F.E.A.R.: Extraction Point

F.E.A.R. eindigde in een enorme cliffhanger: de stad werd grotendeels vernietigd door de gebeurtenissen in de Origin facility en jij werd per helikopter in veiligheid gebracht…tot Alma ineens in de helikopter verscheen. Met Extraction Point gaat het spannende verhaal en de uitstekende actie verder, toch?

Zin

Ik had er zin in. Sterker nog: ik had er erg veel zin in. Waarin? Ik had flink veel zin in F.E.A.R. Extraction Point. Waarom? Omdat F.E.A.R. een uitstekende game was. Ja, strikt genomen was het een FPS-game zonder echte vernieuwingen of grote variatie, maar door het spannende verhaal, de goede AI, de prachtige graphics en de uitmuntende actie – oh wat een heerlijke actie zeg! – werd het een uitstekende game! Als er dan een uitbreiding voor zo’n game komt, dan denk je niet: “he, wat een uitmelkerij,” maar grijp je direct de kans om nog meer van zo’n prima product te kunnen spelen. Het feit dat de uitbreiding door een andere studio is gemaakt dan de originele game, hoeft verder niets te betekenen. Toch?

Voordat ik antwoord op die vraag geef, komen eerst mijn eerste stapjes in Extraction Point. Ik installeerde de uitbreiding en startte hem op. New game kiezen, moeilijkheidsgraad uitkiezen, en het laadscherm bekijken. Na dit scherm begon een soort flashback: ik stond weer te kijken hoe de explosie van de Origin facility op mij afkwam en even later kwam ik weer bij in de helikopter. En toen verscheen ze ineens: Alma! Tot zover niets nieuws, want toen begon Extraction Point pas echt. Het blijkt dat Alma’s verschijning de helikopter liet neerstorten in de stad. Je wordt wakker in een huis waar de helikopter op terecht is gekomen en bent uiteraard gescheiden van de andere overlevenden, te weten Jin Sun-Kwon (de forensisch expert) en Douglas Holiday (de Delta Force-kerel). Zij staan iets verderop en kunnen niet bij je komen. Het zal ook eens meezitten. Je mag dus zelf door het verwoeste huis een uitweg zoeken, wat tevens de tutorial voor de uitbreiding is. Hier leer je alles wat je al hoort te weten, het is immers een uitbreiding, plus het feit dat je nu deuren kunt openen door ze met een klap of trap te bewerken. Nieuw, handig en leuk.

Even later sta ik buiten en niet veel verderop zie ik: een replica! Gelukkig is Fettel nog steeds dood en doen zowel deze soldaat als zijn makkers verderop helemaal niets. Vlakbij staan ook Sun-Kwon en Holiday en blijkt dat, zoals dat vrijwel altijd het geval is in dit soort games, we nog een tijdje gescheiden moeten blijven. Verder vertellen ze me dat de hele stad leeg is door een ongewoon snelle evacuatie en dat verder contact met het F.E.A.R.-hoofdkwartier niet mogelijk is. Wel is Delta Force bezig een plekje te maken, vanwaar ook de rest uit de stad kan vertrekken: een Extraction Point. Daar moet ik heen en dat doe ik ook.

Tekenen

De straten zijn dus verlaten en dat geeft gelijk een lekker creepy spookstadsfeer, met de dreiging van een loslopende Alma erbij. Natuurlijk zijn de straten geblokkeerd en word ik op die manier gedwongen een kerk binnen te gaan. Daar staat ineens, zonder aanwijsbare reden, Paxton Fettel in levende lijve! Hij snapt het zelf ook niet al te best, maar vindt het ook geen probleem om de replica’s weer te activeren en achter mij aan te sturen. Na een kort vuurgevecht moet ik de kelder invluchten, vanwaar ik in de catacomben en andere kelders terechtkom. Net als de kerk is dit weer zo’n typische omgeving die aan survivalhorror verbonden is, en is deze omgeving uiteraard ook gevuld met tegenstanders. De Kelders komen uit in Het Huis en Het Huis sluit aan op de Pakhuizen enzovoorts. Generieke name voor generieke levels.

