Preview: DOOM Eternal

In november mogen we weer door de poorten van de hel om flink wat demonen om zeep te helpen in DOOM Eternal, maar op Gamescom hebben we al een voorproefje gehad van het geweld wat we kennen van de DOOM-franchise. Na een half uur knallen staan de haren nog steeds rechtovereind en lijkt dit dé najaarsklapper te zijn voor Bethesda en iD Software.

Super Mario op steroïden

Na een korte tutorial, waarin de basis van demonen slachten wordt uitgelegd worden prompt gedumpt in een gebied zonder al te veel context. Aan de cutscene te zien lijkt het erop dat we een level spelen die zich afspeelt op Phobos, aangezien deze scene ook is getoond op QuakeCon vorige maand. Het eerst wat opvalt is dat, als je net als ik de game uit 2016 hebt gespeeld, je weer kennis maakt met een oude bekende die je ontzettend gemist hebt. In die drie jaar aanwezigheid heeft die vriend van je wat extra trucjes geleerd.

Allereerst valt heel erg op hoe verticaal DOOM Eternal is en hoe wendbaar de Doomslayer eigenlijk is. Je kan doublejumpen en doubledashen waardoor je heuse platform stukjes aan het doorlopen bent, tussen het genadeloos afschieten van demonen in. Het lijkt misschien een beetje ongepast, maar het is oprecht leuke gameplay die de game ook wat afwisseling lijkt te geven.

Gelukkig zijn deze trucjes ook te gebruiken wanneer het er echt om gaat: hordes demonen terug de hel in knallen.

Eenmansleger

Over het verhaal valt weinig te zeggen, want tijdens de demo wordt je van schietfestijn, naar schietfestijn begeleid. Daar komen je Super Mario-trucjes ook meteen goed van pas. Maar eerst even die belangrijkste toevoegingen. Uiteraard zijn er meer knotsgekke wapens. Zo beschik je nu over een vlammenwerper en, misschien wel het vetste van de hele game, een grijphaak.

De combinatie van de haak, een kettingzaag, de platform skills en je wapens is alsof je een dodelijke dans danst met hordes demonen. Het is zo ontzettend soepel en tegelijkertijd best wel uitdagend. Je moet namelijk best wel goed je health en dergelijke in de gaten houden. Gelukkig kan je door specifieke dingen te doen tijdens het vechten, het oneindig lang volhouden.

Steek je demonen in de fik met je vlammenwerper, dan krijg je pantser. Zaag je er eentje door midden met je kettingzaag dan verdien je munitie. En als je bijna dood gaat, dan verdien je health met de teruggekeerde Glory Kills. Er zitten nieuwe animaties in voor deze bloedige executies.

Gewoon kopen?

Het is verder eigenlijk heel lastig om nog meer over DOOM Eternal te praten. Is de gameplay goed? Ja die is fantastisch. Zijn de graphics goed? Ja het is schitterend, al was de demo wel op een pc waar NASA nog jaloers op zou zijn. En die soundtrack dan? Briljant. Mick Gordon is weer de man, die iedereen schuimbekkend en headbangend door een DOOM-game gaat loodsen.

Het verhaal doet er eigenlijk niet toe en dat weten de makers blijkbaar ook. De demo was alleen maar actie en wat nieuwe platformstukjes. De pot op met je verhaal, je koopt DOOM toch voor de hyperactieve actie.

Voorlopige conclusie

DOOM Eternal lijkt een geslaagde evolutie van DOOM uit 2016 te worden. De herkenbare soepele gameplay, is aangevuld met nieuwe gadgets en wapens. De muziek is stevig, maar aangevuld met een heus metalkoor. En de nieuwe platformsecties, zorgen voor verticaliteit en toffe afwisseling.

Er valt verder weinig te zeggen. Heb je een Xbox One, PlayStation 4, pc of Nintendo Switch en ben je fan van shooters pur sang? Dan komt op 22 november een game uit, die je eigenlijk gewoon wilt hebben. Dat durf ik nu al te zeggen. Er moeten gekke dingen gebeuren wilt DOOM Eternal een enorme mislukking worden. Maar goed. Het blijft natuurlijk wel Bethesda.