Review: Call of Duty Modern Warfare

Een nieuw jaar, een nieuwe Call Of Duty. Je kan er ondertussen de klok op gelijk zetten en elk jaar verkoopt de shooter, ondanks alles, als een tierelier. Dit jaar is het weer aan Infinity Ward om een fijne stukje schietgeweld te produceren en met Call of Duty: Modern Warfare is er gekozen om het eens over een andere boeg te gooien.

Deze game wordt gezien als een herinterpretatie van de oude Modern Warfare-games waarin hedendaagse, fictieve conflicten het strijdtoneel zijn. Nou ja, ik zeg wel fictief, maar met de teruggekeerde singleplayer in deze Call of Duty wordt een kant van de oorlog getoond, dat nog maar weinig aan bod is gekomen. De lijn tussen goed en kwaad is minimaal en de verzonnen conflicten die aan bod komen, zijn helaas de realiteit van vandaag. Infinity Ward heeft zichzelf overtroffen om deze gevoelige kwesties perfect over te brengen in de singleplayer. En natuurlijk heeft de multiplayer ook wat liefde gehad.

De trieste realiteit

Call of Duty: Modern Warfare speelt zich grotendeels af op twee locaties; Londen en het fictieve Urzikstan, wat toch verdacht veel op het huidige Syrië lijkt. Infinity Ward probeert het realisme op te zoeken en de toon wordt ook gezet in het allereerste filmpje. Een vol busje terroristen rijdt rustig naar een punt in Londen, de deuren gaan open en een man met bomvest loopt naar buiten. Hij kijkt een paar tellen om zich heen, houdt de ontsteker in de lucht en het beeld gaat op zwart met “Modern Warfare” in koeienletters. De strijd is aan.

Modern Warfare maakt het je meer dan eens ontzettend ongemakkelijk, zonder echt overdreven te choqueren. Het is namelijk zo ongemakkelijk, omdat alles wat je ziet in een soortgelijke manier wel eens in het nieuws is geweest. Aanslagen in grote steden van Europa en oorlogsmisdaden in het Midden-Oosten. We hebben het allemaal helaas wel eens gezien in het nieuws of nog erger, het in het echt meegemaakt. En ergens maken deze scenes jou als speler fanatieker, om die eikels eens een lesje te leren.

Tere zieltjes gaan ook zeker beledigd worden door de (fictieve!) singleplayer. Niet alleen doordat het realisme mensen ongemakkelijk gaat maken, Modern Warfare is en blijft gemaakt door Amerikanen. Ondanks dat alle partijen in deze (nogmaals fictieve!) oorlog in een grijs gebied opereren, is het toch weer een strijd tussen de ‘goede’ Amerikanen en de ‘slechte’ Russen.

Krap en groots

De veelzijdigheid in de campaign van Modern Warfare is een groot pluspunt. Grootse vuurgevechten in de drukke stad van Londen worden afgewisseld met een sniperlevel in Urzikstan en een aantal nachtelijke infiltratiemissies. Vooral laatstgenoemden zijn heel erg intens, als je met een volledig SWAT-team door een veel te krap appartementencomplex moet manoeuvreren. En dat allemaal in night vision.

Het gebouw zit vol met grotendeels terroristen, maar er is ook kans dat je gijzelaars en andere onschuldigen tegen kan komen. Met je team systematisch elke kamer uitkammen is ontzettend bevredigend, maar ook heel stressvol. De terroristen zijn moeilijk te herkennen en pas op het moment dat ze ergens een wapen vandaan toveren, weet je het echt zeker. Het is echter een beetje jammer, dat er geen negatieve gevolgen zijn bij het neerschieten van een burger. De game reset naar het laatste checkpoint en kan je het opnieuw proberen, maar dit keer weet je precies wat er gebeurd.

De nieuwe engine is ook deels de reden dat Call of Duty: Modern Warfare een diepe indruk achterlaat. Vooral de cutscenes zijn beeldschoon en door de gedetailleerde gezichtsanimaties komen heftige momenten ook extra goed binnen. Net als bij de meeste Call of Duty-games is de campaign niet bijster lang. In vier á vijf uurtjes ben je er wel doorheen en dat is jammer want ik had graag meer willen hebben. Hetgeen wat Infinity Ward dit jaar heeft gemaakt is van grote klasse, na jaren van cliché Michael Bay-films die bij mij persoonlijk toch echt de strot uitkwamen.