Een onbehagelijk gevoel begint in mij op te komen en dat komt niet door de typische F.E.A.R.- horrorsfeer, want die is eigenlijk opvallend afwezig. Ik krijg het gevoel dat ik een aantal standaardomgevingen aan het aflopen ben, die toevallig een F.E.A.R.-thema hebben. Ik krijg het gevoel van een enorm slap verhaal, waaruit aan het einde blijkt dat je alles gedroomd hebt en dat het echte verhaal na F.E.A.R. in een eventuele F.E.A.R. 2 begint. Ik krijg het gevoel dat ik een uitbreiding zit te spelen van een andere ontwikkelaar dan het origineel, waar mensen werken, die een aantal standaardomgevingen kunnen bedenken (“laten we een kerk doen en wat kelders en wat pakhuizen en…”), die denken te weten wat van F.E.A.R. nou echt F.E.A.R. maakte, maar uiteindelijk nog niet de helft van de sfeer en het gevoel kunnen behouden.

Dag F.E.A.R.-sfeer

Niet dat ik tegen de omgevingen in Extraction Point ben, maar het zijn allemaal van die typische tweelevelblokjes, waarbij het lijkt dat eerst ‘coole’ omgevingen bedacht zijn en dan het verhaal er maar bij. Dit in tegenstelling tot de originele F.E.A.R., waar het juist lijkt dat eerst het verhaal grotendeels is uitgewerkt en daarbij dan de logische omgevingen gezocht zijn. F.E.A.R. is daarmee een goede verhaalgedreven shooter zoals we sinds de eerste Half-Life mogen verwachten en Extraction Point een actiegedreven shooter die zóó 1996 is…

Eigenlijk ontbreekt het verhaal vrijwel volledig in Extraction Point. Waar zijn bijvoorbeeld de extra personages, die in F.E.A.R. van een vrij simpele opstand van replicasoldaten een enorm complot dat tientallen jaren overspant maakten? Het beetje verhaal dat overblijft geeft verder geen antwoorden op vragen die in F.E.A.R. overbleven; het maakt zelfs alleen nog maar nieuwe vragen en wel op zo’n vage manier, dat je aan het einde helemaal niets meer weet. Vergelijk het maar met de Highlander-films: daar hoort deel 2 gewoon niet in het rijtje thuis. Dat gevoel heb ik bij Extraction Point ook.

En dat niet alleen: de horrormomenten die in F.E.A.R. de sfeer ondersteunden zijn dankzij het ontbrekende verhaal voor je gevoel met vele liters water verdund en eigenlijk alleen nog maar irritant. Ze beginnen ook allemaal hetzelfde: storing op je headset, twee seconden wachten en een nietszeggende verschijning van Alma, Fettel of iets anders dat voor sfeerachtig F.E.A.R.-moment moet doorgaan, maar niets toevoegt.

Erg goed en sfeerverhogend in F.E.A.R. vond ik ook de opgenomen telefoongesprekken. Door alle telefoons en laptops te vinden, kon je een behoorlijk goed beeld van het complot achter de feiten vormen. In Extraction Point heb ik in totaal drie telefoons gevonden. De eerste had één zinnetje: “hey guys, what is going on?”, de tweede ook: “hey husband, what is happening and what should I do”, en de derde doorbrak het patroon ook niet: “hey wife, I’m coming, stay there”. Wauw. Timegate (de ontwikkelaar) had wekenlang de tijd om telefoongesprekken (en een verhaal, als we dan toch bezig zijn) te bedenken en dan komen ze met wel drie hele zinnen die totaal niets toevoegen aan de game?

