Review: PlayStation Classic

Nintendo verraste vriend en vijand toen ze twee jaar geleden met de NES Classic Mini op de proppen kwamen. Een jaar later volgde een versie voor de Super NES en PlayStation heeft dat succes goed bekeken en bijna letterlijk nagevolgd. De PlayStation Classic biedt ongeveer dezelfde features en gebruikt zelfs promotiefoto’s die nagenoeg hetzelfde zijn.

Toch gaat het natuurlijk om de inhoud, want ook PlayStation heeft inmiddels een rijke historie aan videogames. Is de collectie die te vinden is op de PlayStation Classic echter net zo iconisch als die van de systemen van Nintendo? Wij duiken het verleden in en prikkelen onze nostalgische gevoelens met de PS Classic.

Trip down memory card

We beginnen daarbij natuurlijk met het uiterlijk van het apparaat, want als je de PlayStation Classic uit de doos haalt, gaat er toch wel wat door je heen. Hij is een stuk kleiner dan het origineel uit 1994, maar voor de rest is hij zeer authentiek.

De Reset-, Open- en Power-knoppen zijn allemaal in te drukken en hoewel het cd-klepje niet daadwerkelijk open kan, voelt het ontzettend authentiek aan. Daarbij is de vergelijking met de NES– en SNES Classic Mini weer gemakkelijk gemaakt.

De twee meegeleverde controllers hebben een USB-aansluiting, maar dit is niet te zien zodra ze zijn aangesloten. De stroomtoevoer geschiedt ook met USB, waarbij net als bij de Nintendo-varianten geen USB-naar-stekker-adapter wordt meegeleverd. Mega-irritant overigens. Daarnaast sluit je het aan via HDMI, een kabel die wel wordt meegeleverd.

Hij misstaat niet tussen al je huidige consoles en qua uiterlijk is de PlayStation Classic echt gemaakt voor de fans van de consoles van Sony (zoals ook onze Groot).

Voor de controller is de keuze gemaakt om de oorspronkelijke controller van de eerste PlayStation toe te voegen. Deze had nog geen analoge sticks, maar alleen een D-pad, wat voor veel mensen een teleurstelling kan zijn.

De eerste DualShock-controller verscheen namelijk al twee jaar na de release van de PlayStation en veel van de games die op het systeem staan, zouden er veel baat bij hebben. Denk aan GTA, dat beduidend makkelijker te besturen is met analoge sticks.

Ik begrijp de keuze van Sony ook niet helemaal, al moet ik zeggen dat de oude controller wel lekker voelt in nostalgische zin. Daarnaast valt het op hoe weinig verandering de controllers van PlayStation hebben ondergaan in de afgelopen twintig jaar.

Where is Spyro?

Dan de inhoud van het apparaat, waar Sony echt tekortschiet. Dit heeft twee redenen. Ten eerste zijn de games van de eerste PlayStation veel minder tijdloos dan de games van Nintendo.

Dit heeft niet alleen te maken met de inhoud van de games, ook met het grafische aspect. Speel nu Super Mario Bros. 3 en je zal vanwege het “getekende” karakter van die game nog steeds plezier beleven. “Realistische” games als Grand Theft Auto, Metal Gear Solid en Twisted Metal hebben de tand des tijds veel minder goed doorstaan.

Daarnaast is de keuze voor verschillende games niet minder dan bizar te noemen. Het ontbreken van verschillende Final Fantasy-games, de eerste Tomb Raider en PlayStation-iconen als Gran Turismo, Crash Bandicoot en Spyro is niet minder dan onvergeeflijk. Sterker nog, PlayStation moet zo trots zijn op die iconische franchises dat ze het apparaat niet hadden mogen maken zonder die fantastische games.

Nu moeten we ook eerlijk bekennen dat het voor PlayStation veel moeilijker is om een best-of-console te maken dan voor Nintendo. Nintendo maakt al zijn games zelf en alle rechten liggen dus achter slot en grendel in hun eigen kluis. Voor Sony ligt dat anders.

