Review: Animal Crossing: Pocket Camp

Terwijl Nintendo op grote schaal wederom bevriend raakt met prominente uitgevers en ontwikkelstudio’s door het succes van de Nintendo Switch, groeit het Japanse bedrijf ook steeds hechter in andere relaties. Ninty heeft het licht der mobiele telefoons ingezien en focust diens franchises ook meer en meer op die groeiende smartphone-markt. Daarvoor werd nu voor een vierde maal ontwikkelaar DeNA ingeroepen, die de afgelopen tijd geploegd hebben voor een ‘mobiele’ adaptatie van Animal Crossing. De lieflijke diertjes en hun wereld, maar nu voor nop én op een verticaal scherm te bewonderen. Is dat je zuurverdiende tijd (en/of geld) wel waard?

Dé Japanse joint effort?

Sinds Nintendo anno 2015 de handen ineensloeg met DeNA, hebben de twee partijen een aantal aardige smartphone-titels op de markt weten te zetten. Super Mario Run, Fire Emblem Heroes en, misschien in ietwat mindere mate, Miitomo. Stuk voor stuk gevarieerde mobiele adaptaties van bestaande Nintendo-concepten, met wisselvallig succes. Daar kwam met ingang van deze week dan toch Animal Crossing bij, een titel die bij uitstek al veel greep heeft op een on-the-go ervaring. Puur homerun-materiaal voor DeNA, zo gold de gedachte.

En in wezen doet Pocket Camp ook precies wat er een kleine maand geleden beloofd werd: het is op-en-top Animal Crossing, zij het dan in honderd procent hapsnap-uitvoering van de bekende kern. Waar een core game als Animal Crossing: New Leaf spelers voor langere zwoegperiodes opzuigt om ze vervolgens te voorzien in een dikke dosis dopamine, laat de gratis smartphone-variant je in korte vlagen genieten van mooie — al dan niet kortstondige — momentjes van geluk. Als speed tot psychedelica. Een rush is bij beide voelbaar, slechts in andere maten toebedeeld. En toch verschillen de twee meer dan je zou denken.

Koddig, maar kleiner

Allereerst is daar de grootte van het geheel. Animal Crossing laat je van oudsher een compleet dorp en diens inwoners runnen, in Pocket Camp betreft dat ‘slechts’ een zomerkamp. Een letterlijk uitje voor de dierbare serie. In plaats van op micro- en macroschaal te moeten managen, laat deze gratis smartphone app je op een wat gemakkelijkere manier genieten van dezelfde principes. De inwonende diertjes plezier leveren, je eigen plekje pimpen en unieke spulletjes verzamelen; alle kernwaarden van Animal Crossing zijn aanwezig, maar worden nu bereikt met slechts een paar simpele tikken op je mobiel. En ja, de ‘moeilijkheidsgraad’ is daarbij komen te vervallen. De vervolgens ontstane leegte wordt in ruil daarvoor gevuld met loze tijd. Jawel, wachttijd. Of, precies zoals elke ‘free-to-play’ titel betaamt, kleine hoeveelheden geld.

Tom Nook-esque praktijken

Of het nu het wachten op de gewenste stukken fruit is, de tijd die je moet verdoen terwijl er gewerkt wordt aan die ene benodigde tafel of het oproepen van bepaalde beestenvrienden; alles kan afgetikt worden met Leaf Tickets. Briefjes die in kleine hoeveelheden verdiend worden door in niveau te stijgen of opdrachten te voltooien. En dan raad je het al; die kunnen in grote of kleine getale aangeschaft worden met levensechte euro’s. Pocket Camp ontkomt daarmee een regelrechte verplichting om geld in te leggen, maar kan het enigszins smaakvol uitfaseren.

Sowieso geldt de smartphone-adaptatie als een hapsnap variant van de originele formule, maar zij die harder richting hun dopaminepiek willen knallen, kunnen simpelweg de portemonnee trekken om het puntje sneller bij paaltje te krijgen. Zo niet, dan niet. De game blijft ook zonder microtransacties nog makkelijk speelbaar, zij het wat trager.

Progressie in je pocket

Hoe lang het hoofddoel van de game daarmee aantrekkelijk blijft, is sterk afhankelijk van de speler in kwestie. Pocket Camp levert geen kwaad dat verslagen dient te worden, geen prinses om van gedwongen huwelijk te redden. Nul geforceerde noodzaak. Net als een ‘echte’ Animal Crossing draait het puur en alleen om een feel good hoofdnoot. Vriendschapjes vormen en plekjes plezierig(er) maken. En het zijn juist die hoofdzakelijke arken van de franchise die DeNA goed heeft weten te vertolken tot een geslaagde applicatie. Elk niveau dat je stijgt in vriendschap, brengt je dichter bij materialen en financiën om je eigen camping mee uit te dossen. Een dikker uitgedost kampeerplek staat daarmee weer tot meer vriendjes, en zo voorts. Allemaal door simpelweg door wat tijd heen te tikken.

Dat alles resulteert in korte speelperiodes van wellicht een kwartier tot half uur aan een stuk. Welbekend boompjes schudden, insecten inslaan en een hengeltje uithangen; korte bezigheden die je verder helpen aan spulletjes, financiën en her en der wat prestatiedoelen om te bereiken. Zelden groeit het uit tot een urenlange zoektocht naar progressie. In tegendeel. Pocket Camp knal je aan terwijl je koffiezetapparaat opwarmt, of als je trein weer eens wat herfstbladeren treft. Ondertussen rouleren elke drie uur in de acht terreintjes de potentiële vrienden om te verzamelen en uiteindelijk naar jouw plekje te charmeren, terwijl alsmaar tijd (of geld) afgetikt wordt om écht verder te kunnen streven.

