Silent Hunter Online

Het is alweer bijna drie jaar geleden dat ik onder water dook om de laatste Silent Hunter-game te spelen. Silent Hunter 5: Battle of the Atlantic was destijds maar een frappant spel, in mijn ogen. De game kende een strenge leercurve en was puur en alleen bedoeld voor een klein handje gamers dat helemaal op kon gaan in onderzeeërs. Het is franchise die haar fanbase onderdompelt in een haast fetisjistisch wereldje van U-boten. Kunnen de heren van Blue Byte diezelfde fanservice bieden in een gratis browsergame? Ik ging op onderzoek uit tijdens mijn speelsessie met Silent Hunter Online.

De sfeer, of het gebrek daaraan

Silent Hunter 5: Battle of the Atlantic was een game die ik erg prees om de speciale vibe dat de game wist te leveren. Het rondstruinen in je eigen onderzeeër, je bemanning rondbazuinen, een kijkje boven water gaan nemen of aan de scheepskok verklaren dat je moeder nog beter kookt: allemaal één bom sfeer. Doordat je de bemanning op kon zoeken om ze om hun hulp kon vragen of orders te geven, raakte je als speler snel verzonken (no pun intended) in de claustrofobische atmosfeer van zo’n onderzeeër. Dan voel je je echt de kapitein van het schip en daardoor raak je vooral als nieuwe speler snel geïnteresseerd in het U-boot wereldje.

Bij Blue Byte vonden de heren, zo vertelden ze ons, het belangrijk om eenzelfde soort sfeer te kunnen creëren in Silent Hunter Online: een game die volledig in de internetbrowser te spelen is. De zogenaamde Silent Hunter vibe zou volgens de ontwikkelaar behouden blijven, ook al moest de opzet van de game wat ‘simpeler’ gemaakt worden om de game vlot te laten lopen in browserformaat. Een ambitieuze belofte, dacht ik nog bij mezelf.

En jawel hoor: iets té ambitieus is het wellicht gebleken. Silent Hunter Online lijkt in vele opzichten op voorganger Battle of the Atlantic, maar heeft toch een hoop sfeer teniet moeten doen. Het rondlopen op de boot is niet meer aan de orde van de dag en daardoor heb je als speler maar een beperkt uitzicht: in de periscoopkamer of op het dek. De buitenwereld kun je slechts bekijken door je periscoop of verrekijker en verder zul je vooral naar stukken tekst, grafieken of zeekaarten moeten turen. Dat is uiteraard ook onderdeel van die speciale Silent Hunter vibe, maar dit is voor nieuwelingen misschien niet zo aanlokkelijk als een functie waarin je je echt even een kapitein kunt wanen. Jammer…

Fanservice

Het gebrek aan wat cosmetische sfeer zal ongetwijfeld veel nieuwe spelers af doen schrikken: het spel oogt ook gewoon erg serieus en complex. Dieptes aflezen, sonar afluisteren en torpedo’s voorleggen, soms is dat allemaal wat overweldigend en chaotisch voor een onderzeeërleek. Toch zijn voor de fans dat soort functies en mogelijkheden juist de pareltjes. Voor hen doet het er niet zo zeer toe hoe het allemaal oogt. De prominente gameplay waarin spelers jagen op andere schepen en vliegtuigen blijft dan ook onveranderd. Liefhebbers van games waar tactisch inzicht voor is vereist, zullen smullen van de opzet van Silent Hunter Online. Het uittekenen van vaarroutes, bespieden van vijanden en raadplegen van je ondergeschikten, dát is waar de tactische gamers onder ons van gaan genieten.

De heren van Blue Byte wijzen ons er nog op dat nieuwe spelers geholpen worden door niet-bespeelbare co-kapiteinen, al betwijfel ik sterk of dat genoeg is om compleet nieuwe gamers naar de Silent Hunter serie toe te graviteren. Natuurlijk, co-kapiteinen zijn een handige toevoeging, maar het is niet alsof de gehele fanbase van FarmVille nu gek wordt en in de rij gaat staan voor een betàcode voor Silent Hunter Online. De opzet van het spel blijft gewoon iets te complex om ooit een echt groot publiek aan te kunnen spreken.

‘Teamwork’, wederom het magische woord

Silent Hunter Online weet wel mooi te pronken met een goede implementatie van teamwork. Het is immers een online game, dus samengespeeld wordt er zonder meer. In meerdere opzichten, nog wel. Spelers kunnen elkaar namelijk niet alleen bijstaan tijdens hun jachten op boten, maar kunnen elkaar ook helpen op een grotere schaal. Zo werd duidelijk dat de gehele community van het spel samen zal moeten werken om territorium op zee te verkrijgen. Duizenden gamers zullen samen moeten werken om dominantie op zee te winnen en zo verder te kunnen met hun afzonderlijke missies. Pas als een bepaald aantal missies voltooid is, kan de hele community door naar een nieuwe fase in de onderzeeëroorlog.

Spelers kunnen ondertussen ook boten van hun vloot uitwisselen of verbeteren. Elke boot natuurlijk met zijn eigen, specifieke eigenschappen. Hiermee kan leuk gespeeld worden in co-op verband: gamers kunnen specifieke boten inzetten om elkaar te versterken in het water of om elkaar zwaktes te dekken. Zo is het handig om iemand te hebben met een snelle, onopvallende onderzeeër, zodat deze ongezien op onderzoek kan gaan. Op die manier lopen de onderzeeërs met zwaarder geschut geen gevaar. Dergelijke tactieken zullen in sommige missies vereist zijn voor een geslaagd resultaat, waardoor het spelen met meerdere vrienden of clanmaten sterk aangemoedigd wordt.

Voorlopige conclusie

Hoe erg de ontwikkelaars bij Blue Byte het misschien wel zouden willen, Silent Hunter Online is nu eenmaal geen titel die een groot publiek aanspreekt. De game is iets te serieus en complex voor vele (casual) gamers, waardoor nieuwelingen al snel afgeschrikt worden. In mijn ogen is dat echter niks om zorgen over te maken, aangezien de game er wel in lijkt te slagen de fanbase te geven wat het wil. Het geduldig stalken van je prooi, moeilijke keuzes afwegen en veel tactisch inzicht vergen: dat doet Silent Hunter Online in ieder geval wel. Het is misschien niet voor iedereen weggelegd, maar de liefhebbers van de serie worden zo dus wel getrakteerd op een mooie, nieuwe titel met een aantal puike online-functies.