Luigi’s Mansion op de GameCube was zo’n beetje de eerste keer dat Luigi enige vorm van moed toonde, dus dit historische moment verdient een remake voor moderne systemen – of in ieder geval de 3DS-familie, waarvoor een remake in maart werd aangekondigd. De minder dappere broer van Mario wint een landhuis in een wedstrijd waarvoor hij zich nooit heeft ingeschreven, dus hij vraagt zijn broer met rode pet om eerst op verkenning uit te gaan. Hij komt echter niet terug, dus is het deze keer écht aan Luigi om de boel tot op de bodem te onderzoeken en op te lossen. Weet de game uit 2002 nog altijd te overtuigen?
Nieuwe fundering voor Luigi’s landhuis
Laten we eerst een misconceptie uit de weg ruimen: Luigi’s Mansion voor de Nintendo 3DS is geen remaster, maar een remake. Het spel is van de grond af opgebouwd om de moderne console te ondersteunen – zelfs het tweede scherm van de 3DS. Dat neemt namelijk de vorm aan van de GameBoy Horror uit het origineel, maar dan een stuk uitgebreider. Zo kun je nu te allen tijde een map bekijken van de verdieping waar je je bevindt, op je tweede schermpje hebben.
Ergens maakt dit de game ietwat makkelijker; in het origineel heb je geen optie om altijd een minimap open te hebben, dus kun je ook geen inschatting maken van waar de neppe deuren zitten. Deze nepdeuren kostten je in de oorspronkelijke game waarschijnlijk tientallen of zelfs honderden gouden munten, maar in de 3DS-versie kun je altijd de minimap bekijken. Zo kun je vrij eenvoudig bepalen of het aannemelijk is of er ergens een daadwerkelijke deur zit of niet.
Aan de andere kant brengt deze feature het spel wél naar 2018, waarin we in bijna alle games verwend worden met een minimap. Het snel kunnen vinden van de deur die je zojuist hebt ontgrendeld door een sleutel te vinden, is in 2018 wel zo fijn. Het is afhankelijk van je eigen voorkeur of je deze feature waardeert of niet, maar zelf vind ik de uitgebreide GameBoy Horror-functionaliteit wel fijn.
‘Het lag aan de besturing!’
Wat iets minder fijn is, is dat de besturing niet altijd even goed meewerkt, waardoor je als speler niet altijd even goed uit de verf komt. Dit kan leiden tot onnodige Game Over-situaties, simpelweg omdat de besturing niet altijd doet wat je wilt dat die doet. Zeker in mijn gevecht tegen de geest van een baby was dit behoorlijk vernederend. Ik weet heel erg zeker dat ik die zuigeling had geraakt met zijn eigen speelbal, maar de game registreerde blijkbaar dat mijn worp nét niet richting die blaag ging. Uiteindelijk was het niet genoeg om me te doen opgeven in Luigi’s Mansion, maar toch: soms registreert de game je input te traag om je een volledig bevredigende ervaring te bieden.
Hetzelfde geldt helaas voor je zaklamp: soms weet je honderd procent zeker dat je een geest in een donkere gang raakt met je licht, maar toch raken ze niet stunned, wat weer tot gevolg heeft dat je ze niet kunt opzuigen met je Poltergust 3000. Die eerste besturingsglitch had nog kunnen worden veroorzaakt door mijn incompetentie, maar ik denk toch écht dat een geest die herhaaldelijk met een zaklamp wordt beschenen zich gewonnen moet geven aan Luigi’s stofzuiger. Vermoedelijk vanwege de gebrekkige collision detection gebeurt dit echter helaas regelmatig niet, en zul je meerdere keren je licht moeten laten schijnen op geesten – tijd die zij kunnen gebruiken om jouw health bar te beschadigen.
Oude geesten, nieuwe looks
Desalniettemin ben ik zeer positief verrast door Luigi’s Mansion op de 3DS. Nintendo weet de geest (pun intended) van het origineel te behouden, maar toch de game naar het jaar 2018 te tillen. Natuurlijk, de besturing is héél anders dan het oorspronkelijke spel op de GameCube was, maar over het algemeen werkt dit Luigi’s Mansion juist in de hand. Natuurlijk, ik haalde zojuist nog problemen met de besturing aan, maar die zijn redelijk zeldzaam en daarom zit het het speelplezier niet écht (lang) in de weg.
Ik denk oprecht dat dit een van de beste conversies naar de moderne tijd is die we in de afgelopen jaren hebben gezien, zeker als je nagaat hoe verschillend de GameCube en de 3DS zijn. De remake biedt vermaak voor zowel geharde veteraan als nieuwkomer en vormt een prima opstapje Luigi’s Mansion 3.
Conclusie
Luigi’s Mansion weet te overtuigen als remake van een klassieker: de oorspronkelijke gameplay blijft grotendeels intact, maar sommige dingetjes brengen de game écht naar de huidige tijd, vooral de GameBoy Horror die op het tweede scherm wordt weergegeven en naar believen kan worden ingezet. Dit is niet zomaar een promotietechniek om het aangekondigde Luigi’s Mansion 3 voor de Switch op te hypen; dit is een oprechte poging om mensen het origineel te laten uitproberen. Dat de verkopen van de volgende game daarmee worden bevorderd, is wat mij betreft slechts een bij-effect; niet voor niets komt het volgende deel uit op de Switch, waar de remake van het origineel op de Nintendo 3DS is verschenen. Al met al is het eindoordeel over de 3DS-versie van Luigi’s Mansion: als je een 3DS of 2DS hebt liggen, doe je jezelf tekort als je deze game overslaat.