Gran Turismo heeft bijvoorbeeld te maken met legio automerken, waarbij rechten sowieso altijd een probleem zijn, zeker als je een systeem maakt met een laag prijspunt als de PS Classic. Toch baal ik als een stekker dat bovenstaande franchises ontbreken. De lijst aan games die wel speelbaar is bevat natuurlijk wel een aantal klassiekers.

  • Battle Arena Toshinden
  • Cool Boarders 2
  • Destruction Derby
  • Final Fantasy VII
  • Grand Theft Auto
  • Intelligent Qube
  • Jumping Flash!
  • Metal Gear Solid
  • Mr. Driller
  • Oddworld: Abe’s Oddysee
  • Rayman
  • Resident Evil Director’s Cut
  • Revelations: Persona
  • Ridge Racer Type 4
  • Super Puzzle Fighter II Turbo
  • Syphon Filter
  • Tekken 3
  • Tom Clancy’s Rainbow Six
  • Twisted Metal
  • Wild Arms


Vooral games als Final Fantasy 7, Resident Evil Director’s Cut, Metal Gear Solid, Oddworld: Abe’s Odyssey, Destruction Derby, Twisted Metal en Tekken 3 zullen de hartjes van PlayStation-fans sneller doen kloppen. Over de rest van de lijst is minder enthousiasme op te bouwen, zeker met het ontbreken van die toppers die ik zojuist noemde.

Daarnaast hebben de meeste van bovenstaande games al remakes (in ontwikkeling) of betere nieuwe delen. De lijst met games is wat mij betreft behoorlijk teleurstellend en mag niet in de schaduw staan van de games van Nintendo op hun klassieke systemen.

Emulater!

Naast de keuze van games en de controller zijn er nog twee eigenaardigheden te bespeuren in de PlayStation Classic. Ten eerste wordt er een openbare emulator gebruikt voor het systeem, PCSX ReARMed.

Nu zijn de emulators van tegenwoordig zeer stabiel en vaak prima te gebruiken, maar het voelt een beetje raar dat een hardwarefabrikant als Sony hiervoor kiest. Zij hebben namelijk meermaals de oorlog verklaard aan emulator-bouwers, met de logische reden om hun eigen producten te beschermen.

Dat is een begrijpelijke keuze, maar als je vervolgens gratis en voor niks een open source-emulator gaat gebruiken voor je eigen product, dan voelt dat vreemd. Overigens begrijp ik de keuze inhoudelijk wel; waarom zou je moeite besteden aan een eigen emulator, als er prima emulators beschikbaar zijn? “Kunnen we eindelijk eens geld verdienen aan die honden”, moet Sony gedacht hebben. Prima.

De tijd van PAL en NTSC

Een vreemdere keuze is het gebruik van verschillende versies van games. In de tijd van de eerste PlayStation waren er verschillende game-versies op de markt, afhankelijk van het feit of je in Europa of in de Verenigde Staten woonde.

Wij in Europa maakten gebruik van PAL en in de Verenigde Staten werd NTSC gebruikt. NTSC maakte gebruik van 60hz en PAL van 50hz. Tegenover deze snellere beeldverversing in de V.S. stond dat PAL een veel mooier kleurenpalet gebruikte. Bekijk Amerikaans televisieseries uit de jaren negentig en je ziet direct de saaie fletse kleuren op het beeld verschijnen.

Echter, dit kleurvoordeel is vandaag de dag niet meer van toepassing, omdat we allemaal (Ultra)HD-schermen hebben met miljarden kleuren! Waarom zou je dan PAL-versies gebruiken in de PlayStation Classic, terwijl de beeldverversing langzamer is?

Het is zeer raar dat voor bepaalde games de PAL-versie is gekozen en voor andere games de NTSC-versie. Heeft dit te maken met rechten of pure luiheid aan de zijde van Sony? Het zal de meeste mensen overigens niet eens opvallen, alle games zijn immers lelijk en pixelachtig, wat gewoon de charme van het systeem is, maar de keuze blijft vreemd.

