Horizon: Zero Dawn hands-on

Als je al een behoorlijke tijd op Horizon: Zero Dawn zit te wachten maar de game steeds niet te spelen krijgt, begint er toch wel iets te knagen. De action RPG van Guerrilla Games moet op 1 maart 2017 verschijnen, wat nog wel even duurt. Echter, een eerste speelsessie zou fijn zijn en eindelijk was die mogelijkheid daar op Firstlook Festival afgelopen weekend. Om negen uur was ik de eerste en na een live gameplay presentatie, mochten we zelf een stukje van de wereld proeven. Het voelde alsof ik Horizon al gespeeld had.

Lees voor meer achtergrondinformatie onze E3-preview van Horizon: Zero Dawn.

Aloy en de Machines

En dat bedoel ik positief. Horizon: Zero Dawn voelt zo snel vertrouwd, zo intuïtief en zo soepel, dat de actie je binnen no-time meesleept. Dat is alleen maar goed aangezien de combat van een vrij hoog tempo is. Waar we tijdens de presentatie met Aloy een dorpje bezochten, een quest aannamen, wat gear hadden gecraft en een aantal Machines hadden neergehaald, draaide het in onze speelsessie vooral om het vechten. De nietige, maar vingervlugge Watchers die in het geringe beschikbare gebied dwaalden waren in het begin nog wel een uitdaging. Kun je met hun bewegingen mee, dan is het met één pijl gedaan en zijn ze neer – of met een paar mêlee-aanvallen.

Deze Watchers beschermen echter wel de Broadheads, de metalen beesten met enorme hoorns. Als je de geniepige Watchers neer hebt gehaald, kun je de Broadheads gaan Overriden en als Mount gebruiken. Dit doe je door een speer met touw af te vuren en ze vast te zetten in de grond, totdat ze niet meer weg kunnen. Door een ancient technologie uit te voeren met een speer, Override je de Machine en wordt deze vriendelijk. De open wereld van Horizon wordt zodoende een stuk toegankelijker door een robot als buddy te hebben. Dit soort elementen zorgen ervoor dat de game best wel als een RPG aanvoelt.

Keuzes

Maar ook het craften valt hieronder, dat behoorlijk uitgebreid lijkt te worden. Uit de presentatie kon ik opmaken dat je wapens kunt upgraden door diverse componenten op te pakken. Ook andere loot is belangrijk zodat je verscheidene granaten kunt craften of bijvoorbeeld sterkere armor kunt maken. Met bepaalde gear ben je namelijk beter bestand tegen sommige Machines of diverse andere elementen in de wereld. Daarnaast voelt het dialoogsysteem heel erg als een RPG. Je gaat op een licht statische manier een gesprek aan, waarna je een aantal keuzemogelijkheden krijgt die weer consequenties hebben op de voortgang. En natuurlijk kan een skilltree niet ontbreken; door te levelen vergaar je skillpoints die je weer in kunt leveren om van Aloy een nog betere krijger te maken.

Bitchy Machines

Om nog terug te komen op de combat, mijn laatste battle was hard. De Watcher was echt het begin, want de volgende tegenstander was een huge ass Machine die een soort elektrisch schild voorhield. En was hij langzaam? Nee, absoluut niet. Was hij agressief? Oooooh ja! Op zulke momenten laat Horizon zijn ware gezicht zien; niet alleen lomp hakken en pijlen schieten. Grotere Machines moet je tactisch aanpakken, zoals continu wegrollen, proberen te flanken, om het hoekje van het schild zien te komen en dan vol in de aanval. Deze beesten bekogelen je met granaten, maar stormen ook op je af om je een klap voor je smoel te geven. Dus dodgen, omdraaien, pijlen in het metaal jagen en weer wegwezen.

Hier rolde een episch en intens gevecht uit, waarbij ik een paar keer tijdelijk het schild wist uit te schakelen en de Machine kon bekogelen met granaten. Vuur, shock, freeze, kijken wat werkt. Want elke robot heeft een zwakte, maar welke zal je moeten ontdekken. Je kunt je focus device inzetten om informatie in te winnen over de Machines. Zodoende kom je te weten dat bijvoorbeeld een vuurgranaat het meeste effect heeft en gouden elementen geven aan dat zijn schouders zwakke plekken zijn. Ook kun je onderdelen van een robot afschieten om hem te verzwakken en een gedode Machine dropt altijd loot.

Voorlopige conclusie

De eerste echte kennismaking met Horizon: Zero Dawn was hemels. Tijdens de hands-on voelden de controls al snel vertrouwd aan en schoot ik als een idioot met pijl en boog alles kapot. De game lijkt hierin genoeg van beide werelden te bieden. Zowel de snelle, intuïtieve en tactische gameplay gecombineerd met RPG-elementen als keuze-dialogen, uitgebreid craften, looten en een skilltree. Over het RPG-onderdeel kan ik verder weinig zeggen, omdat ik het nog niet in mijn handen heb gehad. De combat daarentegen is vloeiend en de gevechten met de Machines zijn, vooral met de grotere beesten, ontzettend intens en niet zomaar gespeeld. Het vertrouwde gevoel van de controls kan een gevaar worden als het hierom teveel lijkt op andere action (RPG) games, maar voor nu wil ik alleen maar meer en dieper duiken in Horizon: Zero Dawn.