Spec Oops

Call of Duty: Modern Warfare bestaat uit drie delen, singleplayer, multiplayer en Spec Ops. Voordat ik helemaal loos ga over de uren aan multiplayer die zijn versleten, moet even worden gesproken over het matige Spec Ops. Deze coöperatieve modus die je met maximaal vier man kan spelen heeft een identiteitsprobleem. Het lijkt bij lange na niet op de geweldige modus van Call of Duty: Modern Warfare 2, maar heeft meer weg van een rommelige zombiemodus.

Je kan de vijandelijke soldaten wel bestempelen als zombie, want de AI is niet bijster slim te noemen. En toch is de modus behoorlijk pittig doordat er bizarre hoeveelheden domme vijanden worden gedropt. De reden waarom je jezelf door een vloedgolf aan soldaten moet schieten blijft de hele spelmodus behoorlijk vaag. Je verdwaald een beetje op de behoorlijke grote maps in de hoop dat je door de checkpoints, de goede kant opgaat voor een stukje van de missie.

Het siert de mensen van Infinity Ward dat de battle royale hype vooralsnog wordt overgeslagen om wat nieuws te proberen, maar Spec Ops is een behoorlijk zwakke modus. Liever battle royale goed gejat, dan dit slecht bedacht.

Tandje terug

Voor velen die Call of Duty bijna ieder jaar kopen gaat het vooral om één ding, de multiplayer. En voor Modern Warfare is er gekozen voor een behoorlijk nieuwe aanpak. Allereerst ligt het tempo dit jaar een heel stuk lager dan voorgaande games. Je bestuurt geen superheld, maar een soldaat en dat vertaald zich in een besturing die wat ‘steviger’ voelt. Wapens hebben krachtige terugslag en handelingen als herladen en bijvoorbeeld een sliding voelt robuuster. Alsof er daadwerkelijk zo’n negentig kilo aan mens over een stenen bodem heen baggert.

Het tempo is dus wat teruggedraaid, maar de time to kill is bizar snel. De keuze valt te verklaren, want door de hoge dodelijkheid van de kogels en lager tempo wordt tactisch spelen een stuk belangrijker. En dat is een partij verfrissend, potverdikkie. Tijdens de eerste uren in multiplayer, rende ik als een malloot rond zoals in elke voorgaande Call of Duty en al snel merk je dat dit niet de manier is. Zelfs in het altijd chaotische Team Deathmatch is het verstandig om even op je teamgenoten te wachten en samen rustig de tegenstanders op te zoeken.

De bekende modi als Team Deathmatch, Domination en Headquarters zitten er allemaal weer in en in de komende weken wordt die selectie alleen maar groter. Het is echter niet alleen maar hosanna. De tragere en tactische gameplay zorgt volgens een groep gamers voor een hoog aantal campers in Modern Warfare. Maar ja, campen is ook een tactiek of je het nou leuk vindt of niet. Dan maar beter je hoeken checken.

De maps zijn wel een klein minpuntje, wat Infinity Ward zich kan aanrekenen. Allereerst zijn het er niet heel veel, met maar tien voor de standaard gamemodi en slechts twee voor Ground War. Van de tien zijn er een aantal gewoonweg niet leuk om te spelen, doordat ze wat gebreken hebben. Piccadilly is veel te klein en open, waardoor sommige langdurige killstreaks je bij het respawnen meteen weer te grazen nemen. Aniyah Palace is dan weer veel te groot en Euphrates Bridge is slecht ontworpen. Het team die meteen de brug in het midden heeft geclaimd wint negen van de tien keer.

Ook mag er nog wat aangepast worden aan de wapens, want de balans is behoorlijk slecht. Verreweg de meesten spelen met een M4, omdat deze assault rifle veel te krachtig is. Ook kan één van de shotguns, kills maken op belachelijke afstanden. Hoewel de basis van de multiplayer redelijk goed staat, zijn een paar patches geen overbodige luxe.

Leentje buur

Call of Duty: Modern Warfare heeft ook een aantal nieuwe modi en het is niet echt een geheim dat Activision en Infinity Ward goed bij de concurrent hebben gekeken. Met de afwezigheid van een nieuwe Battlefield voor de komende jaren, probeert Call of Duty in het gat te springen met Ground War. Of je kan het ook Conquest Light noemen.

Grote map, met twee teams van 32 man, die weer zijn opgedeeld in squads van maximaal vier soldaten. Er zijn vijf punten op de map, die je zo lang mogelijk in je bezit moet houden voor punten. Het is duidelijk wat Infinity Ward probeert en het is best wel een goede poging, al is het een oppervlakkige poging. In vergelijking met Conquest uit Battlefield, is de hoeveelheid voertuigen wat laag en er is geen enorme destructie van gebouwen mogelijk. Toch is Ground War een toffe toevoeging, die ruimte heeft om beter te worden.

