Marjolein en Peter kunnen het over het algemeen goed met elkaar vinden. Ze hebben echter één onderwerp waarbij de gemoederen hoog op kunnen lopen. Waar Marjolein groot fan is van Dragon Age II, vind Peter dat maar een mislukt project. De ruzies lopen soms hoog op, omdat Peter zijn mond natuurlijk nooit kan houden en soms een vervelende opmerking maakt, als Marjolein weer eens vol liefde praat over haar favoriete Dragon Age-game.
Wij vonden het tijd om jullie te betrekken bij de discussie. In vijf stellingen leggen Marjolein en Peter uit waarom zij zo van hun Dragon Age-games houden, zodat jullie ook de kans krijgen om jullie mening te laten weten in de reacties.
| PETER | WAAR! |
Het verhaal van Dragon Age II staat in schril contrast tot het verhaal van Origins. Natuurlijk, het einde van deel 2 is relevant, maar de rest van de game is eigenlijk een individualistische snak naar geld. Dragon Age: Origins daarentegen zeg jou als speler tegenover de Darkspawn-uitbraak, waarbij je hele volkeren moet overtuigen om jou te helpen hen te verslaan. Daarnaast voel je je in Origins als een soort Jedi. Jij bent immers lid van een eeuwenoude, mysterieus genootschap, de Gray Wardens, die simpelweg bestaan om Darkspawn te bestrijden. Hun verhaal is ook vele malen interessanter dan het verhaal van Spock. Of was het Lock? Gedroch?
| MARJOLEIN | WAAR! |
Het grote, overkoepelende verhaal in Dragon Age: Origins is beter, dat geef ik toe. Maar Dragon Age II draait niet om het grote verhaal, het draait om jouw eigen verhaal en de personages. De dialoogkeuzes die je maakt, de keuze met betrekking tot wie je meeneemt in je party en hoe je met de leden van je party omgaat, dat is waar Dragon Age II voor mij om draait qua verhaal. En hoewel je relatie met bepaalde personages niet altijd invloed heeft op zoiets als het dialoog, heeft het voor mij als speler gevoelsmatig wel invloed. Om een voorbeeld (met spoilers) te noemen: je kunt ervoor kiezen om je broer, Carver, nauwelijks mee te nemen tijdens je eerste avonturen in Kirkwall, waardoor gevoelsmatig een soort van afstand ontstaat. De relatie tussen Carver en je eigen personage loopt al niet al te lekker en als je hem vervolgens niet meeneemt op pad dan wordt de afstand tussen jullie twee gevoelsmatig nog groter. Op het moment dat Carver dood gaat, een Grey Warden of een Templar wordt, kan het je als speler daardoor minder snel raken. Je sprak hem toch al nooit. Dit terwijl andere spelers wellicht wel heel erg aan hem gehecht waren. Het overkoepelende verhaal verandert niet, maar het persoonlijke verhaal van de speler verandert wel.
| PETER | WAAR! |
Toegegeven, Varric, die dwerg waarmee je een expeditie doet in de Deep Roads in Dragon Age II, is best een vet karakter. Maar kom op! Dragon Age: Origins heeft een fantastische cast met aan het hoofd natuurlijk Alistair en Morrigan. Alistair is je niet-zo-intelligente mede-Grey Warden die toch blauw bloed blijkt te hebben. En Morrigan. Ach Morrigan… Wat Miranda was uit Mass Effect 2 is Morrigan in Dragon Age. Een game-babe die ook nog eens in spinnen kan veranderen, wat wil je op de schaal van kinky nog meer?!
| MARJOLEIN | NIET WAAR! |
Wat de personages in Dragon Age II zo tof maakt, is de ontwikkeling die ze doorlopen. Dit is niet alleen gerelateerd aan hun eigen quests en die van de speler, maar ook aan andere personages. Heb je bijvoorbeeld de DLC met daarin Sebastian en heb je zowel hem als Fenris in je party, dan merk je door middel van de losse gesprekken tussen de twee dat Sebastian Fenris flink aan het denken zet. Het overkoepelende verhaal verandert hierdoor niet, maar de manier waarop je verschillende personages ziet verandert hierdoor constant, wat zorgt voor extra diepgang. En juist dit maakt de personages in Dragon Age II beter dan die in Dragon Age II.