Dierbare charme

Ergens klinkt dat als je eerste beste tijdverspillingsimulator — waarvan de Android en iOS-markt al aardig verzadigd is — maar DeNA en Nintendo excelleren juist met die warme Animal Crossing insteek. Niet te opdringerig, maar juist koddig en rustgevend vermaak. Pocket Camp opent daarmee de caravandeur voor nieuwelingen jong en oud, maar vooral liefhebbers van de franchise worden in het zonnetje gezet. Van Isabelles opbeurende opening tot aan de verschijning van een handvol bekende karakters; het levert een waardig uitstapje voor Animal Crossing als game-reeks. Naast kenmerkende gameplay-elementen keren immers evenals de karakters (en in sommige gevallen ook gevoelens) terug in dit mini-avontuurtje. En dat voor nop. Een soort van dan.

Ook qua stijl en presentatie schreeuwt Pocket Camp die Nintendo-esque sfeer. Kleurrijk en vrolijk, zonder volledig over-the-top te gaan in het overkomen. Als een soort ingetogen MDMA-trip, om toch even terug te komen op die gedrogeerde metaforen. Van de droge en dierlijke ‘spraak’ tot de koddige ‘plings’ en ‘plongs’ uit je mobiel. Een paar minuten met de game is in staat je kortstondig op te beuren, al is het maar voor even. De koffie is immers ook zo weer gezet en die ene picknickplek aanleggen duurt toch nog acht uur.

Mobiele meters maken

En toch is deze Animal Crossing bijzonder snel te beleven. Qua optimalisatie laat Pocket Camp immers weinig te wensen over. De wereld is schattig en scherp, maar wordt allerminst geteisterd door laadtijden of andere issues. Hervatten gaat vrijwel per direct en ook je batterij hoeft er niet overdreven rap van leeg te lopen. Precies zoals we smartphone-games het liefst zien. Spellen die we wellicht sneller wegleggen, maar ook des te abrupter op willen pakken. En daarin heeft DeNA tot dusver mooie meters gemaakt, sinds bijvoorbeeld het ietwat trage Miitomo. Wat initiële (en inmiddels verholpen) serverproblemen daargelaten.

Klaar met Pocket Camp

Dat brengt ons wel bij de grootste domper van het geheel. Microtransacties of niet; je hebt het relatief snel weer gezien met Pocket Camp. Na een dag of drie à vier met de game, snap je het grotere plaatje en de uitfasering daarvan. Je weet hoe je de omgevingen structureel uitkamt, waar je moet zijn en wat te verwachten. De nieuwigheid raakt snel op, de drang om verder te streven zakt sneller in. De liefde van dat ene diertje (of diens beloofde bonussen) kan je misschien nog vullen met wát initiatief, maar de mysterie en de bewondering daarvan zijn al in verval geraakt. Voor een enkeling begint daar pas het spel echt, maar velen zullen weinig drive voelen om Pocket Camp keer na keer op te blijven starten.

Uiteraard gaat dit niet op voor de harde kern aan Animal Crossing-enthousiastelingen, maar tegelijkertijd onderstreept het wel duidelijk het grootste obstakel voor Pocket Camp. Spelers langer blijven boeien is uiteraard een kunst, maar deze adaptatie levert daarin niet voor iedereen. Voor nu dan.

Meer Animal Crossing

Daarmee is het turen naar de toekomst weer aangevangen. Enerzijds benieuwd naar wat DeNA de komende (feest)periodes nog wil meegeven aan Pocket Camp, anderzijds wat dit uiterst mobiele uitstapje voor de franchise in zijn geheel kan gaan betekenen. Naar mijn idee levert Pocket Camp precies wat het belooft, maar ergens kan het meer betekenen dan ‘enkel’ een hapsnap-ervaring van Animal Crossing. Het is socialer en directer, met mogelijk een nieuwe doelgroep in het verschiet. Laat DeNA dan knokken voor koddige nieuwe content. Maak Pocket Camp groter, en zet het echte Animal Crossing in een zonniger daglicht. Wie weet, dikt dat niet alleen de herspeelbaarheid van deze versie op, maar creëert het ook meer vraag naar een ‘volwaardige’ Animal Crossing op de Switch. Beide zijn welkom.

Conclusie

Met een adviesprijs à nul euro is het voor velen niet eens de vraag óf Animal Crossing: Pocket Camp een installatie waard is. Nintendo beloofde ons een smartphone adaptatie van de charmante serie, en DeNA levert precies daarin. Gratis, in hapsnap vlagen, maar dan wél met de schattige charmes en kernelementen van het bronmateriaal. Pijlers daarbij zijn dat deze app ook zeker zónder extra kosten goed te beleven is, al blijft het plezier ten alle tijden wel wat aan de oppervlakte. Leuk om een paar loze momenten op de dag mee weg te tikken, maar verder nergens echt vol variatie of diepgang.

Maar wat niet is, kan nog komen. En als DeNA niet in méér kan voorzien, dan hopen we gewoon gezamenlijk op een ‘echte’ terugkeer van Animal Crossing op de Nintendo Switch. Smartphone-succes of niet, dit zomerse uitstapje mag met liefde opgevolgd worden met een volwaardige versie. Tot die tijd blijven we wachten, al heb ik dan wel genoeg tijd om nog een paar boekenkastjes te bouwen en die picknickplek op te leveren…