Review: Dark Souls Remastered (Switch)

Praise the Sun! Dark Souls Remastered is verschenen voor de Nintendo Switch, zodat we nu altijd en overal keer op keer kunnen sterven. We hebben er iets langer op moeten wachten dan de versie die verschenen is voor pc, Xbox One en PlayStation 4, maar nu is het zover. Weet de semi-mobiele port te overtuigen? Lees verder voor het antwoord op precies die vraag.

Sterven op twee manieren

Zoals elke Switch-game kun je deze versie van Dark Souls Remastered op twee manieren spelen: in handheld en docked modus. Omdat juist die eerste optie de Switch-variant onderscheidt van de rest, besloot ik deze als eerste uit te proberen en wel op een specifieke locatie: in de trein. Helaas bleek deze combinatie al vrij snel niet ideaal. Zoals de naam al doet vermoeden, is Dark Souls een redelijk duistere game en de kleuren op het scherm reflecteren dat. En precies dat doet het scherm van de Switch: reflecteren. In de felverlichte omgeving van de trein keek ik meer naar mijn eigen reflectie dan naar het personage dat ik had aangemaakt – en dat is bepaald niet omdat ik graag naar mezelf kijk. De enige keer dat Dark Souls Remastered in de handheld-stand goed te zien is, is als je in een donkere omgeving speelt. Nu is dit natuurlijk meer een probleem van de Switch dan van Dark Souls, maar toch is dit naar mijn mening een vermelding waard.

Overigens is dit niet het enige probleem in de handheld-stand. Al vrij snel tijdens mijn tijd met Dark Souls Remastered merkte ik dat de camera immens vervelend doet als je de Switch in je handen houdt. Op een bepaald punt moest ik me terugtrekken omdat ik tegenover twee vijanden stond en mijn gear bepaald niet je van het was, maar overleed ik alsnog omdat de opponenten in kwestie me inhaalden – en de camera blokkeerde op een dusdanig punt dat zowel mijn personage als de tegenstanders niet meer zichtbaar waren. Hoezeer ik ook probeerde het cameraperspectief probeerde bij te stellen om dat te fiksen, hij gaf niet mee. De rest (inclusief mijn zuurverdiende Souls) is geschiedenis.

Haperend sadisme

De prestaties van het spel vormen een ander probleem. Het is leuk dat From Software wil laten zien dat de Switch dit spel kan draaien – maar eigenlijk kan het apparaat dat niet, laat staan in zijn volle geremasterde glorie. Je hoeft niet eens naar het beruchte Blighttown om je portie framedrops te krijgen. Eigenlijk al vanaf het begin zie je dat de game worstelt om de dertig frames per seconde te handhaven. Zodra je in gevecht raakt met meer dan één vijand, zie je de framerate al omlaag gaan. Dit geldt voor zowel de docked als handheld stand, hoewel het in mijn ervaring minder optreedt als de Switch in het dock staat.

Mijn laatste klacht betreft de besturing: waar deze in de andere versies van Dark Souls Remastered wél aan te passen is, is het mij op het moment van schrijven nog altijd niet gelukt om deze settings aan te passen, behalve de knop die je gebruikt om te locken op vijanden. Zeker aangezien de eerste Dark Souls enige onorthodoxe besturingskeuzes kende, zoals het omkeren van de A- en B-knoppen als bevestigings- en annuleringsknoppen in de menu’s, zou het fijn zijn geweest als er wél opties waren om de functies van knoppen aan te passen. Het menu omdat te doen is aanwezig, maar het grootste deel van de opties hierin is uitgeschakeld.

Positiviteit in de duisternis

Toch juich ik deze port van de eerste Dark Souls in zekere zin toe. De prestaties zelf zijn bij mij zelden aanleiding geweest tot sterven of zelfs maar matig verlies van health points, dus in de meeste gevallen is het alleen een visueel probleempje. Ook is het tegenwoordig natuurlijk mogelijk om de prestaties in latere stadia te verbeteren middels patches. Ook de aanpassing van de besturing kan hopelijk wellicht nog worden gefikst.

Maar zelfs mét de huidige problemen kan ik prima genieten van Dark Souls Remastered op de Switch: tenzij je bij een boss fight vastzit, is Dark Souls fijn om voor het slapengaan nog even een paar rondjes sterven te spelen. Natuurlijk spreek ik hier als bestaande liefhebber van de serie, maar ook mensen die nog nooit een Souls-game hebben aangeraakt, kunnen met deze versie beoordelen of dit wat voor hen is.

Conclusie

Dark Souls Remastered kent op de Switch de nodige probemen, waaronder de prestaties en de besturing die niet kan worden aangepast. Veel van deze problemen zijn niet aanwezig in andere versies van de game. Daarom zou ik je deze port alleen aanraden als de Nintendo Switch het enige gameplatform is dat je in je bezit hebt. Mocht je een Xbox One, PlayStation 4 of zelfs een pc met een niet eens zo krachtige videokaart in huis hebben, raad ik je van harte aan om Dark Souls Remastered daarop aan te schaffen. Die versies bieden stuk voor stuk een hogere resolutie, een hogere framerate én aanpasbare besturing, en zijn daarom veruit superieur aan de port voor de Nintendo Switch.