Razer DeathAdder Elite

Eens koploper voor de meest uitbundige game-producten, nu duidelijk op een soberder pad. De Amerikaanse accessoire-fabrikant Razer lijkt met een groter aanbod in schappelijk geprijsde peripherals van richting te zijn veranderd. Subtielere vervolgavonturen als de Razer Naga Hex V2 en de Razer Kraken Pro V2 zijn daar bewijs van. Maar nu, met de aankondiging van de Razer DeathAdder Elite belooft het bedrijf toch een bepaalde technische grandeur. Een nieuw, record houdend paradepaardje wellicht. De vraag is echter of iets dergelijks mogelijk is tegen de relatief scherpe prijzen die Razer tegenwoordig hanteert…

Het nieuwe, bescheiden Razer?

Met de DeathAdder Elite komt Razer met (wederom) een verse iteratie van een inmiddels iconisch ontwerp uit de muizencatalogus. Een nieuwe editie die nota bene ’s werelds meest precieze optische sensor moet bevatten, als we Razer mogen geloven. Een technisch hoogstandje, dat voor een richtprijs van 79,99 euro op de kop mag. Niet bepaald de hoeveelheid ballen die de gemiddelde gamer zich voorstelt bij een high-end product van Razer. In het verleden kon een dergelijk paradepaardje immers veel duurder uitvallen.

Een prijzenverschijnsel van dit kaliber deed zich al eerder voor bij de Razer Naga Hex V2. Een uitermate fijne muis, tegen een lagere prijs dan we gewend zijn van Razer. Het merk blijkt momenteel minder waarde te hechten aan toeters en bellen zoals regenboogverlichting, en steekt wat meer bescheiden in als het gaat om de (ooit ietwat overdreven) eigenwaarde van het logo. Klaarblijkelijk is de nieuwe DeathAdder een voortzetting van deze nieuwe bedrijfsvoering. De kwaliteit blijft immer hoog in het vaandel staan, maar het geheel blijft ietwat subtieler, en daarmee dus ook een tik betaalbaarder.

• Sensor: 100 tot 16.000 DPI optische sensor
  
• Acceleratie: tot 450 IPS / 50 g
  
• Polling rate: 125 tot 1.000 Hz
  
• Toetsen: 7 programmeerbare knoppen, in-house Razer-Omron mechanische switches
  
• Verlichting: 16.8 miljoen kleuren, twee lichtzones, vijf verschillende programma’s
  
• Kabel: 2,13 meter, gevlochten, gold-plated USB-connector
  
• Software: Razer Synapse, voor macro’s, prestaties en verlichtingsprofielen
  
• Afmetingen: 70 × 127 × 44 millimeter (breedte x lengte x hoogte)
  
• Gewicht: 105 gram (kabel inbegrepen)

Precisie gegarandeerd

Tegen de relatief bescheiden prijs weet Razer wel een groot gedeelte van de beloftes waar te maken. De inbegrepen optische sensor reikt daadwerkelijk van 100 tot 16.000 dots per inch en weet daarbij ook stabiel te blijven presteren. In de afgelopen zes weken hebben de DeathAdder Elite en ik talloze uren geklokt in onder meer veeleisende games als Overwatch, maar ook nauwkeurige werkjes in applicaties als Photoshop afgeleverd. Stuk voor stuk vrij van onverwachte verschietmomentjes of andere hinderlijke prestatieproblemen. De muis komt uitermate nauwkeurig over, alsmede vrij duurzaam in gebruik.

Over een langere levensduur is zonder meer nagedacht door Razer. De fabrikant vindt trots in een eigen mechanische schakelaar die onder de toetsen te vinden is. In samenwerking met Omron, de grootste leverancier van dit soort switches, zijn volledig nieuwe klikkertjes ontworpen, speciaal gericht op eSports en gaming in het algemeen. Op de tast voelen die niet per direct revolutionair aan, maar het biedt een zekere precisie en robuustheid waar de professionele gamer wellicht naar op zoek is. Er is een kundig uitgerekend actueringspunt inbegrepen én Razer garandeert zeker 50 miljoen klikken eer de switch het begeeft. Die som heb ik helaas nog niet op de proef kunnen nemen. Not big surprise.

