Preview: Far Cry New Dawn


Hate it or love it, maar Far Cry zet door in de spin-offs op eerder materiaal. Na hetgeen Primal deed voor Far Cry 4, gooit het aanstormende New Dawn eenzelfde soort variatie op de basis van Far Cry 5. Grofweg dezelfde wereld dus, zij het dan nu voorzien van een eigen, thematische twist.

Hoe is het om de welbekende Far Cry-formule te draperen met een post-apocalyptische setting? We mochten een paar uur hands-on om het te ontdekken…

Een “nieuwe” dageraad?

Far Cry New Dawn pakt de draad van Far Cry 5 weer op met — en dit ligt enigszins spoilergevoelig — de aftermath van een nucleaire ramp in Hope County. We springen circa zeventien jaar vooruit in de tijd om kogels te poffen in een post-apocalyptische open wereld. Een mild bekende wereld weliswaar, maar desalniettemin eentje die belooft de status quo hevig op de schop te gooien.

Antagonist Joseph Seed is niet langer, maar in zijn plek neemt een nieuwe bende de gewelddadige touwtjes over, nu met een extra portie straling. De wereld is lang en breed uiteengevallen, maar deze kleurrijke kerels (en tweetal aanvoerende dames) maken er weer een feestje van. Een feestje van dood en verderf.

Hoewel dat voor sommigen mogelijk Vietnam-achtige flashbacks naar recente Fallout-praktijken opwekt, lijkt het post-apocalyptische verband al snel vergezocht. In tegendeel zelfs; New Dawn ademt dat typerende Far Cry-gevoel. Niet alleen in diezelfde soort open wereld, maar des te meer qua kernwaarden van de gameplay. Dit is precies het Far Cry zoals we het kennen.

Nu snap ik dat dat gegeven voor velen een directe opluchting teweegbrengt, maar ik laat het waardeoordeel liever in het midden. Iets in mij had gehoopt dat New Dawn spreekwoordelijk nucleair was gegaan op het overkomen van de franchise, maar nee; het tegendeel is waar. Ook New Dawn leunt hevig op de gevestigde orden van de serie.

Van de voertuigen, RPG-achtige skilltrees en het overkomen van de wereld in zijn geheel; dit is ‘gewoon’ weer een Far Cry zoals we ‘m kennen, zij het nu dan nét iets kleurrijker op de oogballen.

De kracht van herkenning

Misschien is het niet aan mij — nota bene een gamer die al jaar en dag “Far Cry-moe” is — om te zeggen, maar New Dawn voelt op het eerste gezicht niet eens trouw aan zijn eigen setting. Natuurlijk, middels verhalende elementen verwijst de game bijtijds naar het post-nucleaire plot, maar geef het een minuut of twee en je vergeet gewoon dat dat überhaupt een ding is. Gekkies zijn nog steeds gek, een vijandige factie is aan de macht en pistooltjes poffen precies zoals je zou verwachten. Het feit dat er continu een miljard gammastralen door de omgeving en je lichaam knallen, lijkt pure bijzaak.

Ook in de directe speelomgeving is amper merkbaar dat er ooit sprake was van een nucleaire oorlog. Flora staat inmiddels weer vol in de bloei — toevalligerwijze met veel bekend roze accenten — en de lokale fauna schijnt mild gemuteerd te zijn. De nadruk ligt vooral op dat “milde”; van echte bizarre schepsels is onder mens of dier geen enkele sprake.

Zodoende weet New Dawn misschien niet te verrassen, maar desalniettemin greep Ubisoft Montreal wél de kans om tactisch voort te borduren op de staande spelconcepten.

Schieten én survivallen

In tegenstelling tot de ietwat teleurstellende setting, leunt New Dawn harder op het survivallende aspect van Far Cry. Aan de hand van je nieuwe thuisbasis, Prosperity, biedt New Dawn een reeks takken om je ervaringen naar wens te verbeteren.

Door gericht tijd, zogenaamde Specialists en materialen naar reeds bestaande faciliteiten te brengen, zet je bonussen en extra’s naar je eigen hand. En dan voel je het natuurlijk alweer aankomen; dit wordt weer flinke scavenging hunt door alle hoekjes en gaatjes van Hope County, eer je de ultieme moordmachine bent.

Saillante verschillen in die zelfgemaakte queeste door de open wereld zijn de welbekende Outposts, die nu herspeelbaar gemaakt zijn. Waren ze in Far Cry 2 nog overdreven opdringerig (lees: verplicht) herspeelbaar, is dat nu een uitputbare functie om zelf meer materialen uit te trekken. Elke vijandelijke basis is tot drie keer toe vrij te spelen, met oplopende moeilijkheidsgraad. Tel uit je extra uurtjes gameplay.

De zogenaamde Expeditions breken ietwat meer met het vastgegroeide verwachtingspatroon. Deze laten je tijdelijk afreizen naar volledig nieuwe locaties buiten Hope County, om aldaar een vlotte hit and run te plegen op de felgekleurde slechterikken. Op papier een geinig uitstapje, al lijkt ook hier de mate van vernieuwing ver te zoeken. Naast de alternatieve missiestructuur voelen ook deze omgevingen amper verfrissend aan tegenover de afgelopen zes jaar aan Far Cry.