En spinnen zijn minpunten, geen pluspunten.
| PETER | WAAR! |
Toegankelijker is niet altijd beter Marjolein! Ik moet toegeven dat de combat één van de redenen is waarom Dragon Age nog niet zo groot is als bijvoorbeeld Skyrim of Mass Effect, want inderdaad, het is hard werken. Toch prefereer ik de ouderwetsere gameplay van Origins ver boven dat van DAII. Het pauzeren, het uitzoomen van de kaart, het per karakter opdrachten geven. Het kost tijd, maar het is wel de leukste manier om Dragon Age te spelen.
| MARJOLEIN | NIET WAAR! |
De combat in Dragon Age II is veel vloeiender en prettiger dan in Dragon Age: Origins. De grote truc? Het goed instellen van je personages. Je kunt bij elk personage regels instellen voor het gebruik van aanvallen en voorwerpen. Ook kun je aangeven hoe een personage zich met gedragen tijdens een gevecht: moet hij of zij veel vijanden naar zich toetrekken en fungeren als tank, of moet deze juist wat afstand bewaren en gebruik maken spreuken en pijlen voor het doen van schade? Door dit goed in te stellen en in de loop va het spel ook bij te stellen, kun je je tijdens een gevecht concentreren op het vechten met je eigen personage en hoef je je geen zorgen te maken over de andere personages. Ik pauzeer gevechten nauwelijks en wissel alleen van personage als ik bijvoorbeeld wat meer controle wil over mijn healer in een kritieke situatie.
| PETER | NIET WAAR! |
De andere reden waarom Dragon Age een minder groot publiek heeft dan andere toppers is het falen van de eerste twee delen op consoles. Vooral het eerste deel was veel te complex voor een besturing met slechts een paar knoppen en daarnaast was de game grafisch ook inferieur op de PlayStation 3 en Xbox 360. Een gemiste kans indertijd. Hoewel Dragon Age II een verbetering was op de consoles is het pas nu, met Dragon Age: Inquistition, echt goed speelbaar op de consoles.
| MARJOLEIN | GEEN MENING! |
Games zoals Dragon Age en The Elder Scrolls V: Skyrim speel ik nooit op consoles. De belangrijkste reden hiervoor zijn uiteraard de mods. Deze kunnen zoveel toevoegen aan dit soort games, dat ik het zonde vind van je geld om het voor een console te kopen. Soms gaat het om kleine dingen, zoals tweaks voor de interface, en soms gaat het om dingen die het spelplezier vergroten. Wat voor ij bijvoorbeeld erg belangrijk is, is het weg kunnen halen van spinnen. Ja, ik ben er zo eentje die alles met meer dan vier poten het liefst dood wilt hebben. De kleintjes gaan potentieel nog wel met een beetje uitzoomen, maar als er dan in de Deep Roads een spin ter grootte van een walvis van het plafond komt zakken, dan haak ik af en moeten er mods aan te pas komen. Wat ervoor zorgt dat er in mijn Dragon Age II-spel honden uit het plafond komen vallen in plaats van spinnen.
