Review: Luigi’s Mansion 3

De eerste Luigi’s Mansion verscheen in 2002 als launch-titel voor de GameCube (later op de 3DS). Mario werd voor even opzijgeschoven en in plaats van een nieuw jasje voor een bekende formule, werd er iets compleet nieuws bedacht. Geen snelle actie met springen, platformen en transformaties, maar een game die zich het beste laat vergelijken met Ghostbusters. Met een stofzuiger op de rug ging je als de angstige broer van Mario een oud huis ontdoen van spoken. Na een uitstapje op de 3DS met Luigi’s Mansion 2: Dark Moon is het nu tijd voor het derde deel in de saga.

In Luigi’s Mansion 3 winnen Mario, Luigi, Peach en drie Toads een gratis vakantie naar een mooi hotel. Echter, eenmaal aangekomen worden je broer en vrienden ontvoerd door een spookachtige femme fatale. Het is aan jou de taak om het hotel te doorlopen en elke verdieping te ontdoen van spoken. Gelukkig krijg je ditmaal hulp.

Poldergust G-00

De gameplay van Luigi’s Mansion stond ten tijde van het eerste deel al als een huis en bekenden van de franchise kunnen dus direct aan de slag met stofzuiger in de hand. De Poltergust G-00 laat je spoken opjagen, maar ook kun je lucht uitblazen en gootsteenontstoppers afvuren. Dit, gecombineerd met verschillende zaklampen, geven je alle tools om de gehele game te doorlopen. Het vangen van een spook is in het begin simpel, maar zal naar mate het spel vordert uitdagender worden. De basis is het verblinden van tegenstanders om ze vervolgens op de te zuigen. Dit lijkt simpel, maar wordt vooral uitdagend gemaakt voor de eindbazen, de puzzels en bovenal, de sfeer van de game.

Elke verdieping die je zal doorlopen heeft namelijk een volledig eigen smoelwerk en de sfeer spat van het scherm af. Op het ene moment ben je op een filmset beland, waarna je andere verdiepingen ontdekt doordrenkt door planten, winkels of middeleeuwse ridders. Elke verdieping is een pareltje op zich, waarbij je altijd het idee krijgt iets volledig nieuws te ontdekken. Dit maakt de game enorm afwisselend, want niet alleen de omgevingen verschillen, ook qua gameplay zal je meer dan eens verrast worden. Of je nu planten doorklieft met een cirkelzaag of een hele film moet naspelen, verrassingen liggen altijd op de loer en je verliest zelden de glimlach van je gezicht.

Uitdaging

Dat wil overigens niet zeggen dat het niet soms frustrerend is als je niet verder komt. Puzzels kunnen bij vlagen erg uitdagend zijn en soms zal je de game even een uurtje moeten wegleggen om het hoofd weer leeg te maken. Toch zal het zelden zo moeilijk worden dat je er niet uit komt zonder hulp. Die hulp is overigens wel beschikbaar, want je kunt Professor E. Gadd altijd om advies vragen. Deze professor is je hulp door de gehele game en wanneer je wilt kun je bij hem langs gaan om je opgezogen spoken op te slaan of handige items te kopen. Zo kun je je eigen spokenhond (Polterpup) de optie geven om je eenmalig levend te maken of kun je hints kopen voor verborgen edelstenen of Boo’s. En geloof me, die hulp kan erg nuttig zijn!

Gooigi

Luigi’s Mansion 3 is namelijk propvol met unlockables! Bijna overal zijn wel edelstenen te vinden die je kunt verzamelen en ook zijn er verborgen (en zeer zeldzame) spoken en Boo’s te vinden. Daarnaast is bijna alles op te zuigen en voor mensen die alles uit het spel willen halen is er uren aan extra content te vinden, simpelweg door alles proberen te vinden. Gelukkig kun je dat ditmaal ook met een vriend of vriendin doen, want bijna de gehele game is coöperatief te spelen in de vorm van Gooigi! Dit tweede slijmerige personage zal je soms in moeten zetten.

In je eentje zal je dan van karakter wisselen, maar met een vriend(in) op de bank kun je ook de game met twee spelers doorlopen. Hoewel Gooigi kwetsbaarder is dan Luigi, kan hij wel op plekken komen waar zijn solide alter ego nooit zijn weg zal vinden. Gooigi is namelijk vloeibaar en dus kan hij door hekken en bepaalde buizen kruipen. Op deze manier kun je nog meer collectables vinden. Overigens kan Gooigi niet tegen water, dus beide spelers hebben hun sterktes en zwaktes en vullen elkaar goed aan.

Spoken met een persoonlijkheid

Hoe sfeervol de levels ook zijn en hoe leuk Luigi en Gooigi ook zijn, de hoofdrolspelers zijn absoluut de verschillende spoken. Elke eindbaas is wederom volledig thematisch en hoewel ze niet spreken met een stem, barsten ze stuk voor stuk van persoonlijkheid. Daarnaast is het verslaan van elke spook uitdagend en bijzonder afwisselend. De persoonlijkheid spat van het scherm af!

Wel is het zo dat sommige eindbazen wat frustrerend zijn om te verslaan. Dit heeft te maken met de soms vergezochte mechanieken voor het verslaan ervan, maar ook met de vaste camerastandpunten in de game. Begrijp me niet verkeerd, de vaste camera is een vast onderdeel van Luigi’s Mansion 3 en hoort bij de serie, maar omdat de game veel grotere kamers bevat dan de voorgangers, is het soms een beetje moeilijk om de juiste oplossingen te vinden. Dit geldt dubbel als je de game in handheld-modus speelt. Gelukkig heb ik de game voor 90% op het grote scherm gespeeld, wat mij betreft de beste manier om deze game te beleven.

Conclusie

Luigi’s Mansion 3 is een meesterwerkje op zich. Elke verdieping is niet alleen enorm sfeervol, ook zijn ze thematisch volledig verschillend van elkaar. Elk level weet te verrassen en is bovendien enorm slim gemaakt. Dit heeft niet alleen te maken met het indrukwekkende leveldesign, maar ook met de spoken die de levels bewonen. Hoewel ze soms erg uitdagend zijn om te verslaan (mede vanwege de vaste camerastandpunten), schitteren ze in persoonlijkheid en humor. Je zal je uren vermaken met de vele goodies en geheime spoken die te ontdekken zijn. Tel daarbij op dat je dat ditmaal ook (optioneel) met een vriend of vriendin kunt spelen en je komt erachter dat Luigi’s Mansion 3 constant een glimlach op je gezicht zal toveren.