Preview: Control

Van de makers van Alan Wake en Quantum Break verschijnt anno 2019 een compleet nieuw verhaal, en wel dat van Control. Wederom een Remedy-epos dat belooft je hoofd te doen smelten met bovennatuurlijke plotwendingen, maar hopelijk wel eentje die de pijnpunten van diens voorganger(s) de meester is.

Qua visuele insteek lijkt Control overduidelijk een voortzetting te zijn van Quantum Break, maar ditmaal speelt het verhaal zich niet af aan de hand van een te ambitieuze B-serie. Kan Remedy daarmee terugkeren naar de originele succesformule van toffe gunplay én een vet verhaal?

Grip op de zaak

Met Control stappen we in de schoenen van Jesse Faden, een pittige tante die tracht de nieuwe Director van het Federal Bureau of Control te worden. Niet aan de hand van haar ijzersterke LinkedIn-referenties, maar met een klaarblijkelijk mystiek avontuur door de kantoorruimte. “The Oldest House” is namelijk een gigantische, New Yorkse wolkenkrabber, waarin de realiteit voortdurend wordt verbogen door onbekende krachten.

Sommige kamers van de stijlvol vintage werkvloer bevatten namelijk zogenaamde “Tresholds”, waarin niets is wat het lijkt. Tijd en ruimte zijn onbekende concepten, met alle trippy gevolgen van dien. Portalen naar andere planeten en het verlies van zwaartekracht; je kent het wel.

Bij Control hoef je geen doorsnee verhalen bij de waterkoeler te verwachten. Hier zweven de lijken en azen verschrikkingen uit andere dimensies op jou en je jaarverslag. In dit kantoor noemen we dat een doorsnee dinsdag.

Om dat verhaal aan te sterken, reist ook Remedy zelf terug in de tijd, terug naar eerdere glorie. Zo werd eerder al een klein deel van de cast uit de doeken gedaan, waarin onder meer James McCaffrey (Max Payne) en Matthew Poretta (Alan Wake) terugkeren. Niet de minste namen voor de groezelige gasten die Jesse op weg zullen helpen.

Thriller op LSD

Daarmee lijkt de sfeer voor een hedendaagse Remedy-titel wederom gezet. Control oogt (en klinkt) duister, mysterieus en vooral enorm psychedelisch. Onnatuurlijke moordgevallen, vervormende structuur en bizarre lichteffecten zijn aan de orde van de dag. Als een klassieke thriller aan de acid.

Tel daarbij op dat de fysieke ruimte van het Federal Bureau of Control een verstrakt retro-stijltje aanmeet, waardoor Control overduidelijk inhaakt op geslaagde games als Prey of sfeervolle series als Stranger Things en The X-Files. Hopelijk met een vleugje True Detective, maar dat is waarschijnlijk alleen in mijn dromen.

Meer of minder Gears

Met een veelbelovende stijl en een gepast mysterieus narratief, lijkt Control de wind al in de rug te hebben. Hetzelfde kan echter niet per direct verwacht worden van de actie-georiënteerde gameplay. Die lijkt voor nu namelijk wel bijzonder veel op Quantum Break, wat een mild zuur onderbuikgevoel kan opleveren. Remedy’s laatste avontuur beloofde immers een enorm ambities avontuur, maar liet veel gamers uiteindelijk achter op een koude kermis.

Explosieve en psychedelische effecten of niet; Quantum Break was op het front van diens veelvoorkomende gunplay niet bijzonder vooruitstrevend. Het reduceerde zichzelf simpelweg tot een Gears of War-kloon met een handvol op tijd gebaseerde krachten. Slechts zelden ontsteeg het daarin die droge opsomming van de twee. Hoe zit dat dan met Control?

Ook de gameplay die tot dusver getoond wordt van Control, wekt eenzelfde gevoel op. Het knallen, flankeren, de psychedelische physics; gelijkenissen te over. Stuk voor stuk episch ogende shoot-outs met bovennatuurlijke krachten, maar wat dan nog?

Een zuivere mindfuck

Of Remedy geleerd heeft van de fouten van Quantum Break, dat moet nog maar blijken. Qua verhaal lijkt de keuze tot dusver wél zuiverder, door ditmaal volledig weg te sturen van een narratief dat zich af laat wisselen met een halfbakken Heroes-aftreksel. Daarmee ligt de nadruk wederom meer op hoe diep en hoe langdurig de gameplay blijkt te worden, en juist dat is voor nu ook grotendeels een mysterie.

Remedy belooft voor Jesse meer verschillende wapens, bizarre krachten en daardoor uiteenlopendere skillsets, maar het blijk daarvan moet nog volgen. De hoop is daardoor ook vooral dat we zeer binnenkort meer gaan zien en horen van Control, zonder daarbij dan weer te veel kruid te verschieten. Wat meer zicht op de diepgang van gunplay is welkom, maar laten we onszelf nu geen mindfucks preventief ontnemen…

Voorlopige conclusie

Als je in bent voor een psychedelisch actie-avontuur, doe je er goed aan Control de komende maanden in de gaten te gaan houden. Remedy lijkt terug van weggeweest met een meer gameplay-gerichte mindfuck, maar misschien wel eentje die opkomt met een onheilspellend onderbuikgevoel. Mocht de game zich echter dieper op weten te stellen dan het ietwat teleurstellende Quantum Break, dan schuilt hier mogelijk een van de meest trippy avonturen van 2019 (op PlayStation 4, Xbox One en Steam). En daar teken ik voor.

Zo niet, dan worden we wel lekker gemaakt met een zesjescultuur shooter die ongetwijfeld goed vermaak biedt terwijl je naar de Stranger Things-soundtrack luistert. En dat is, enigszins afhankelijk van wat je zoekt, mogelijk ook helemaal niet verkeerd.

Dit artikel maakt deel uit van onze Fast Forwards-reeks, waarin we in december en januari vooruitblikken op de games van het nieuwe jaar. Hiervoor gebruiken we informatie die online beschikbaar is, eerdere speelsessies van de redactie, keiharde speculaties en/of rijke fantasieën over wat we willen zien in deze games.

Laat ons vooral in de reacties weten waar jij zin in hebt in 2019 en waar je meer over wilt lezen!