Razer Wolverine Ultimate

Hoewel het Amerikaanse Razer een aardige greep heeft op het speelveld van muizen, headsets en toetsenborden, lijkt het tegenwoordig weinig voet aan de grond te krijgen bij controllers. De Razer Wildcat werd alweer bijna twee jaar terug met gematigde kritiek ontvangen en de daaropvolgende Razer Raiju voor Sony’s kamp bleek het simpelweg niet op te kunnen nemen tegen andere PlayStation-concurrentie. Terug naar de tekentafel dus, en tijd om de visie bij te stellen. Wat daaruit voortkwam, is de nieuwe Razer Wolverine-reeks. Kan dit een heuse comeback van controllers vormen?

Meer van hetzelfde, maar dan beter?

Kort door de bocht lijkt de Wolverine Ultimate in veel gevallen het uitgegroeide broertje van de reeds verschenen Wildcat te zijn. Een teruggekeerde focus op het Xbox-kamp, toespitsing tot de veeleisende elektronische atleet (en/of aspiranten daartoe) en veelal eerder verschenen pijlers die wederom te zien zijn. Nog altijd tracht Razer furore te maken aan de bovenzijde van het prijssegment; in het geval van de Wolverine Ultimate dien je zo een adviesprijs à 179.99 euro af te tikken. De iets goedkopere Wolverine Tournament Edition bedraagt dan weer — iets schappelijker — vier tientjes minder. Echter, oprecht goedkoop blijft het vanzelfsprekend allerminst.

Maar dan krijg je ook wat. Razer heeft geleerd van de voorafgaande fouten en steekt daardoor de Wolverine-gamepads ook iets anders in. Hoewel de controller kort door de bocht veel gelijkenissen kent met de omstreden voorganger, zijn er designtechnisch een aantal stappen vooruit gezet.

• Platform: te gebruiken op Xbox One en pc (Windows 10)
  
• Layout: Xbox One-indeling + 4 macro-flippers, 2 -bumpers, 4 interface-toetsen
  
• Trekkers: eventueel met rapid-fire trigger stops
  
• Schakelaars: ‘Tactile Switch’ ABXY, ‘Hyperesponse’ bumpers
  
• Verlichting: Razer Chroma Lighting Strip (onaanpasbaar)
  
• Input: driepolige 3.5 millimeter audiojack (voor stereo + microfoon)
  
• Kabel: modulaire 3 meter gevlochten kabel, gold-plated USB-connector
  
• Software: Razer Synapse for Xbox (momenteel geen pc-software beschikbaar)
  
• Afmetingen: 156 × 106 × 66 millimeter (breedte x lengte x hoogte)
  
• Gewicht: 272 gram (exclusief kabel)
  
• Accessoires: draagkoffertje, 2 D-Pads, 4 thumbsticks

Te beginnen met het fysieke ontwerp van het beest in kwestie. De onwennige, zelf op te plakken gripstickers zijn (tot mijn genoegen) volledig geschrapt, terwijl de kunststoffen tast in zijn geheel om is gegooid. Zweterige klauwen of niet, dit 272 gram zware vehikel blijft ferm in je palmen rusten. Ook zonder moeilijk te hoeven priegelen met rubberen plakkertjes. Een welkome verbetering ten opzichte van het oudere broertje.

Te vertrouwen door tests. En garantie.

Sowieso is de Wolverine Ultimate in diens bouw stevig verbeterd. Letterlijk. Waar de Wildcat her en der nog een steekje los kon krijgen na intensief gebruik, zijn de twee nieuwe Wolverine-modellen (en diens onderdelen) door en door getest op duurzaamheid en integriteit. Razer smijt zo zelf al met een lijst van duur- en stressproeven, en gooit daarbovenop nog eens twaalf maanden fabrieksgarantie op de gamepads. Wederom: voortgang. Een beetje professionele controller moet immers tegen eSport-intensiteit en -razernij kunnen, en wat dat betreft lijkt de Wolverine goed bestand tegen de doelgroep.

Een andere manier waarop de Wolverine vertrouwen kan winnen, is de implementatie van modulaire pookjes en D-Pads. Magnetische onderdeeltjes, die in een mum van tijd om te wisselen zijn. Heb je bijvoorbeeld op links liever een concave thumbstick in plaats van convexed, dan ruk je die er zo op of af. Niet ongelijk de Xbox Elite Controller natuurlijk, maar desalniettemin een overwinning op de gamer met een uitgesproken mening en aangevoelde tast.

Chroma met consequenties?

Daar komt gek genoeg wel een ander fysiek eigenschap van de Wolverine bij kijken. De bouw is verstevigd, de focus verscherpt en de prijs enigszins opgeschroefd, maar wat je daar wezenlijk aan extra’s voor terugkrijgt, is bovenal een Razer Chroma lichtbalk. Daar, pal onder het Xbox-logo. Opvallend (wederom letterlijk), aangezien dat natuurlijk nul van doen heeft voor de beoogde elektronische atleet. Een kek miniem stijldetail — geheel volgens Razers kleurrijke Chroma-visie natuurlijk — maar wat héb je eraan? Vooral met het oog op de professionele doeleindes die Razer hier aan wil spreken, ontgaat me precies wat het praktisch nut hiervan zou moeten zijn.

