optimalisatie voor Xbox One, de pc-besturing en nog veel andere facetten moeten nog weggewerkt worden. Ambitieus en wel, maar het voorspelt niet veel goeds over de ontwikkeltijd van Ooblets.
Zo weinig goeds, dat momenteel een release in 2019 al niet eens meer genoemd wordt. Integendeel; ook deze blogpost is openhartig als altijd, en onderstreept dat het ontwikkelteam krap bij kas zit, zwaar onderbemand bovendien. Mild zorgwekkend, des te meer door de persoonlijke aard van het spel en het ontwikkelproces.
En toch is er hoop voor Ooblets. Ambitieuze indie-titels als Stardew Valley bewezen eerder immers al dat kleinschalige managementspelletjes enorm succesvol kunnen zijn. Tegenwoordig heeft ook een ultiem schattig managementspelletje een veelgevraagd bestaansrecht, en Ooblets lijkt pre-cies binnen die niche te vallen.
Mocht dat dan wat langer moeten duren, dan zij het zo. Persoonlijk was ik liever gisteren dan vandaag al verslingerd geraakt een verslavende, rustgevende titel als deze, maar geduld is een schone zaak. Ooblets heeft zich tot dusver in ieder geval wel bewezen voor een plekje op mijn Steam Wishlist, maar ergens hoop ik van harte dat we hier anno 2019 nog wél mee aan de slag mogen. Zo niet, dan hang ik nog even wat langer rond in Pelican Town.
Voorlopige conclusie
Ooblets is misschien verder van ons verwijderd dan sommigen gewild hadden, maar niemand kan beweren dat dit geen ambitieus of hoopvol project is. Voor de twee vaste koppen in het ontwikkelteam gaat het mogelijk nog een zware tijd worden, maar wel eentje die mogelijk op hetzelfde succes kan rekenen als een Slime Rancher of Stardew Valley. Ultiem schattig, met kriebelend verslavingssymptomen voor hen die zoeken naar wat laid back management.
Of 2019 überhaupt haalbaar is voor Ooblets, dat moet nog maar blijken. Maar voor mijn part neemt het ontwikkelteam nog uitgebreid de tijd. Als ik straks maar een nieuw, heilzaam wereldje heb om mezelf urenlang in te verliezen.
Dit artikel maakt deel uit van onze Fast Forwards-reeks, waarin we in december en januari vooruitblikken op de games van het nieuwe jaar. Hiervoor gebruiken we informatie die online beschikbaar is, eerdere speelsessies van de redactie, keiharde speculaties en/of rijke fantasieën over wat we willen zien in deze games.
Laat ons vooral in de reacties weten waar jij zin in hebt in 2019 en waar je meer over wilt lezen!
Ik verlies me niet snel (meer) in Pokémon- en Animal Crossing-achtige games, maar ik denk dat Ooblets de uitzondering op die regel gaat vormen. Dit spel is te schattig en ik dig de vibe bovendien enorm.
Ik heb zoveel zin in deze games! Ik vond het, hoewel begrijpelijk, erg jammer dat de game niet in 2018 kwam. Dus kom maar door 2019!