Review: Quantum Break

Ontwikkelaar Remedy Entertainment heeft er geen doekjes om gewonden: Quantum Break moet een revolutionaire Xbox One-game worden. Een potentiële system seller. De aanpak is in elk geval verfrissend, want men combineert gameplay en tussenfilmpjes met een heuse live-action tv-serie. Dit alles in een setting waarin actie en het manipuleren van de tijd centraal staan. Weet men de hooggespannen verwachtingen waar te maken? Wij doken in de bijzondere wereld van Quantum Break…

Game vs serie

Quantum Break komt van Remedy Entertainment, onder andere de makers van Alan Wake. Dat merk je wel aan de mysterieuze setting en de manier waarop het verhaal gepresenteerd wordt. We leven in een tijd waarin veel games ons bij het handje nemen en alles netjes voor je uitstallen. Quantum Break laat je echter voor een deel op eigen houtje de diepgang opzoeken, zoals bijvoorbeeld een BioShock dat ook deed. Je krijgt uiteraard de nodige aspecten van het verhaal voor je kiezen door gewoon de concrete doelstellingen te volgen, maar je komt pas echt meer te weten over de achtergrond van Quantum Break door op onderzoek te gaan. Spreek NPC’s aan, bekijk rondslingerende kranten, neem even de tijd om een poster of foto te bewonderen, check openstaande laptops. We hebben het vaak over games met een wereld om jezelf heerlijk in onder te dompelen, waarin je helemaal op kunt gaan. Quantum Break biedt zo’n wereld, al dien je er wel wat moeite voor te doen. En stiekem is dat best vermakelijk om jezelf op deze manier actief in het verhaal te storten.

Waarin Quantum Break zich qua verhaal vooral onderscheidt, is uiteraard de vaak genoemde live-action tv-serie. Hiermee mikt Remedy op een unieke mix van gamen en het lekker hangen op de bank met een serie. Elk hoofdstuk in de game eindigt met een keuze voor jou als speler. Een ogenschijnlijk simpele beslissing tussen A en B. De keuze werkt niet alleen door in het vervolg van de game, maar het bepaalt ook de aflevering van de tv-serie die je te zien krijgt. Kortom, in elk geval goed voor de herspeelbaarheid. Leuk extraatje is ook dat je ziet hoeveel procent van de ‘rest van de wereld’ en eventuele vrienden voor optie A of B heeft gekozen. Het is sowieso een sterk punt dat je voor een duidelijke keuze wordt gesteld, want het is op een mooie manier van invloed op het vervolg van je avontuur. Om niet te spoilen zal ik je de details besparen, maar het woord ‘herspeelbaarheid’ is hier absoluut op zijn plek.

De grote vraag is natuurlijk hoe de combinatie van gamen en het bekijken van de serie in de praktijk uitpakt. “Mwah,” is een eerste reactie. Het lijkt op papier lekker om na een uurtje gamen even 20 tot 30 minuten onderuit te zakken en een aflevering van de tv-serie te bekijken. In de praktijk haalt het vooral heel veel flow uit de game. Het acteerwerk van de tv-serie is zeker niet slecht, want met onder andere Aidan Gillen (Littlefinger), Lance Reddick en Shawn Ashmore is er best wat kwaliteit in huis gehaald. Er is dan ook zeker sprake van een redelijke productiewaarde, maar verwacht ook weer geen niveau als 24, Agents of SHIELD of Vikings. Uiteindelijk overheerst het gevoel dat het net zo goed met een sterke CGI-trailer had gekund en dat is toch wel kleine faal van de tv-serie. Voor het verhaal is de serie best vermakelijk, maar het baanbrekende waar vooraf over gesproken werd, komt niet echt uit de verf.

Een eigen draai

Natuurlijk is Quantum Break veel meer dan alleen die serie. Het verhaal draait om vrienden Jack Joyce en Paul Serene, die door een uit de hand gelopen experiment over tijdmanipulerende krachten beschikken. En dan wordt het leuk! We zagen het natuurlijk al wel eerder, variërend van games als TimeShift en Max Payne 3 tot de Sands of Time-trilogie van Prince of Persia en Blinx. Toch weet Quantum Break een eigen draai te geven aan het beïnvloeden van de tijd.

