Preview: Sekiro: Shadows Die Twice hands-on

Het is een gekke gewaarwording dat je naar de Activision-stand loopt om daar een game van From Software te kunnen spelen. Tussen al het (Amerikaanse) wapengekletter van Destiny 2: Forsaken en Call of Duty: Black Ops 4 is daar ineens Sekiro: Shadows Die Twice. De game is ontstaan uit een gesprek tussen een werknemer van Activision die enorm fan is van Dark Souls, en een ontwikkelaar bij From Software, die een nieuw project in zijn hoofd had. Er werd een samenwerking geboren en het zorgt er direct voor dat de Activision-booth qua bezoekers veel gevarieerder en kleurrijker is geworden. Een goede zaak, want alles wat From Software aanraakt verandert in goud. Is Sekiro wat je mag verwachten van de ontwikkelaar van Dark Souls 3? Wij gingen ermee aan de slag op Gamescom.

Rode bloesems en groen gras

Als je pech hebt kan een speelsessie van een half uur je niet verder brengen dan een tegenstander of drie. De toon is gezet als ik binnen de minuut al voor het eerste sterf. De hoge moeilijkheidsgraad waar de fans van From Software van houden is ook in Sekiro aanwezig. Toch spreken we over een wezenlijk andere game, al is het alleen maar vanwege de Oosterse setting. Jij kruipt in de huid van Sekiro, een ninja (shinobi) die wraak zoekt op de samurai die zijn meester heeft ontvoerd. Het verhaal is flinterdun maar heeft ons wel het excuus om het (ietwat mythologische) Japan van de 16e eeuw. Dat brengt ons een veel kleurrijkere game dan we gewend zijn van de Dark Souls-ontwikkelaar, met herkenbare architectuur, rode bloesems, groene graslanden en de zon die schijnt. De game is nog niet een grafisch pareltje (releasedatum is ook pas in 2019), maar de sfeer is absoluut verfrissend te noemen.

Dat de game moeilijk is moge duidelijk zijn, maar de game is verder niet te vergelijken met de DS-reeks. Er zijn geen RPG-elementen toegevoegd, waardoor je niet kunt kiezen wat je personage draagt en je gaat ook geen ervaringspunten verdienen. Eigenlijk draait het grootste gedeelte van de gameplay om het vechten met je katana. Tegenstanders hebben wel degelijk een health-balk, maar de katana kan het altijd winnen (of verliezen) zonder dat je deze balk moet “leegslaan”. Een goede beweging kan een tegenstander in een keer onthoofden, met een gruwelijke animatie tot gevolg (met heel veel bloed). Het draait om tactiek, waarbij de R2 dient om te slaan, L2 om te blokkeren en de B-knop om te ontwijken. De gameplay met de katana is niet erg diep, maar wel enorm uitdagend. Alles draait om timing, want een vijand kan ook jou in een keer uitschakelen als je niet oplet.

Prothetische afwisseling

Gelukkig biedt de game wel wat meer afwisseling buiten de edele kunst van het zwaardvechten. Sekiro heeft namelijk een prothese aan zijn linkerarm, waar verschillende upgrades op geplaatst kunnen worden. Hoeveel dit er uiteindelijk zullen zijn is nog niet bekend, maar wij kregen er al een aantal te zien. De werpsterren (shiruken) doen weinig schade, maar laten tegenstanders wel op een afstand blijven, de Flame Vent is een vlammenwerper voor dichtbij en de bijl (Ax) is langzaam om te bedienen, maar deelt wel rake klappen uit. Normale tegenstanders zal je voornamelijk verslaan met je katana, maar eind- en tussenbazen hebben een stijlere leercurve. De eerste baas die ik mocht verslaan (en dat lukte na vijf keer sterven) was de Chained Ogre. Deze Boeman (serieus de letterlijke vertaling van Ogre) kan ver springen en je bovendien oppakken en weggooien. Na een korte verkenning en een aantal keer sterven bleek hij slecht tegen vuur te kunnen, waarna het verslaan van deze tegenstander relatief gemakkelijk ging. Wel is het altijd weer wennen dat vijanden door kunnen slaan, ook als je op de grond ligt, waardoor het altijd voelt als dubbele straf als je je hebt laten oppakken.

Om je prothese te gebruiken heb je White Paper nodig die je verkrijgt als je tegenstanders verslaat. Je kunt niks oneindig gebruiken waardoor strategisch nadenken altijd van belang is. Natuurlijk moet je zuinig zijn op je Healing Gourd (al lukt dat zelden) en je Protection Sugar (lukt ook zelden) en je bent altijd blij als je Fistful of Ash vindt, want dit kun je in de ogen van je tegenstanders gooien om ze af te leiden. Stealth gameplay is soms een verstandigere keuze, want je kunt je tegen muren zetten en in bosjes sluipen. Dit kan noodzakelijk zijn, want er zijn ook vijanden met vuurwapens aanwezig, vaak op daken gestationeerd. Deze zijn met een klap te verslaan, maar het is wel verstandig als je dit eerst doet. Hetzelfde geldt voor de oude heksen die met een toeter op daken staan. Deze waarschuwen de omgeving als ze je zien.

Voorlopige conclusie

Sekiro: Shadows Die Twice laat zien dat From Software veel meer kan dan alleen maar Dark Souls. Het is verfrissend om dezelfde moeilijkheidsgraad te zien in nieuwe gameplay en bovenal een nieuwe omgeving. Het Japan van de 16e eeuw wordt zeer sfeervol weergegeven en de gevechten met katana zijn bevredigend vernieuwend. Je kunt altijd in een slag worden omgelegd dus zal je altijd aan het puntje van je stoel gekluisterd zitten. Andersom kun je de verschillende vijanden ook gemakkelijk verslaan als je het slim aanpakt. Dit geldt echter niet voor de bazen, waarvoor je meer uit de kast moet halen. Gelukkig biedt Sekiro’s prothese gameplay-variatie. Of je nu een vlammenwerper, werpster of bijl op je prothese zet, de resultaten zullen zeer bevredigend zijn voor de fans. Activision doet goede zaken en boort een nieuwe en interessante doelgroep aan met Sekiro, die op 22 maart 2019 zal verschijnen op de PlayStation 4, Xbox One en pc.