Zij die wél wild willen gaan met het felverlichte LED-stripje, komen sowieso ook van een koude kleurenkermis thuis. De Razer Chroma Lighting Strip werkt voorlopig enkel en alleen met de Razer Synapse for Xbox-software, uiteraard exclusief op Xbox One te gebruiken. Weliswaar is het fantastisch om te zien dat Razer nu ook software op de consoles uitrolt (al blijkt dit in Sony’s geval nooit te mogen), maar ondersteuning voor pc blijft volledig uit. Erg apart natuurlijk, vooral nu Razer zelf hard sleutelt aan de nieuwe Synapse 3-drivers, die voor vrijwel alle nieuwe (en iets oudere apparatuur) beschikbaar wordt. Waarom dan die prominente controller ineens overslaan?

Toon support met software

Tegelijkertijd is de Razer Synapse for Xbox applicatie zeker noemenswaardig gebleken. De Wolverine ondersteunt nog altijd het on-the-fly aanpassen van de multi-function toetsen aan de hand van knoppencombinaties, maar laat zich nu ook inprogrammeren middels deze software. Tel daarbij op dat ook deadzones, verschillende lichtprofielen en trilfuncties beschikbaar worden gesteld, en je snapt dat de focus op het Xbox-kamp hoger dan ooit in het vaandel staat. Daardoor blijft het echter weer extra cru dat hiervan niks op pc te beleven is, juist nu Razer aantoont dat er méér dan ooit te tweaken valt.

Tegen concurrentie knokken met knoppen

En dat brengt ons bij de hamvraag die de Wolverine het gros van de consumenten doet stellen: is dit een waardig alternatief tegen bijvoorbeeld Microsofts eigen Xbox Elite Controller? Met een adviesprijs die dertig euro boven dat model zweeft, is het lastig om hard te maken dat de Wolverine hier meerwaarde biedt. In wezen krijg je voor die dertig ballen twee extra macro-bumpers, een gebrek aan draadloze functionaliteit en een rits felgekleurde LED-jes. Het ziet er misschien een tikkeltje uitbundiger uit, maar ik voorzie niet dat veel gamers precies daarvoor extra af willen tikken.

Wat de Wolverine wel een vantage point over de concurrentie geeft, zijn de zogenaamde ‘Hyperesponse’ en ‘Tactile Switch’ toetsen. Een van de weinige echt memorabele features van de Razer Wildcat die naadloos blijkt overgenomen. Deze geeft de twee eerdergenoemde macro-bumpers en de A, B, X en Y face buttons een haast muisachtige en razendsnelle klik. Voor de gemiddelde gamer wellicht even wennen, maar stiekem een subliem voordeel voor de Razer-controllers. Juist met het oog op snelle eSport-spellen, wil je responsief met de acties om kunnen gaan. Deze ingebouwde schakelaars geven je precies dat. Wellicht een van de weinige unieke pijlers voor de Wolverine tegenover de concurrerende controllers, maar wel een bijzonder sterke.

Minder uniek, maar evenals noemenswaardig, is de mogelijkheid om ook de trekkers iets ‘strakker’ te maken. Middels twee schakelaars achterop zijn respectievelijk de LT- en RT-knoppen te voorzien van zogenaamde hair triggers, die bijvoorbeeld in snelle schietspellen als Titanfall en Call of Duty bijzonder voordelig uit kunnen pakken. Wederom een functie die we inmiddels vaker zien, maar vooral in dit prijssegment een regelrechte must.

Conclusie

Met een richtprijs à 179.99 euro is de Razer Wolverine Ultimate per direct een van de duurste distributiecontrollers op de markt. Een unieke verschijning, met een eigen charme. De Wolverine is een professionele gamepad die wel degelijk vooruitgang heeft geboekt sinds de verschijning van de Wildcat en Raiju, maar helaas niet uit kan groeien tot een regelrechte beste koop. In het topsegment der controllers is het wellicht mooi om te zien dat Razer alsmaar meer raakvlak vindt met eSporters, maar tegelijkertijd zijn de missers van de Wolverine moeilijk te ontkennen. Een gebrek aan pc-software en de ietwat overbodige implementatie van een RGB-lichtstrip komen — vooral voor die stevige prijsklasse — wat onwennig over. Voor dit bedrag zou daar überhaupt geen sprake van moeten zijn.

Tegelijkertijd maakt de Wolverine Ultimate wel mooie meters op het gebied van duurzaamheid, prettige knoppen en gebruiksgemak. Juist door die stevige, nieuwe bouw en doelgerichte software (zij het exclusief voor Xbox One). Maar goed, die pluspunten kun je ook al meepakken met de Razer Wolverine Tournament Edition, die dan weer wél een tientje goedkoper uitkomt dan het gros van de concurrenten. Tel uit je (eSports) winst.