Het stoppen van de tijd, het tijdelijk extreem versnellen, het bevrijden van iemand die ‘bevroren’ is door stilstaande tijd. Het is allemaal net even iets anders dan voorheen en dat doet de game gewoon goed. Je hebt geen enorme vrijheid of heel veel paden richting je doel, maar dat heeft de game ook niet echt nodig. De samenwerking tussen lekker lomp knallen en het benutten van je speciale krachten is even simpel als heerlijk. Misschien is het iets minder episch dan de eerste teaser trailers deden vermoeden, maar die kleine teleurstelling vergeet je snel als je opgaat in het verhaal en in een hevige shoot-out bent beland. Je krijgt in elk geval lekker wat wow-momenten voor je kiezen.

De gunplay en het gebruiken van cover is degelijk uitgewerkt, al zijn we met games als Gears of War wel verwend geraakt. Dat niveau en vooral de verfijning van die gameplay haalt Quantum Break niet, dus het zal voor veel spelers even wennen zijn in het begin. Het schieten voelt wat houterig aan, maar wederom doen de tijd-klotende acties wonderen om toch weer een grijns op je gezicht te toveren. Daarbij is de manier waarop je automatisch dekking zoekt en je speciale krachten kunt plaatsen prima uitgewerkt.

Naast de actievolle momenten bevat Quantum Break nog een vleugje puzzelen, vaak om de route richting een bepaald doel te vinden. Verwacht niet dat je als een Assassin’s Creed in razend tempo overal op en overheen kunt klimmen en springen, maar het zorgt er wel voor dat de routes iets minder lineair aanvoelen. Daarbij moet je ook een beetje creatief omgaan met je nieuwe krachten, die dus ook buiten de combat om van pas komen. Een leuk element wordt toegevoegd als je merkt dat je met je nieuwe krachten ook tijdelijk de ‘status’ van objecten terug in de tijd kunt zetten. Ingestorte platen of dozen kunnen bijvoorbeeld tijdelijk weer opgebouwd worden, wat leuke puzzeltjes oplevert.

Mooi smoelwerk

Geen 1080p? Geen 60 frames per seconde? Anno 2016 rekenen we vrijwel alles en iedereen er op af. Spijtig genoeg, want er is zoveel meer wat een game van een mooi smoelwerk kan voorzien. In Quantum Break klopt het plaatje gewoon. Er zijn concessies gedaan om alle actie en omgevingen uit de console te persen, maar het levert uiteindelijk toch een hele sfeervolle uitstraling op. De tussenfilmpjes ogen prima en ook de diverse onderdelen waarbij de tijd wordt aangepast, wordt stijlvol in beeld gebracht. Op papier hebben sommigen reden tot klagen, maar als je de controller eenmaal zelf in je handen hebt ga je toch helemaal op in de wereld van Quantum Break. Dat is zeker een verdiende hulde voor Remedy.

Conclusie

Maakt Quantum Break de enorme hype waar? Als we eerlijk zijn niet. Remedy Entertainment heeft zichzelf eigenlijk in de vingers gesneden met hele fraaie teaser trailers, waarna de stap richting het ‘echte werk’ in de game best groot is gebleken. De tv-serie is vermakelijk, maar niet zo baanbrekend als vooraf werd aangekondigd. En daar was nou net heel veel aandacht aan besteed…

Toch is Quantum Break echt wel een toffe game geworden. Het kloten met de tijd is heel vermakelijk en levert leuke gevechten op. Daarbij zijn er interessante personages en kan je jezelf heerlijk onderdompelen in de spelwereld en veel achtergrondinformatie verzamelen. Visueel is de game tevens een fraai werk. De op papier zo gewenste resolutie en frames per seconde worden niet gehaald, maar in de praktijk biedt Quantum Break een mooie, unieke stijl.

Het is niet de klassieker of system seller geworden waar velen op hoopten, maar desondanks is dit wel een exclusieve game waar de Xbox One trots op mag zijn.