Battleborn Incursion Mode

De kogel is door de kerk: 2K Games geeft toe dat Battleborn inderdaad elementen van een MOBA bevat. Maar het spel bevat ook elementen van andere genres, zoals RPG’s en shooters, aldus de uitgever. Maar hoe je het ook noemt, de gameplay blijft natuurlijk het belangrijkste. Ik mocht als een van de eersten aan de slag met de nieuwe Incursion-modus en doe in deze preview mijn ervaringen uit de doeken…

Minions, Mercenaries en Sentries

Allereerst een korte uitleg over de Incursion-modus. Althans, zo kort mogelijk, want het is best een diepgaande modus, waar Gearbox en 2K Games (terecht) erg trots op zijn. Je neemt het met maximaal vier andere mensen op tegen een vijandig team dat uit evenveel spelers bestaat. Ieder team heeft twee Sentries, een kleine en een grote, met het doel om de Sentries van de tegenstander te vernietigen. Maar dat is niet zo simpel als het klinkt: de Sentries zijn voorzien van schilden die eigenlijk alleen te vernietigen zijn door Minions. Nee, niet de gele monstertjes uit de bekende animatiefilms, maar kleine, kwetsbare robotjes die door de AI worden bestuurd. Het is dus zaak om de Minions van je eigen team veilig naar de Sentries van je tegenstander te escorteren, terwijl het vijandige team uiteraard het omgekeerde probeert te doen. Pas als de Minions het schild van een vijandige Sentry hebben neergehaald, kan die substantieel schade worden toegebracht door aanvallen van menselijke spelers. Na een korte periode wordt het schild weer hersteld en begint het hele proces weer vanaf het begin.

Om de boel nog ingewikkelder te maken, zijn er ook nog zogenaamde Mercenaries in Battleborn. Zij horen in eerste instantie bij geen van beide teams, maar als team kun je wél hun kampen veroveren om zo Mercenaries tijdelijk bij je team te rekruteren. Let wel: dit doe je niet zomaar in je eentje. Het is verstandig om de Mercenary-kampen met minstens twee spelers aan te vallen, als je tenminste wilt slagen én overleven.

Door deze combinatie van verschillende gameplay-elementen zijn er haast oneindig veel strategieën te bedenken om de kruistocht tegen de vijandige Sentries aan te pakken. Je kunt een paar man naar Mercenary-kampen sturen om zo je team te vergroten, je kunt met zijn allen de Minions verdedigen, of juist de Minions van de tegenstander het leven zuur maken, en ga zo maar door. Op het moment van de preview kende zelfs de ontwikkelaar zelf nog niet alle mogelijke strategieën, dus dat zegt al heel wat. Maar daarom zouden potjes Incursion natuurlijk theoretisch ook oneindig kunnen duren. Daarom heeft ontwikkelaar Gearbox een tijdslimiet van een halfuur ingesteld. Het team dat aan het einde de meeste schade heeft toegebracht aan de Sentries van de tegenstander, is de winnaar.

Communicatie, karakterkeuze en nog meer communicatie!

Na deze enigszins uitgebreide beschrijving is het tijd om Incursion daadwerkelijk te spelen. Kort gezegd zijn dit de twee belangrijkste elementen bij deze spelmodus: communicatie en het kiezen van het juiste karakter. Dat laatste heeft vooral te maken met je speelstijl. In het eerste potje Incursion koos ik Kleese, die een support-karakter is. Mijn eigen speelstijl leent zich echter meer voor tanking, dus in dat potje werd ik totaal van de map geveegd. Bij mijn tweede potje koos ik voor Boldur, voornamelijk omdat hij mijn favoriete wapencombo hanteert: de bijl en het schild. En voilà, mijn prestaties gingen aanzienlijk omhoog. Het kiezen van jouw persoonlijke voorkeur is een kwestie van experimenteren: Battleborn kent wellicht traditionele klassen als tanks en healers, maar vaak zijn die nét wat anders uitgevoerd dan je gewend bent.

Daarnaast kun je je karakter elk potje opnieuw volledige customisen: de Helix-skilltree wordt na ieder potje Battleborn gereset. Dus zelfs wanneer je je ideale Hero hebt gevonden, moet je hem of haar nog steeds naar eigen wens tweaken. Die tweak-mogelijkheden worden nóg verder uitgebreid door de gigantische hoeveelheden gear die in Battleborn zitten: je kunt je Hero voorzien van maximaal drie items, die elk verschillende krachten versterken. Om volledige beheersing over je karakter te bereiken, moet je dus heel wat speeltijd investeren.

Ook de communicatie in mijn team was het tweede potje een stuk beter, wat de teamprestaties ook heel erg ten goede kwam. Effectieve communicatie is, zoals in eigenlijk alle multiplayer-games wel, dé sleutel tot succes in Battleborn. Vanwege het enorme aantal mogelijke strategieën kun je niet zomaar aannemen dat je teamgenoten doen wat jij denkt dat ze gaan doen. Zo kan het bijvoorbeeld compleet onopgemerkt blijven dat de vijandelijke Sentries hun schild kwijt zijn, omdat de rest van het team bezig is op andere plekken.

En wat betreft de concurrentie binnen teams die in onder andere onze eerdere Gamescom preview nog werd geconstateerd: die heb ik niet op kunnen merken tijdens mijn speeltijd in Battleborn. Ja, teamleden verzamelen individueel shards, maar die worden ingezet ten behoeve van het team, niet van die individuen. En het individuele karakter van het verzamelen van shards kan ook juist handig zijn: overal op de map staan dingen die je met die valuta kunt kopen en upgraden. Aangezien teams zich toch vaak verspreiden om verschillende dingen te doen, is het ook handig om het bezit van shards over de teamleden te spreiden, om op die manier zoveel mogelijk tactisch voordeel te verkrijgen ten opzichte van je tegenstander.

Voorlopige conclusie

Over het algemeen vond ik de Incursion-modus van Battleborn erg vermakelijk. Met 25 unieke karakters is er altijd wel een geschikt voor je eigen speelstijl en in deze spelmodus zijn er oneindig veel variaties en strategieën te bedenken. Als Gearbox de content een beetje interessant kan houden en dus de community vast kan houden, zou Battleborn het best lang kunnen volhouden in het multiplayer-circuit. Ook zie ik Battleborn als een game met enorme potentie voor dingen als LAN-parties en livestreams. In april krijgt de game een open beta, waarin onder andere de Incursion-modus speelbaar is.