Het heeft even moeten duren, maar het door ID@Xbox opgepakte indie-project van Aurora44 komt later dit jaar dan toch naar Xbox One en pc. Het mysterieuze Ashen stond alweer even op de radar, maar moet nog voor 2019 losbarsten om liefhebbers van actie-RPG iets nieuws voor te schotelen.
Wat is dat unicum precies en hoe bouwt de gameplay daarop voort? We onderzochten het hands-on op afgelopen Gamescom…
Donkere zielen
Ashen laat spelers als gezichtsloze zwakkelingen in een met as overrompelde wereld los. De krachtige, titulaire Ashen zijn ontwaakt — wiens functie overigens nog volledig onbekend — en het is aan jou om ze te vinden, voordat iemand er iets kwaadaardigs mee uitspookt. Ondertussen overrompelt duisternis het land, en is het volledig aan jou om te ontdekken hoe je die van je af wilt slaan.
In de basis voelt Ashen dan ook als vele andere iconische actie-RPG’s. De combat is traag, focust zich op uithoudingsvermogen en van een gunfactor is weinig sprake. In die zin valt Ashen dan ook enigszins in een Souls-achtig straatje, al is en blijft die vergelijking mogelijk wat kort door de bocht.
In tegenstelling tot From Software’s grandeur, laat de rode draad van Ashen zich veel meer leiden door nota bene een sociaal aspect. Eentje tussen spelers, de verbleekte wereld en, indien gewenst, nog meer spelers.
Gedurende de aannemelijk pittige verloop van het spel, is het namelijk aan de speler om een soort thuisbasis te vormen. Een veilig plekje waar bevriende kameraden zich bij kunnen voegen, en op hun beurt weer bijdragen aan jouw spelervaring. NPC’s die je gered hebt, of vreemdelingen die onverwachts vrienden werden.
Socializen in somberheid
De inwoners van je kampje kunnen al knokkend mee op avontuur, hebben mogelijk unieke zijmissies voor je en fungeren tussendoor als onder meer bouwers, wachters of unieke verkopers. Saillant detail is echter dat deze goede Samaritanen niet alleen voort hoeven te komen uit jouw offline ervaring, maar dus ook uit de spelers die je tegen het lijf loopt gedurende je zoektocht naar de Ashen.
Tijdens specifieke missies en uitdagingen is het mogelijk om bijgestaan te worden door één menselijke kompaan, wiens verblijf direct invloed kan hebben op jouw wereld. Slaag je er samen in door een pittige kerker te ploegen, dan kan die rando van het internet zo maar eens jouw volgende smid, kok of wandelende toverdrankmachine zijn. Misschien geeft deze je wel hét wapen waar je naar op zoek was. Tel uit je winst.
Socializen in somberheid
Hoewel het online component zich, net als de game, nog enigszins laat hullen in mysterie, doet diens concept spelers mogelijk denken aan innovatieve titels als Journey. Een game die zich voornamelijk offline afspeelt, maar zich her en der laat verrijken met wat gezelschap van buitenaf.
En wat daarvan nu al aantoonbaar is, daar laat Ashen nu al een interessant unicum doorschemeren. Specifieke inwoners van je kamp brengen nieuwe wapens, opdrachten en andere spelelementen met zich mee, die op hun beurt weer allemaal een integraal onderdeel van jouw ervaring kunnen worden.
Denk aan de tactische afwegingen die voortvloeien uit complexe personages. Neem je die enige heler mee op avontuur, maar riskeer je zo ook de gezondheid van je kamp? Of stel je bijvoorbeeld een paar dringende missies uit, puur om op kortere termijn te zorgen voor je volkje?
Combineer dat kaliber vraagstukken met een soms pijnlijk eerlijke sterfgeval, en je snapt waarom je vast blijft klampen aan sommige van je kompanen of hun unieke inboedel en statistieken.
De uitwerking ervan moet zich nog maar bewijzen, maar deze samensmelting van Dark Souls-esque gameplay met conceptuele inspiratie uit Journey, dat heeft de potentie tot grootsheid.
Passend lelijk?
Over de stijl van Ashen valt nu mogelijk meer te discussiëren. Aurora44 dost Ashen uit als een natuurlijke, maar bijzonder sombere wereld, waarin felle kleuren nochtans niet welkom zijn. De ietwat cartooneske personages missen hun gelaatstrekken, maar voelen in hun animaties wel gewichtig genoeg om serieus genomen te worden. Alsof je een Souls-game op de allerlaagste instellingen zet, en juist van de overgebleven polygonen nog tot iets passends weet op te poetsen.
Sommigen zouden het totaalplaatje mogelijk per direct afschrijven als “typisch indie”, maar tegelijkertijd voelt gameplay als deze in simplistische stijl aardig uniek.
Wat het technische aspect betreft, oogt de game echter nog niet helemaal naar behoren. Het idee was oorspronkelijk om de Xbox One X-versie van het spel op 4K/60 te laten draaien, maar daarvan is tot dusver nog weinig te merken.
De op Gamescom aanwezige devkit draaide weliswaar op kristalheldere 4K-resolutie, maar de framerate kakte te pas en te onpas in. Nimmer die zuivere 60 beeldjes per seconde binnen bereik. En dat terwijl de onderliggende Unreal Engine doorgaans juist excelleert in stabiliteit.
Knokken met kinkslagen
Voor Aurora44 is de hoop dat de Nieuw-Zeelanders nog op tijd alle kinkslagen uit het eindproduct weten te hameren. Een boel van de unieke beloftes valt of staat immers bij de uiteindelijke uitvoering ervan.
Zowel organische matchmaking met vreemdelingen als het stabiliseren van de onvergeeflijke gevechten; zonder die twee is Ashen niets meer dan een artistieke, halfbakken Souls-kloon. En dat terwijl we nu juist wel warm mogen lopen voor een interessante, sociale actie-RPG als deze.
Voorlopige conclusie
De stijl en het concept zal hoogstwaarschijnlijk lang niet iedereen aanstaan, maar Ashen belooft wel een bijzondere ervaring binnen het actie-RPG-landschap te kunnen bieden. Mocht de uitwerking daarvan uiteindelijk gesmeerd gaan, dan heeft het pittoreske Aurora44 mogelijk een van de beste indie-adaptaties van het (nu door Dark Souls gedomineerde) genre in handen.
Ashen moet dit jaar nog verschijnen op Xbox One en pc (Windows 10 en Steam).