Wat nog overblijft van sfeer wordt verder finaal de grond in geboord door de voice actors die Jin Sun-Kwon en Douglas Holiday inspraken. Die doen dat namelijk wel zo monotoon en emotieloos dat het werkelijke AFGRIJSELIJK is. Zo zitten ze met elkaar opgescheept, terwijl ik in een ander deel van de stad bezig ben en op een gegeven moment wordt Sun-Kwon gevonden en meegenomen door Fettel’s soldaten. Holiday’s totaal ongeïnteresseerde reactie hierop aan mij over de headset klinkt als: “tja, ze hebben Jin zeg maar een beetje meegenomen. Dat kan gebeuren he.” Waar is de broederschap die in het leger zou moeten heersen? En enkele zwaarbewapende tegenstanders nemen je partner mee en dan kun je daar alleen maar ongeïnteresseerd ‘pech gehad, volgende keer beter’ op reageren? Zit Holiday onder de zwaar verdovende middelen of zo?

Hallo standaardactie

Het is Timegate dus gelukt om van de sfeervolle actiegame F.E.A.R. een actievolle sfeerloze game te maken. Nu was de actie van F.E.A.R. goed, dus dat hoeft nog niet zoveel te betekenen. Helaas, wel dus. De levelbouwers van F.E.A.R. wisten namelijk hoe ze ruimtes moesten bouwen en bevolken met tegenstanders, zodat je op een voor je gevoel lekkere snelheid verderkomt. Deze zogenaamde pacing ligt in Extraction Point veel lager. Hier zijn de ruimtes namelijk kleiner, onlogischer van opbouw en voller. Veel voller. Ik geef vaker af op levelbouwers die een level van meer tegenstanders voorzien, dan er voor een goede pacing in horen en ook hier moet ik dat weer doen. Elke ruimte heeft gewoon twee of drie tegenstanders meer dan leuk is. Fantasie- en hersenloos noem ik dat. Vreemd genoeg wordt dit tegen het einde van de game juist minder, net alsof de originele ontwikkelaar een tussentijdse update van het project kreeg en halsoverkop ingreep, om een totale afbraak van hun product tegen te gaan door vanaf dat moment hun visie door te drukken in de game.

Zoals het een uitbreiding betaamt, heeft ook Extraction Point nieuwe wapens en vijanden en ook hier blijkt weer dat het bij Timegate aan fantasie ontbreekt. Het enige wat ze aan wapens konden bedenken, waren een minigun, een laser en een plaatsbare autoturret. Nou is die laser wel even grappig – je kunt namelijk tegenstanders letterlijk in tweeën snijden – maar de andere twee wapens worden gewoonweg misbruikt. Zo vind je de minigun vrijwel alleen maar in de handen van tegenstanders die enorm zwaar bepantserd zijn (en dus met de minigun ook enorm zwaar bewapend) en worden de autoturrets vooral aangetroffen in gangetjes vlak voor een arena (over)vol tegenstanders, waardoor ze geen leuke aanvulling, maar een bittere noodzaak zijn.

En de nieuwe vijanden dan? Tja, een nieuw spook voor Alma dat een kruising is tussen haar oude nachtmerriebeesten en de Icarus-soldaten en een upgrade voor de supersterke mech naar supersupersterke mech geven ook hier weer aan dat het bij de ontwikkelaar aan creativiteit ontbreekt…

Conclusie

F.E.A.R. had sfeer. F.E.A.R. had een intrigrerend verhaal met complotten en onverwachte wendingen. F.E.A.R. had goede actie met een bijna perfecte pacing. Extraction Point niet. Extraction Point heeft een verhaal en de gameplay van tien jaar geleden, al heb je dan als een geluk bij een ongeluk wel nog de uitstekende AI van F.E.A.R. Die kan echter niet verhinderen, dat je beter F.E.A.R. nog een keertje opnieuw kan spelen, dan Extraction Point te installeren.

En mocht je het voor de multiplayer doen: bij Extraction Point zit F.E.A.R. Combat, de multiplayercomponent van F.E.A.R. die al lang gratis te downloaden is.