Review: Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning

Kingdoms of Amalur: Reckoning is zo’n game die ik al sinds de release wil spelen, maar waar ik maar niet aan toekwam vanwege andere games. Mijn redacteurschap bij deze prachtige website heeft daar bepaald niet bij geholpen – maar nu helpt het me juist om eindelijk de titulaire koninkrijken in te duiken: de review van de Re-Reckoning (wat een achterlijke naam) is hier! De franchise is overgenomen door THQ Nordic, die met deze remaster vermoedelijk wil peilen of er geld te verdienen is met nieuwe games. Is dat wat ons betreft zo? Je leest het in deze review!

Her-afrekening

Voor degenen die, net als ik, niet bekend zijn met het verhaal van Kingdoms of Amalur, een korte introductie. Je bent dood. En daarna weer niet. In de strijd tegen de dood wordt er namelijk gewerkt aan de Well of Souls; een magische bron die lichamen van overledenen moet hervormen en verbinden met de ziel van diezelfde overledenen. Jij bent als speler de eerste écht succesvol gereanimeerde persoon – en voorlopig ook de laatste, want de kwaadaardige Tuatha vallen de Well of Souls aan en vernietigen die.

Dit is ook meteen de achtergrond van Kingdoms of Amalur: de Tuatha zijn een kwaadaardige afsplitsing van de mysterieuze Fae, en zijn van mening dat de jongere en sterfelijke rassen (waaronder dus de mens) uit de wereld dienen te worden verwijderd. Als enige succesvolle experiment met de Well of Souls ben jij natuurlijk een gewild studie-object voor menig magisch wetenschapper: van mensen die het onderzoek naar reanimatie willen voortzetten tot de Fateweavers die zich afvragen wat de impact van jouw reanimatie op de weefsels van het lot.

Dat is natuurlijk een flinke boel aan achtergrond, en dat reflecteert zich ook in de hoeveelheid content: het verhaal is met een uur of veertig wel door te spelen, maar er is een enorm aantal aanvullende side quests en taken. Van hulp bieden aan de verschillende facties in Amalur tot het begraven van overleden boeren, je kunt het allemaal doen als je wilt. Daarbij krijg je dan stukje bij beetje meer informatie over de rijke lore die de spelwereld kent. In het begin is dit wel interessant, maar soms word je er zó mee doodgegooid dat het wat frustratie oproept – vooral als het iets is dat je al drie keer eerder hebt gehoord. Maar dat doet geen afbreuk aan de rijke wereld die Big Huge Games en 38 Studios destijds hebben gecreëerd en waar THQ Nordic de rechten op heeft overgekocht.

Her-puntverdeling

De combat was in 2012 het sterkste punt van Kingdoms of Amalur: Reckoning, en in 2020 is het dat nog steeds zo. De actie is lekker snel, in tegenstelling tot veel RPG’s vandaag de dag, die toch vooral de trage logheid van Dark Souls proberen te imiteren, of zich er op zijn minst door laten inspireren. Ergens voelen de gevechten wel enigszins gedateerd aan, maar wat mij betreft bederft dit de pret absoluut niet. Het helpt dat je echt je eigen stijl kunt vinden, want je bent niet gebonden aan een vaste klasse.

In plaats daarvan krijg je elk level dat je stijgt, punten die je in drie skill trees kunt spenderen: Might, Finesse en Sorcery. Daarnaast is er een apart systeem voor vaardigheden als alchemie en sloten openen. Dit zorgt ervoor dat je bijvoorbeeld een krachtige magiër kunt worden, zonder dat je daarvoor het vermogen om lastige sloten open te breken hoeft op te geven; of een ijzersterke krijger die tóch zijn eigen healing potions kan brouwen.

Her-schoonheidsfoutjes

Tot nu toe ben ik overwegend positief geweest over Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning. De wereld is solide, de combat is heerlijk en de progressie is slim uitgedacht. Maar dat wil niet zeggen dat dit ooit een perfecte game is geweest, noch dat het dat nu is. Uiteindelijk blijft de game een simpele opeenvolging van quests, vechten en loot vergaren. Als je dit van tevoren weet, hoeft dat niet echt een probleem te zijn. Echter, ik wist dit niet, dus ik moest even van mindset veranderen voordat ik verder speelde.

Maar daarnaast zou ik ook niet zeggen dat deze ‘Re-Reckoning’ nou écht naar het jaar 2020 is getild. Dat is enerzijds natuurlijk lastig, aangezien Kingdoms of Amalur van zichzelf al een heel erg cartoony stijl hanteerde. Echter, de omgevingen zien er af en toe uit alsof ze nog altijd uit 2012 stammen. Ook aan de soundtrack is helaas niets veranderd; op zich niet slecht, maar hij is zó generiek. Het stemmenwerk, tot slot, is ook niet veranderd. Op zich is het verfrissend dat elke NPC met een unieke naam is ingesproken door een andere stemacteur, maar niet elke acteur is even getalenteerd. Soms wordt dit storend, vooral bij de eerdegenoemde stukjes lore die je al drie keer hebt gehoord in drie verschillende (slecht ingesproken) stemmen.

Her-balanseren

Maar dat wil niet zeggen dat THQ Nordic helemaal niks heeft veranderd aan de gameplay. Zo is er nu de very hard-moeilijkheidsgraad, die een einde maakt aan de eenvoud waarmee spelers het origineel uitspeelden, zelfs op de hogere moeilijkheidsinstellingen. Ook is het level van gebieden niet meer gebonden aan de gebieden, maar aan de speler en moeilijkheidsgraad. Tot slot is het loot-systeem op de schop genomen, waardoor je nu iets vaker items vindt die passen bij jouw build dan in het originele Kingdoms of Amalur.

Dit zijn natuurlijk fijne veranderingen, maar toch heb ik er mijn kanttekeningen bij. Zelf heb ik deze veranderingen vernomen uit het review-document dat THQ Nordic ons heeft toegestuurd, want ik heb het origineel nooit gespeeld. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat als je Kingdoms of Amalur al wél hebt gespeeld, deze veranderingen niet of nauwelijks reden zijn om de Re-Reckoning aan te schaffen. Goeie games met hoge moeilijkheidsgraad regent het tegenwoordig, met bijvoorbeeld Mortal Shell als meest recente voorbeeld. Het verhaal is nog hetzelfde als in het origineel, dus alleen de nieuwe moeilijkheidsgraad en wat tweaks in de balans zouden voor mij geen reden zijn om Kingdoms of Amalur opnieuw op te pakken.

Her-Conclusie

Dus, Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning, kopen of niet? Ik zou zeggen: als je het origineel hebt gespeeld, wacht dan de reviews voor de nieuwe expansion af voordat je de aanschaf doet. Echter, voor nieuwelingen kan de base game wel degelijk vermakelijk zijn – als je maar weet waar je aan begint. Verwacht geen The Witcher 3, Dragon Age of Horizon: Zero Dawn. Verwacht eerder een cartoony openwereldgame met een rijke spelwereld, snelle combat en een ietwat gecompliceerd (maar robuust) verhaal over de strijd tussen goed en kwaad. Is dit je ding, dan raad ik je de Re-Reckoning van harte aan.