Review: Super Mario 3D All-Stars

Mario is dit jaar 35 jaar oud geworden. Gelukkig voor hem zag hij er zelfs als tiener al uit als een man van middelbare leeftijd, dus oud kunnen we hem nog steeds niet noemen. Nintendo heeft natuurlijk veel te vieren, want het iconische figuur speelt al sinds 1985 de hoofdrol in verschillende platform-games. Hoewel er vertrouwde elementen altijd terugkeren in de games, is Nintendo nooit vies geweest van vernieuwing, want ook op het gebied van 3D-platformers zijn ze altijd voorlopers geweest. Tijd om drie van de vier (succes)verhalen te bundelen in Super Mario 3D All-Stars, waarin we aan de slag kunnen met Super Mario 64, Super Mario Sunshine en Super Mario Galaxy.

Om toch maar even te beginnen met de olifant in de kamer. Het is onbegrijpelijk dat Super Mario Galaxy 2 niet in deze bundel te vinden is. Toen de oorspronkelijke Super Mario All-Stars verscheen voor de SNES 1993 werden ALLE voorgaande Super Mario Bros.-games gebundeld en bovendien werden ze grafisch allemaal opgepoetst. Waarom dat in 2020 niet meer het geval is gaat mijn pet te boven. In recensies wordt altijd gekeken naar wat wél in een product te vinden is, maar in dit geval wilden we onze verbazing toch even benoemen.

Wil je Peter en Salim horen over de game? Beluister GN Podcast #122 vanaf 22:44

Super Mario 64

Super Mario 64 zette in 1996 het 3D-platformgenre definitief op de kaart. Niet alleen was het de eerste succesvolle poging om platformen in drie dimensies neer te zetten, ook bouwde het voort op de 2D-games, zonder “alleen het broodnodige” te doen. Dingen die we nu voor lief nemen, zijn in die game ontstaan. Drie keer springen om hoger te komen, bukken en springen om hoog te springen, bukken en rennen en springen om ver te springen; het zijn slechts een aantal voorbeelden van gameplay-elementen die nog steeds in veel games gebruikt worden. Bovendien breidde de game het aantal te gebruiken power-ups uit en is het leveldesign nog steeds ongeëvenaard. Het aanbieden van levels die je meermaals en op verschillende manieren kunt spelen (om verschillende sterren te halen), is nog steeds aan de orde van de dag in bijvoorbeeld Super Mario Odyssey.

Het opnieuw beleven van Super Mario 64 is tof, al kunnen we deze versie van het spel absoluut geen remake noemen. De game is exact hetzelfde en alleen een beetje opgepoetst. Games als Spyro Reignited Trilogy laten zien dat het wel degelijk mogelijk is om games uit die tijd opnieuw op te bouwen en dat is natuurlijk wat wij als Nintendo-fans gehoopt hadden. Niets van dat en we spreken dan ook over minimale aanpassingen t.o.v. de oude game. Zelfs de manier waarop de camera werkt is onaangetast, waardoor je de camera in twee schokken naar links en rechts kunt bewegen en absoluut geen vrij spel hebt. Bovendien is de game nog steeds alleen te spelen in een 4:3 beeldverhouding en is het niet naar het breedbeeld getrokken. De game ziet er iets frisser en gelikter uit, maar verder is dit in de basis dezelfde game en geen remake. En laat dat nou net zijn wat we allemaal het liefste willen.

Super Mario Sunshine

Super Mario Sunshine verscheen in 2002 voor de Nintendo Gamecube en is by far de meest controversiële game uit de reeks. Mondige voor- en tegenstanders bejubelen of haten de vernieuwende keuzes die Nintendo heeft gemaakt voor deze titel. Persoonlijk ben ik al sinds de Gamecube-versie een groot liefhebber van de game. Sterker nog, tijdens de lockdown van afgelopen maart heb ik mijn zwarte kubus weer aangesloten om de game te spelen. Super Mario Sunshine is nog steeds een hele mooie game. Waar de tijdloosheid van veel Gamecube-games vandaan komt is me niet helemaal duidelijk, maar het prachtige kleurenpalet van het vrolijke Delphino Island blijft een lust voor het oog.

Voor deze game is ook veel minder nodig geweest om hem “naar het nu” te halen en waar Nintendo bij SM64 ervoor gekozen heeft om die game in een 4:3 verhouding te laten, is Super Mario Sunshine aangepast naar de huidige 16:9 verhouding. En dan voelt het spelen van deze game op je grote televisie opeens heel tof! Aan de game is verder niet zoveel veranderd en dus zullen de haters de spetterende gameplay met Super Soaker avant la lettre F.L.U.D.D. verguizen. Prima! Lekker doen. Ik vermaak me weer prima met Sunshine, juist vanwege die vernieuwende kliedergameplay, het vrolijke vakantieoord en de afwisselende levels.

Super Mario Galaxy

Voor veel mensen is Super Mario Galaxy de beste game uit de reeks. De game verscheen in 2007 op de Nintendo Wii en wist als één van de weinige games op die spelcomputer hardcore Nintendo-fans (die eigenlijk niks moesten hebben van de Wiimote-controllers) enthousiast te maken. De persoon die de gameplay met verschillende planeten en de bijbehorende zwaartekracht heeft bedacht mag wat mij betreft een lintje krijgen. Het blijft zo leuk om van planeet naar planeet te springen en zo weer te ontdekken wat er aan de andere kant van de bol te vinden is. Toch is er wel één ding waar Super Mario Galaxy op de Switch een beetje last van heeft. Jawel, de Wii Motion Controllers.

Afhankelijk van hoe je de game speelt zal er een oplossing gevonden moeten worden voor de gameplay waarbij een afstandsbediening nodig is. De beste manier om de game te spelen is met de twee losse Joy-con-controllers in je handen, want dan wordt de vertrouwde Wii-gameplay het beste nagebootst. Speel je in handheld-modus, dan wordt deze gameplay aangepast met het touchscreen. Dit is niet echt handig, want dan ben je constant op je scherm aan het drukken om bits te verzamelen. De Pro-controller heeft ook een motion-sensor, waardoor je op gevoel ook de cursor kunt richten tijdens het spelen. Dit is aardig gedaan, maar ook niet zo intuïtief als we gewend zijn uit de basisgame.

Conclusie

Al met al hebben twee van de drie games in Super Mario 3D All-Stars de tand des tijds prima doorstaan. Als fan van zowel Super Mario Sunshine als Super Mario Galaxy was het een zegen om weer met die twee games aan de slag te kunnen. Wat betreft Super Mario 64 is dat een stuk minder gebleken. Games als Crash Bandicoot N Sane Trilogy laten zien dat games uit die tijd prima opnieuw kunnen worden opgebouwd. Dat is natuurlijk wat Nintendo-fans het liefste willen, SM64 maar dan met de graphics van Galaxy en Sunshine. En waarom moeten we de bundel kopen voor 31 maart 2021? Het is een vraag die voor de echte fan niet gesteld hoeft te worden, maar het los aanbieden van de drie games was een mooier gebaar geweest richting de consument. Dan kun je gewoon kiezen welke game je nogmaals wilt beleven en in welke vorm. Nu maar hopen dat dat na 31 maart gaat gebeuren.

  1.   
    mmx's avatar

    Altijd leuk