Meer van hetzelfde, maar dan minder?

Met een uur of drie aan voetjevrije gameplay is het lastig een totaalbeeld te krijgen van New Dawns verhaalverloop, maar nee; ook die voelt aanvankelijk niet heel overweldigend. De nieuwe dreiging, de Highwaymen, wordt gestuurd door de gezusters Mickey en Lou en die lijken nergens echt te “breken” met wat we weten en verwachten van een Far Cry. Ja, twee is meer dan één, maar laten we wel wezen; Vaas is overduidelijk waar de serie gepiekt heeft wat betreft het bekende bad guy motief.

Natuurlijk, het directe bruggetje vanaf Far Cry 5 biedt een mooie aanzet voor verwijzingen naar precies dat deel, maar tot dusver voelt het niet bepaald diepgaand.

Wie weet verandert dat nog, een aantal uren verder in de open verhaallijn, maar tot dusver schreeuwt álles aan Far Cry New Dawn maar één ding: meer Far Cry. For better or worse… Maar goed, de richtprijs van dit deel ligt dan ook op twee derde van die van de voorganger, dus in die zin is dat ook niet anders dan zuiver.

Voorlopige conclusie

Post-nucleaire setting of niet, Far Cry New Dawn lijkt weer een ‘gewone’ Far Cry te worden, precies zoals we inmiddels van de serie verwachten. Een open wereld, wat gekkies en genoeg schietvertier; New Dawn raakt alle thema’s van diens vier voorgangers. Of dat positief of negatief is, dat is aan jezelf als speler.

Zoek je meer van dezelfde, onuitputbare actie, dan heeft New Dawn je covered. Had je echter, net zoals ondergetekende, gehoopt op een eerste echte breuk met Far Cry’s zes jaar lang vastgeroeste idealen, dan biedt deze spin-off niet de nieuwe dageraad die je zoekt. De setting lijkt halfslachtig opgepakt te worden en het verhaal (en daarmee diens tweekoppige antagonisten) voelt aanvankelijk zo bruisend als een glas vergeten cola.

Daartegenover staat dat Far Cry New Dawn nog geen vijf tientjes zal kosten — niet je minste afprijzing voor een transparante spin-off. Bovenal absoluut geen verkeerde prijs voor een product waarvan je precies weet wat te verwachten; een solide schietgalerij die je avondenlang bezig kan houden. Of je daar je bunker voor uit wilt komen, dat is helemaal aan jou…

 

Far Cry New Dawn verschijnt 15 februari voor PlayStation 4, Xbox One en pc, tegen de richtprijs van 44,99 euro. Tijdens deze hands-on sessie speelden we zeker drie uur vrijuit door de volledige eerste akte van de shooter.

  1.   
    mmx's avatar

    Ik weet niet of dit mij nog wat doet.maar ik wacht wel totdat ik hem voor een paar tientjes in handen kan krijgen.

  2.   
    the ultimate gamer boss's avatar

    bij deze nogmaals tom en peter jullie hebben naar mijn mening toch wel de beste nl site voor gamers
    jullie hebben tenminste een eerlijke kijk op games zo geniet ik toch iedere keer weer zelf speel ik alle soorten games ook al vind ik ze niet zo leuk ik wil toch weten hoe de game in elkaar zit

    en bij far cry ja die koop ik sinds het eerste uur van de franchise heerlijke game gewoon om je uit te leven met virtueel wapentuig

  3.   
    BozeBever's avatar

    Dit is toch wel een titel die ik lastig vind. Ik voel de hype voor deze game totaal niet.

    Iedereen is een sucker voor marketing (je liegt als je zegt dat het geen invloed op je heeft). En deze game heeft gewoon een ongelukkige releasetijd IMO. Ik mis de ‘dit is vet’ trailers die de protagonisten uit deeltje 3, 4 en 5 mij gaven. De setting is leuk, maar het debacle omtrent Fallout76 heeft mij wel een beetje post-nuclear-moe gemaakt. Het kleurenpalet zou erg gaaf zijn geweest als deze vorig jaar een release zou kennen. Echter hebben Fornite en Rage dit palet eigen gemaakt (en ik verwacht met Rage een betere game te hebben). FarCry valt een beetje tussen wal en schip voor mijn gevoel.

    De prijs van dit spel is voor mij het enige aangename van deze FarCry. Dat is het eigenlijk wel.

  4.   
    Tom Kauwenberg's avatar

    @BozeBever: Snap helemaal wat je bedoelt, gezien ik een groot gedeelte van die gedachtegang deel. De timing voelt misschien een beetje loos, terwijl (naar mijn idee) de setting wat halfslachtig aan wordt gemeten. Dan voelt het allemaal al snel zo “net niet”.

    Voor de franchise is het tof dat Ubi experimenteert met meer RPG-achtige elementen, maar dat lijkt (voor nu) niet echt heel veel meer volk aan te kunnen trekken dan Far Cry 5 dat deed. Enorm benieuwd hoe men rond release tegen deze game aan zal kijken…