Met Cyber Attack wordt geprobeerd om de tactische spelers van Counter-Strike en Rainbow Six Siege te lokken. En dit vind ik persoonlijk de leukste nieuwe modus. In teams van zes is het de bedoeling om een bom te planten in het kamp van de tegenstander. Respawnen is niet mogelijk, maar je kan wel teamgenoten reviven. Je wint een ronde als de bom bij het vijandelijke team af gaat of als je alle vijanden hebt uitgeschakeld. Het team dat als eerste vijf rondes wint, is de overwinnaar.

Cyber Attack is de meest tactische modus van Modern Warfare, mede door het gebrek aan respawn. Kies je voor een frontale aanval, of raap je eerst een paar gevallen kameraden op met het risico dat je een makkelijk doelwit wordt. Doordat je maar één leven hebt, ligt het tempo ook een heel stuk lager dan in bijvoorbeeld Team Deathmatch.

En echt nieuwe dingen

Call of Duty: Modern Warfare heeft met Ground War en Cyber Attack al meer keuze voor de verschillende shooterfanaten en ook Gunfight is een nieuwe soort multiplayer ervaring. Twee duo’s worden op extreem kleine maps gedropt, met exact dezelfde wapens. Schakel de twee tegenstanders uit en je wint een ronde. Iedere ronde bevat een nieuwe set wapens, waardoor al je skills worden getest. Het is snel, intens en ontzettend leuk om te spelen. Behalve als er met snipers moet worden gespeeld, daar kan deze modus niet voor bedoeld zijn.

Het is ook fijn om Modern Warfare grote stappen te zien maken in het audiovisuele aspect. Er is ein-de-lijk een nieuwe engine gebruikt en dat valt te zien. De game ziet er heel goed uit en vooral de eerdergenoemde cutscenes zijn van indrukwekkende kwaliteit. Het geluid is ook prima in orde. Wapens klinken overtuigend echt en de explosies zijn net zo oorverdovend als je ze verwacht.

Ook is de progressie in deze Call of Duty bijzonder bevredigend door de Gunsmith. Je kan enorme hoeveelheden aan attachments en skins vrijspelen. Hierdoor is ook het aanpassen van je wapen veel diepgaander geworden. De statistieken van je geweer worden veel heftiger beïnvloed met de verschillende attachments dan in voorgaande delen. Het maakt de relatie tussen jou en je favoriete wapen een stuk hechter, als je eenmaal je ultieme build heb

Er is alleen een probleem met het horen van de voetstappen. Het is alsof iedereen twee houten benen heeft, want de hoeveelheid geluid wat geproduceerd wordt tijdens het lopen is nogal idioot. Hierdoor is het lastig te horen van welke kant mensen aankomen, vooral op kleine maps. Met een headset is het iets beter, maar een patch is meer dan welkom om dit te verbeteren.

En laten we tenslotte niet vergeten dat Call of Duty: Modern Warfare crossplay tussen PlayStation 4, Xbox One en pc ondersteunt. Het was toch een bijzonder moment om vanaf mijn PlayStation 4 met Salim op Xbox One en Peter op pc een team te vormen. De servers werken op het moment van schrijven prima en de game wordt eerlijk gehouden door controllers en de combinatie toetsenbord en muis te scheiden. Behalve als je er bewust voor kiest. Wat een harmonie!

Conclusie

Call of Duty: Modern Warfare raakt op veel vlakken de spijker op zijn kop en slaat heel soms de plank mis. De singleplayer is één van de beste uit de franchise, al had het best een uurtje of twee langer gemogen. De multiplayer is over het algemeen een verademing vergeleken met voorgaande veel te snelle ervaringen. Minder snel, veel meer verschillende modi en meer tactiek. Al mogen er best een paar memorabele maps worden toegevoegd en worden gesleuteld aan de huidige maps.

De nieuwe engine, crossplay en Gunsmith tillen Modern Warfare allemaal naar een hoger niveau. Het is alleen jammer dat Spec Ops dan zo bij de haren gesleept voelt, terwijl de rest van de game de nodige liefde heeft gehad. Activision en Infinity Ward hebben desalniettemin een stevige basis gelegd voor de komende maanden. Die belooft nog vol te zitten met nieuwe (nacht)modi, maps en andere gratis extra’s. Als Activision de honger naar geld een beetje kan beheersen, dan zitten we het komende jaar gebakken met Call of Duty: Modern Warfare,