In ultiem Britse stijl is het acteur Matt Berry die de zogenaamde Developer Update van Sea of Thieves‘ nieuwste en grootste uitbreiding brengt. Met ingang van deze week is Forsaken Shores een feit, en die brengt natuurlijk genoeg nieuwigheid om even op te sommen voor Berry.
Onder meer lava, aardbevingen, nieuwe missiesoorten en roeiboten zijn prominente pijlers voor liefhebbers van Rare’s piratenwereld, maar het is aan Berry om dat, vol Brits enthousiasme, over te brengen:
Forsaken Shores is alweer de derde en daarmee grootste gratis uitbreiding van de Sea of Thieves-formule. Sinds gisteren zijn de servers volledig over, en kunnen alle spelers op zowel Xbox One en Windows 10 de nieuwe Devil’s Roar-omgeving verkennen.
Vaar jij de komende dagen uit richting de nieuwe eilanden en avonturen? Schroom vooral niet je wilde piratenverhalen ook met je vrienden van Gamersnet te delen.
Helaas pakken ze niet de verschrikkelijk casual PVP aan. Na een tijdje begint deze game je simpelweg te vervelen doordat er te veel herhaling in zit. Als je je schip kan upgraden, meer kanonnen, meer snelheid, grotere crew, en daadwerkelijk in gevechten andere schepen kan laten zinken dan is het blijvertje anders heb je het na enkele uren wel weer gezien voor de komende weken.
@Broodbeleg: Ik denk dat de Cursed Cannonballs dat al grotendeels doen. Maar inderdaad, als je een crew hebt die enigszins van hetzelfde niveau is, dan kunnen sommige gevechten soms wat langer zijn.
Dat is altijd het moment dat ik een ton buskruit bij hun aan boord probeer te sneaken. Erg effectief, maar lukt lang niet altijd.
@Tom Kauwenberg: Ik heb juist dat mijn gevechten juist korter zijn (in ons voordeel) vergeleken met de alpha en bèta. Ik zou wel eens gevechten willen van 30-45 minuten.
@PSPfreaky: Oh, die heb ik dan wel zeker een paar gehad. Ik vond de pre-release confrontaties juist weer erg kort van duur, maar ik denk dat dat ook hevig afhangt van je tegenstanders en hun kunde.
Een paar weken terug hadden wij nog een langdurige schietsessie die uiteindelijk uitmondde in een soort bizarre achtervolging, waarbij allebei de schepen aardig wat leuke schatten riskeerden. Was erg prettig om na een minuut of veertig dan uiteindelijk toch die gasten te grazen te nemen, en zeker de helft van hun goede loot uiteindelijk nét voor hun ogen nog te verpatsen op een Outpost.