Conclusie

De PlayStation Classic schiet op bijna alle fronten tekort. Qua uiterlijk ziet het apparaat er megaleuk uit en doet het recht aan de oorspronkelijk console uit 1994. De keuze voor de allereerste controller zonder analoge sticks is vreemd, maar nog niet zo raar als de keuze voor games.

Het ontbreken van iconische PlayStation-klassiekers als Spyro, Crash Bandicoot en Gran Turismo is niet minder dan onvergefelijk. Minder erg is de keuze voor een openbare emulator in plaats van een eigen systeem en de keuze om van bepaalde games de PAL-versie te gebruiken, maar eigenaardig zijn deze keuzes wel.

Het laat zien dat Sony de PlayStation Classic niet zo serieus heeft genomen als Nintendo dat heeft gedaan met de NES en SNES Classic Mini-systemen. Als je je eigen product niet serieus neemt, dan doet de consument dat ook niet en dat is inmiddels te zien in het prijspunt van het apparaat.

Voor nog geen zestig euro is de PlayStation Classic op het moment van schrijven te koop. En mocht je dat nog steeds te duur vinden, dan heeft Sony nog wel een gratis emulator voor je.

Meer PlayStation Classic

  1.   
    mmx's avatar

    Ik heb nog steeds een oude staan.maar misschien is dit leuk voor de jongere gamers.

  2.   
    The_sith_lord's avatar

    @mmx: ik denk dat de doelgroep juist de oudere gamer is met heimwee naar toen.

    Ik vraag me af hoe vermakelijk dit is, als je dit niet als jongere hebt gespeeld.

    Als ik even naar mij persoonlijk kijk, vind ik de nes remake interessant (deze spellen brengen me terug naar de tijden dat ik net van de kleuterschool kwam en voor het eerst met games in aanraking kwam). Anderzijds heb ik weinig met de spellen van voor die tijd, waar iemand anders juist weer dol op is, omdat hij die weer van zijn jeugd kent.

  3.   
    Novel's avatar

    Goede review ik ben het dan ook eens met het feit dat de lijst niet voldoet aan de klassiekers. ik had graag een Harry Potter of een Crash Bandicoot op de lijst gezien. Dit is dan ook de reden dat ik dit apparaat niet koop.

  4.   
    mmx's avatar

    @The_sith_lord: ach het was toen echt super als je zo een ding had.mijn eerste PS kocht ik in Tokyo ongeveer voor 1300 gulden met een Japanse game.daarna had ik er een gekocht in L A. ntsc met normale leesbare letters.en ja ik was een echte fan toen en nog van de PS.

  5.   
    mattioza's avatar

    De eerste 3 delen van Crash Bandicoot en Spyro hebben natuurlijk (onlangs) een remaster gekregen, ze gaan niet in eigen vel snijden door de originele versies nog eens op de PlayStation Classic te geven.
    Ben zelf niet gewonnen voor het idee om dergelijke retro consoles in een nieuw jasje terug op de markt te gooien. Maar goed het werkt blijkbaar wel, als je naar de populariteit van de (S)NES mini kijkt. En het is easy money.
    Zie liever dat ze het gewoon als game collectie uitbrengen (zoals Rare Replay) en zich voor de rest op nieuwe delen/games focussen.

  6.   
    RLXTR's avatar

    Prima review. Grappig dat je, bij de vergelijking tussen NES/SNES en PlayStation games, spreekt van “getekend” vs. “realistisch”. Ik beschrijf het zelf vaak als dat de SNES en SEGA MegaDrive opereerden in de hoogtijdagen van 2D gaming, terwijl de PlayStation games stammen uit het vroege, noem het primitieve, 3D tijdperk.

    Op zich lijkt de PlayStation classic me best leuk, maar er missen voor mij gewoon te veel games waar ik zelf goede herinneringen aan heb. Je noemt al Gran Turismo en Tom Raider, daarnaast mis ik Wipeout (Of Wipeout 2097 of Wip3out), ISS pro, Ten Pin Alley of Driver.