Haal je motor maar weer van stal, Trials Rising rijdt 26 februari weer uit op je favoriete platform! Voor een zoveelste keer komen RedLynx en Ubisoft op de proppen met een nieuwe generatie van het physics-festijn; ditmaal zonder enige twijfel een van de grootste releases voor de serie, eentje vol van beloftes. Niet voor niets deed onze Fast Forward kortgeleden nog uitgebreid verslag.
Maar hoe lekker raggen die BMX-jes dit keer dan? We gingen hands-on om Trials Rising eens goed aan de handvaten te voelen…
Line Rider aan de steroïden
Trials Rising is, first and foremost, weer een Trials zoals we die kennen. Zoals de puristen de serie het liefst zien. Het doel is simpelweg om van links naar rechts te crossen, maar allerhande uitbundige obstakels liggen op de weg. Wat volgt is, negen van de tien keer, een pure beproeving van je kunde met physics. Hoe simpel die vaak ook lijkt, Trials zorgt er altijd voor dat je een reden hebt om je billen dicht te knijpen.
In wezen is Trials daarmee als de volwaardige en ultieme versie van, zeg, een Line Rider. In concept ultiem simpel en vermakelijk, maar uitgerust met meer uitdagingen en een volgroeid, uitbundig overkomen. Het Finse ontwikkelstudio RedLynx zou RedLynx niet zijn als ze hun ludieke stijl nóg eens verder over-de-top gooien.
Hoe houd je motor overeind terwijl je over een Grieks standbeeld vliegt? Wat doe je als de Eiffeltoren je honderden meters de lucht in lanceert? Waarom is de finish mezelf tegen een gigantische sloopkogel aan mikken? Met Trials Rising merk je weer dat RedLynx schittert in speelse scenario’s, zonder ergens ook maar in te leveren op het fijne fietswerk.
Die diversiteit mag gevierd worden, dat zeker. Jammer is alleen dat we nog niet weten hoeveel van deze bizarre levels de ontwikkelaar zelf zal opleveren, naast het feit dat ons “de meeste tracks” ooit beloofd wordt.
Moe van microtransacties
Rising borduurt op diens eigen wijze dan ook verder voort op de interactiviteit tussen spelers en het spel, alsmede die tussen spelers onderling. Nog altijd zijn natuurlijk zelfgemaakte levels uit te wisselen, zien we elkaar ghosts door de wereld crossen en kunnen we naadloos (on- of offline) samenspelen, maar daarbovenop komt méér Trials. Of misschien eerder meer van jezelf, in Trials.
Pijlers voor het online voortbestaan van Trials Rising liggen vooral bij de mate van nieuwe customization rondom je eigen karakter. Nieuwe helmen, poses, creatieve stickers en fietsonderdelen zijn stuk voor stuk te scoren en te verwisselen, om zodoende echt je eigen motorlegende te maken. En ja, natuurlijk kunnen we die voorwerpen ook vinden in zogenaamde “Gear Crates”, RedLynx eigen lootbox.
Nu zou ik persoonlijk niet stellen dat wat cosmetische gein in willekeurige doosjes meteen een doodschande is, gelijktijdig is het ook maar wat moeilijk om er enorm lovend over te zijn. In de vroege build is niet alleen het aantal verschillende voorwerpen wat aan de lage kant, ook de presentatie eromheen voelt nog wat karig. Verschillende rijders worden weliswaar netjes getoond in laad- en winschermen, maar het voelt allemaal wel enigszins ongeïnspireerd — al helemaal wanneer je het tegenover de bombastische levels zet.
Ergens zou je aannemen dat de manier waarop Trials speelt met meer customization enorm veel potentie heeft, maar het voelt bij Rising wellicht nog ietwat té geforceerd. Niet zo zeer in de sturing richting microtransacties, maar eerder alsof RedLynx het verplicht was toe te voegen.
Meer voor meer
Uiteindelijk is het bijzaak, want een Trials-liefhebber is en blijft een Trials-liefhebber. Rising is precies datgene; meer Trials. De vele banen zijn wild, de besturingen nauwkeurig en eerlijk. Meer heb je dan ook niet nodig voor een succesformule als deze. Die basis staat gewoonweg weer als een huis.
