Ik was twaalf toen The Phantom Menace voor het eerst in de bioscopen draaide. Met enkele vrienden zat ik te genieten van de film en een bijbehorend Anakin Skywalker snoepje. Dat snoepje leek op gepureerde snot, misschien is het daarom dat ik me het moment nog zo goed voor de geest kan halen. Het was ook het moment dat ik voor het eerst een film uit mijn favoriete serie op het grote scherm zag. Nu ben ik vijfentwintig en zie ik de film opnieuw. Dit keer met een stoer 3D-brilletje op mijn hoofd.
De aantrekkingskracht van The Force
Sinds mijn eerste aanraking met Star Wars, ik moet een jaartje of vijf zijn geweest, heb ik de serie in mijn hart gesloten. Ik wilde zo zijn als Luke Skywalker, vechten voor al het goede en het kwaad uiteindelijk verslaan. Het waren drie films die een flinke indruk op me wisten te maken. De schaal, het verhaal (al begreep ik daar toen nog weinig van), de fantastische muziek van John Williams en uiteraard Darth Vader, de ultieme slechterik. Om de openingstitel voor het eerst op een groot scherm te zien was magisch. Star Wars was terug, precies waar ik het wilde ervaren. En jeetje, wat was het genieten geblazen om de Jedi in hun element te zien, een gigantisch ruimtegevecht gevochten te zien worden en de veldslag tussen de droids en Gungans was een lust voor het oog. Jawel, zelfs Jar Jar beviel.
Natuurlijk bekroop mij een warm gevoel tijdens de aankondiging van een re-release in 3D. Niet omdat ik de films nu zo graag allemaal door een kek brilletje wil bekijken, maar puur om de films nog eens op het grote scherm te zien. Natuurlijk slaat mijn hart even over bij de gedachte dat ik in een later stadium Episodes IV, V en VI voor het eerst in de bioscoop ga zien. Kippenvel verscheen op mijn armen bij het zien van de openingstekst. De enorm herkenbare beelden, de muziek van, wederom, John Williams, het staat al sinds 1977 te boek als een sterke, doeltreffende manier om een film te starten. Helaas kwam ik na de vliegende gele letters al snel tot de conclusie dat de 3D-toevoeging aan de titel in de film zelf vrij minimalistisch is. De film oogt nog steeds scherp, de effecten ogen tof (al ziet Jar Jar er inmiddels wat nep uit) en het feit dat het Star Wars in 3D is, zal menig fan weer terug naar de bioscopen laten komen. Helaas is de 3D conversie mijn grootste puntje van kritiek.
3D or not 3D, that’s the question
Op momenten tijdens de film vergeet je dat je het brilletje op je neus hebt staan. Het beeld oogt plat, exact zoals de film dat doet wanneer je hem thuis kijkt. Tijdens de Podrace en de actiescene in de ruimte toont de 3D conversie haar meerwaarde, maar dat is dan ook alles. De film zelf heeft zich goed staande gehouden. Zoals gezegd, bij Gungan Jar Jar merk je dat de techniek verder is. We spreken over een film van dertien jaar geleden inmiddels. Aan de andere kant ziet de Podrace er in 3D beter uit dan ooit tevoren. Weer voel je die adrenaline, de snelheid en de kick die je ook voelde toen je de film voor het eerst zag. Maar om een 3D-film te prijzen voor twee scenes die daadwerkelijk een meerwaarde hebben in 3D gaat veel te ver. Mocht dit de 3D-manier zijn waarop de volgende vijf films ook uitgebracht gaan worden, dan kan ik het niet anders zeggen dan door Star Wars zelf te citeren… “I have a bad feeling about this”.
Conclusie
Uiteindelijk ligt het helemaal aan jou, de lezer van dit stuk. Het is aan jou om te besluiten of je The Phantom Menace opnieuw wilt zien in 3D. Nee, of je hem opnieuw wilt zien in de bioscoop, want dat is de meerwaarde. Een Star Wars film op een groot scherm komt volledig tot zijn recht. De epische veldslagen, prachtige geluiden en de complete Jedi-sfeer is er een die je moet beleven in de bioscoop. Het gevecht met Darth Maul, wauw! Nieuwkomers in de Star Wars Saga kan ik echter aanraden om dat toegangskaartje blindelings te kopen. Welkom in die galaxy, far far away! Die galaxy die je nog jaren bezig gaat houden.
Star Wars Episode I The Phantom Menace heeft weinig meerwaarde aan de toevoeging van het 3D-brilletje op je neus. Het is de bioscoopervaring die de film wederom doet opleven. Ik kocht mijn kaartje en heb er zelf geen seconde spijt van gehad. Op naar Episode II!
