Preview: Luigi’s Mansion 3 hands-on

Waar de Mario-games alom geroemd worden, is dat bij Luigi’s Mansion absoluut geen gegeven. Vraag twintig mensen wat ze van de franchise vinden en een derde vindt het matig, een derde weet niet eens wat het is en een derde staat te glunderen van weemoed en plezier. Ik behoor tot de laatste groep, want Luigi’s Mansion heeft voor mij als launchgame voor de Gamecube een onvergetelijke indruk achter gelaten.

Het geestige (…) verhaal, de doodsbange Luigi en de Ghostbusters-achtige gameplay maken dat het één van mijn favoriete franchises is van Nintendo. Hoewel Luigi’s Mansion 2 een prima game was, vond ik de 3DS niet de plek voor een volwaardig vervolg. Daar gaat verandering in komen, want met Luigi’s Mansion 3 wordt goed gekeken naar de vorige twee delen en wordt het beste van beide werelden gecombineerd. Bovendien gaan we een hotel bezoeken, dat wederom bol van de spoken staat.

Poltergust is back

Op bezoek bij Nintendo kregen we direct het begin van de game te zien, die een behoorlijk lang introfilmpje laat zien voor een Nintendo-game. Toad, Mario, Luigi en twee Toads (die alle bagage mogen dragen…) gaan op vakantie naar een hotel in the middle of nowhere. Eerlijk gezegd doet het me denken aan de intro van Super Mario Sunshine, met het grote verschil dat we niet naar een tropisch eiland gaan, maar naar rustieke omgeving.

Het enorme hotel ziet er prachtig uit overdag, maar als we de game starten blijkt het nacht te zijn en dan is er van de rustieke sferen weinig meer over. Het is een enorm sfeervol gebouw, met ratten die uit kasten schieten, spinnenwebben op de plafonds en lugubere fakkels die de ruimtes verlichten. Luigi is natuurlijk doodsbang voor elke beweging, maar gelukkig heeft hij wederom zijn Poltergust (stofzuiger) bij de hand.

Met deze stofzuiger ga je spoken jagen, waarbij het me wederom opvalt dat de spoken eigenlijk de hoofdpersonages zijn in de game. De kamers die wij te zien kregen hadden allemaal een thema en de spoken zijn daarop gebaseerd. De eerste twee spoken kwamen we tegen in een wapenkamer en ze waren met zwaarden tegen elkaar aan het strijden totdat ze Luigi zagen. Het vangen van spoken werkt in de basis hetzelfde als in voorgaande delen. Je verblindt ze door een zaklamp in de ogen te schijnen, waarna je de stofzuiger aanzet en je ze moet opzuigen. Echter, alles gaat net wat dieper dit keer, want als de meter is volgelopen kun je op A drukken om ze heen en weer te slaan, waardoor ze sneller verzwakken.

Puppy!

Een andere nieuwe toevoeging is het afvuren van toiletontstoppers. Veel spoken hebben namelijk een schild en daarmee zijn ze beschermd tegen de zuigkracht van de Poltergust. Schiet een ontstopper op het schild om deze uit de klauwen van het spook te zuigen, waarna je verder kunt als echte Ghostbuster. Nadat je een kamer voltooid hebt gaat het licht aan en dit gevoel is enorm bevredigend. Daarna kun je de ontstopper overigens ook nog gebruiken om gescheurde muren open te trekken en extra geheimen vrij te spelen.

Nintendo lijkt op een slimme manier voort te borduren op de eerdere games en simpele doch leuke uitbreidingen te bedenken die de gameplay net wat dieper maken. Zo heeft de zaklamp inmiddels ook een UV-lichtfunctie gekregen, waarmee je geheime doorgangen kunt ontdekken. Daarnaast heeft Luigi voor het eerst een hond. Dit trouwe ros is ook al jaren dood want we spreken hier over een hondenspook. Ook hem kun je af en toe inzetten om je te helpen met het zoeken naar spullen en geld. Maar wie kan je eigenlijk beter helpen dan een échte vriend.

Nieuwe besturing

Nintendo zorgt vaker voor de mogelijkheid om een tweede speler te laten meedoen. Waar dit bij games als Super Mario Odyssey en Pokémon Let’s Go een beetje simpel aanvoelt (voor de allerkleinsten), lijkt het bij Luigi’s Mansion 3 echt deel uit te maken van de gameplay. Luigi heeft namelijk een kloon! Gooigi is in feite van slijm gemaakt, wat een aantal grote voordelen met zich meebrengt.

Ten eerste kan Gooigi door messen en staken lopen, waardoor hij bepaalde plekken kan bereiken die voor Luigi dodelijk zouden zijn. Daarnaast zijn er puzzels aanwezig waar je beide karakters voor nodig hebt. In het demolevel dat wij te spelen kregen was er bijvoorbeeld een lift, waarvoor Gooigi boven moest blijven om Luigi naar beneden te begeleiden. Als je alleen speelt kun je op elk moment van karakter wisselen, maar met een vriend voelt dit als goede coöperatieve gameplay.

Om het level te beëindigen mochten we in gevecht met de eindbaas. We betraden een stadion waarin we een spookachtige gladiator mochten verslaan. Het gevecht bleek een toffe puzzel, waarbij we het gebruik van licht, de ontstopper en de Poldergust perfect moesten combineren. In alles voelde dit als de beste momenten van de eerste Luigi’s Mansion, maar dan groter in schaal.

Voorlopige conclusie

Met de komst van Luigi’s Mansion 3 hoop ik dat veel mensen de franchise gaan leren kennen. De gameplay is uniek en laat zich alleen een beetje vergelijken met Alan Wake, maar de omgevingen zijn zo sfeervol en de spoken zo grappig dat je elke kamer weer zin krijgt om alles te ontdekken. De toevoeging van Gooigi lijkt meer te worden dan een simpele coöperatieve optie, want veel van de puzzels zijn echt gemaakt voor een tweede karakter (en eventueel een tweede speler). Na het spelen van de eerste vijftien minuten is mijn zin in Luigi’s Mansion 3 met een veelvoud gegroeid. Als de game later dit jaar verschijnt maak ik mijn agenda leeg, want als ik eenmaal begonnen ben met spelen, is de geest uit de fles.

Heel graag wil ik mijn excuses aanbieden voor de laatste zin in deze preview. Toen ik begon met schrijven had ik het spreekwoord “de geest uit de fles” al in mijn hoofd. Echter, het lukte me niet om het organisch in de tekst te verwerken. Ik besef dan ook dat de laatste zin er bij de haren is bijgesleept. Dat klopt en dat is falen van mijn kant. Mijn welgemeende excuses, maar ik kon het niet laten.