De swipe naar rechts voor je hand?

Of alle onderdelen van het ontwerp de tand des tijd kunnen doorstaan, dat blijft ook voor mij nog even een vraag, maar in het geheel komt de nieuwe DeathAdder stevig over. Het globale idee van het design is onveranderd gebleven, maar de bouwintegriteit is over de jaren geperfectioneerd. De body kent weinig groeven waarin vuil kan ophopen en voelt vrijwel overal aardig ergonomisch aan. Comfortabel, maar ook zeker bestand tegen een stootje. Mijn tamelijk lange hand kan gemakkelijk ‘om’ de gehele muis wikkelen, al biedt de helling aan de palmzijde ook genoeg grip voor alternatieve grepen. De twee rubberen zijplaatjes verzekeren daarbij van extra grip voor duim, ring- en pinkvinger.

Voor mij persoonlijk voelt het ontwerp van de DeathAdder Elite aan als een betrouwbare thuisbasis voor mijn rechterhand. De basale vorm, de groeven op de hoofdtoetsen; in elk aspect lijkt het de juiste match voor mijn vingers. Toch kan ik me voorstellen dat dit voor lang niet iedereen een perfecte uitkomst biedt. Gamers met een wat bredere hand kunnen moeite krijgen met het slanke design, waardoor bijvoorbeeld de pinkvinger over de muismat gewreven kan worden. Ook moet met de positie van de duim opgepast worden. Wordt deze iets te hoog geplaatst (bijvoorbeeld om schuring te voorkomen), dan kunnen de twee ferme zijtoetsen slachtoffer worden van een accidentele aanslag. Sta je daar ineens je Ultimate te verspillen in de spawn.

Verlichting verminderd

Met hoogstaande techniek inbegrepen en een ontwerp wat perfectie nabij is, moet de aanzienlijke reducering in prijs ergens terugkomen in de Razer DeathAdder Elite. En ja, net als met de Naga Hex V2, zit dat het hem wellicht in de Chroma-verlichting. Of eerder de versimpeling daarvan. Weliswaar zijn de twee los te bedienen lichtzones in staat om 16.8 miljoen kleuren te reproduceren, maar van veel verschillende profielen en programmering is geen sprake. Zelf aan te passen golfjes en regenbogen blijven uit, terwijl juist die de afgelopen jaren een speerpunt van Razer bleken.

Uiteraard is het absoluut geen schande, dit gemis in customization, maar het zou er niet hoeven zijn. De RGB-ledjes zijn, technisch gezien, capabel genoeg om meerder lagen aan verlichting over elkaar af te spelen, maar de Razer Synapse-software staat het niet toe. Er is wat mogelijkheid tot kleurroulatie, reactieve of ademende verlichting, maar waarom geen combinaties daarvan? De uitgebreide ‘Chroma Configurator’ staat vaak toe dat dit soort profielen handmatig ingesteld kunnen worden, maar in het geval van de DeathAdder Elite blijkt deze in zijn volledigheid zoek. Volledig irrelevant voor hen die gewoon op zoek zijn naar een precieze muis, maar voor anderen wellicht de reden om naar alternatieve apparaten uit te wijken.

Conclusie

Met de Razer DeathAdder Elite bewijst Razer zich wederom als een grote speler in de wereld van game-apparatuur. Klaarblijkelijk op een technisch en bouwkundig niveau, maar bovenal als een bedrijf dat nu tracht ‘the bigger man’ te zijn. Voorheen werd juist gesmeten met regenboogverlichting en een tamelijk hoge prijs voor merkfetisjisme, nu spelen de Amerikanen in op subtielere, doch prestigieuze producten. De DeathAdder Elite is een ongekend fijn ontwerp voor langere handen en weet met zijn prestaties menig eis van (professionele) gamers te kunnen behartigen.

Als jouw hand net zo prettig aansluit op dit model als de mijne, is deze muis zeker het overwegen waard als je volgende kompaan op het bureaublad. Een robuust en duurzaam, maar vooral precies muismaatje. Je moet alleen geen lichtshow willen, want ook daarin is Razer ietwat meer bescheiden gebleven.