| PETER | WAAR! |
Hoezeer ik je mening ook waardeer Marjolein, je bent in de minderheid als het gaat om favoriete Dragon Age-game. De meeste mensen zijn het met mij eens en dat weet BioWare ook dondersgoed. Dragon Age: Inquisition is duidelijk geïnspireerd door beide delen, maar voornamelijk door Origins. De manier waarop je een party opbouwt, de zware beslissingen die je moet nemen over de bevolking van Thedas, de grafische stijl en natuurlijk de combat. Hoewel er ook delen van de combat zijn overgenomen uit Dragon Age II (het direct kunnen inslaan op tegenstanders etc.), is de diepgang uit Origins gelukkig primair aanwezig in Inquisition. Ik hoop alleen daarmee wel dat jij Inquisition net zo leuk gaat vinden als ik…
| MARJOLEIN | (HOPELIJK) NIET WAAR! |
Zoals je al weet Peter, is hetgeen dat ik zo tof vind aan Dragon Age II de personages en je persoonlijke verhaal. En het spijt me dat ik het zeg, maar in vergelijking daarmee voelt Dragon Age: Origins aan als een generieke RPG. Een goede generieke RPG, dat wel. Maar het mist naar mijn gevoel iets. Ik wordt minder het spel ingetrokken en heb minder het gevoel dat ik een band opbouw met de personages. Of Dragon Age: Inquisition qua gameplay in elkaar zit zoals Dragon Age: Origins of Dragon Age II, dat zal me een worst wezen. Zolang de het overkoepelende verhaal, de personages en de verhalen van de personages maar goed in elkaar zitten.
Dit is wat wij ervan vinden? Wat vinden jullie? Was Dragon Age: Origin de beste game? Of Dragon Age 2? Of wordt Dragon Age: Inquisition de eerste game die je speelt? Laat het weten in de reacties, wij zijn erg benieuwd!
Ik ben het eens met Peter; een van de fijnste dingen van een wereld als Dragon Age is dat het, mits goed uitgewerkt, een fijn gevoel van immersie opwekt. Dat gevoel komt wel voornamelijk wanneer je je echt verbonden voelt met de wereld, en niet alleen met je character, in mijn ogen. Ik ben overigens wel erg blij met de keuze qua combat in Inquisition.
Volgens mij wou ik nog wat noemen, maar mijn Dwarf Warrior staat te wachten dus dat komt een andere keer wel. Tijd om te pompen met die two hander.
Dragon Age 1 natuurlijk. Beter verhaallijn en beter vecht systeem.
De combat regels uit DAII zaten ook in DAI. Je gebruikt ze alleen minder omdat je in DAI eerder het spel pauzeert.
Ik kan mezelf eigenlijk wel een beetje in beide inleven. Het gevechtsysteem in DA:O is meer complex maar DAII is net iets vloeiender en minder complex als bij origins. Uiteraard kan je het bij beide zo complex maken als je wil maar het tactische komt toch meer naar boven bij Origins.
De characters die je in je party kan hebben vond ik echt geweldig, in beide games. Merill samen in een party met Isabela en je komt soms niet meer bij, geweldig haha!
Hoop dat deze humor ook terug komt in Inquisition want dat vond ik geweldig in Origins en nummertje twee. 8)
Vind persoonlijk dat de gevechten in. DAO tactischer waren vooral door de camera. het onbreken daarvan in DA2 zorgde voor een meer hack en slash gevoel dan echt tactisch. Hoewel je ook goed moest plannen op hard en nightmare in deel 2. Ik zeg moest, want deel 2speel ik nooit meer. terwijl ik DAO tot vlak voor launch bijna wekelijks speelde. dat komt bij mij vooral dat, ondanks goede characters in DA2, het verhaal en diversiteit in DAO beter was. Ben nu met DAI bezig, en tot nu toe bevalt het goed. Op de PC voelt de besturing nog wel wat onhandig. Snap niet goed waarom ik handmatig een tegenstander moet volgen met melee. sla je hem/haar een paar keer op de kersenpit met je battleaxe, doen ze een stap opzij en sta je alleen maar lucht te verplaatsen. Zal waarschijnlijk vooral wennen zijn. Tot nu toe bevalt de game prima, ziet er prachtig uit, en interessant verhaal/karakters.
Vond da2 fijner spelen. Vond alleen jammer dat je geen race meer kon kiezen. Gelukkig kan dat nu wel weer in da3
Vond ze allebei wel goed de ene misschien iets beter dan de andere maar kan gerust zeggen dat Marjolein best een hoop goede punten heeft wat dragon age 2 betreft.
Peter heeft dat ook wel maar goed helaas meiden onder elkaar steunen elkaar nu eenmaal 😳