Daarbovenop komen tegemoetkomingen als een verbeterd samenspel of de hilariteit van de “Tandem Bike”, die daadwerkelijk door twee man tegelijkertijd bestuurd dient te worden. Het is snel, simpel en leidt vaak genoeg tot vriendelijk geklooi. Trials is al lang en breed die game die je drie uur ’s nachts “nog één keer” probeert, maar meer en meer neemt het de vorm aan van een aanstekelijk gezelschapsspel.
Mocht Overcooked er overigens niet in slagen je relatie te ruïneren, dan raad ik met liefde een “Hard” ritje op de tandem aan.
Mobiel op de motor?
Daarom is het ook des te mooier om te zien dat Trials Rising gelijktijdig naar de Nintendo Switch komt, de grote platformprimeur voor de franchise. Dat juichen we natuurlijk toe. Niet alleen omdat dit soort gemeenschappelijk vermaak zich prima leent voor die doelgroep, maar vooral omdat het Trials eindelijk onderweg is.
Dat enthousiasme wordt enigszins gestild door de complicaties te komen kijken bij de port. Dacht ik eerst nog het gemis van een analoge trigger over het hoofd te kunnen zien — het tweede pookje leent fungeert als invaller — blijken ook de prestaties een milde doorn in het oog.
In plaats van hevig te snijden in de visuals van Rising, verkiest RedLynx hier simpelweg voor een verval van de framerate. Die moet pak ‘m beet rond de twintig beelden per seconde gelegen hebben. Daarmee sterft per direct een deeltje van Trials’ enorme precieze aard. Natuurlijk, nog altijd is het lachen om Trials op de Switch te kunnen spelen, maar recordtijden ga je er niet snel mee rijden.
Geen doodzonde en geen verrassing natuurlijk. Trials-puristen zullen vanzelfsprekend nog altijd vast blijven houden aan hun vertrouwde platform, terwijl de Switch-versie van het spel zich leent als een geinig tussendoortje. Met dat beeld zie je mij geen nauwkeurige bunny hops maken, maar een tandemritje met je moeder op de keukentafel; dat gaat er prima in.
Voorlopige conclusie
Trials Rising heeft alles in huis om een ijzersterk deel in de eigen franchise te worden. De serie keert op veilige wijze terug naar de roots, maar gaat dubbel zo hard op bizarre banen en brute beproevingen. Dat sommige van de menu’s en microtransactie-modellen wat vermoei(en)d overkomen, dat nemen we dan maar even voor lief. Trials racet terug in volle glorie, en dat is voor velen al meer dan genoeg.
Hetzelfde geldt overigens ook voor de nieuwe Nintendo Switch-versie, die gelijktijdig met de release van 26 februari verschijnt. Ook die biedt bakken met motorbikevermaak, al lijken de prestaties niet te gaan voldoen voor puristen. Ieder z’n ding, maar we mogen gelukkig wél met meer los in Trials Rising.
vind het een beetje jammer, Daar waar ik normaliter iets meer van arcade houdt dan sim.
Hoort zo’n game dan wel weer IMO een sim. te zijn.
Maar dat zal mede komen doordat ik zelf ook een trial motor bezit. Dan is het juist leuk om moeilijke lijnen [RL] of levels [Ingame] te behalen.
Dit is alles……….. behalve enigzins realiteit… Vroegahhhhh Had je nog een trial game die best. realistisch was…. Mja dan krijg je games die heeeeeeeeeeel slecht verkopen.. Dus snap het ook wel.
nog ff wachten tot 8feb. en dan kan ik weer uren verslinden met supercross the game 2 😀
@CHILLOZZ: Je zegt het zelf al, maar volgens mij ligt Trials’ succes ook vooral in hoe arcade het is en overkomt. Als toekijker snap je dit spel al na nog geen minuut aan gameplay van iemand anders.
In die zin is Trials een beetje als Rocket League. Het complete concept is bizar simpel en iedereen kan het met gemak oppakken, maar de skill roof is kilometers hoog.