Saints Row is een nogal vreemde franchise, om meerdere redenen. De eerste twee delen waren behoorlijk gegrond in realisme en zijn vaak vergeleken met Grand Theft Auto. Maar vanaf deel drie in 2011, is de boel compleet op de schop gegaan. De toon is absurd met enorme paarse dildo’s, Professor Genki de moordlustige roze mascottekat, een octopus-bazooka en je eigen vliegende bezemsteel.
Saints Row 3 is in mijn ogen de sweet spot geweest in de franchise. De eerste twee delen waren behoorlijke kopieën van GTA en Saints Row 4 sloeg te ver door naar het absurde. Het is ook fijn dat uitgerekend het beste deel geremastered is voor de PlayStation 4, Xbox One en pc. En verrassend genoeg heeft er veel werk in gezeten, al heeft de gameplay niet helemaal de tand des tijds doorstaan.
Geen heiligen
Jij bent de leider van The Third Street Saints en hebt met je club de stad Steelport volledig onder controle. De gangsters zijn mateloos populair, er is merchandise te koop en er is zelfs een speciaal energiedrankje op de markt, Saint’s Flow. Als men zo succesvol is, trekt dat natuurlijk de aandacht van mensen die dit ook willen, en voor je het weet wordt de stad overgenomen door The Syndicate.
Aan jou de taak om de invloed van The Syndicate af te laten nemen en The Third Street Saints weer aan de top van de piramide te krijgen. Saints Row The Third Remastered is ten opzichte van het origineel qua verhaal niets veranderd en je merkt toch dat de standaarden van toen, nu wat tegenvallen. In het begin is er een helikopterachtervolging die in 2020 een beetje saai aanvoelt, al was dat 9 jaar geleden een prima missie om te spelen.
Het is een beetje hit or miss op dat gebied. Sommige missies zijn nog steeds geweldig om te spelen. Uit een helikopter springen met Power van Kanye West knallend door de speakers, is ook nu nog steeds genieten. De absurde Mayhem-missies, waarin je op specifieke manieren Steelport moet terroriseren, zijn nog steeds heel prettig.
Hetzelfde kan gezegd worden over de humor. Aangezien iedereen anno nu belachelijk snel beledigd is, zullen lang niet alle grappen van negen jaar geleden goed worden ontvangen. Persoonlijk heb ik me weer kapot gelachen door de bizarre situaties, met uiteraard het in elkaar meppen van mensen met een enorme paarse dildo. Ik ben een man van goede smaak en gezond verstand, zoals je kan lezen.
Uitzonderlijke remaster
De belangrijkste vraag bij een opgepoetste oude game blijft natuurlijk: is er een beetje fatsoenlijk aan gesleuteld. Het gebeurt te vaak dat bijna dezelfde oude titel wordt uitgebracht op de nieuwere console, met minuscule aanpassingen en het woord “remastered” erop gestempeld. Eerlijk gezegd was ik ook bang dat dit zou gebeuren met Saints Row The Third, aangezien het vierde deel een vreselijke port kreeg. Maar ik viel van de ene naar de andere verbazing tijdens het spelen, de game is echt bijzonder grondig onder handen genomen.
Het valt al flink op in de menu’s als je de game net hebt opgestart. Hele toffe screenshots die compleet opnieuw zijn gemaakt in hele scherpe kwaliteit, maar het is vooral het werk in de open wereld die best wel indruk maakt. Het is niet alleen een flinke upgrade in textures, resolutie en framerate. Er zijn ook talloze elementen opnieuw vormgegeven en gewoon veel mooier en realistischer gemaakt. De experts van Digital Foundry weten het nog wat beter uit te leggen, en ook zij zijn behoorlijk verrast over de upgrade van Saints Row The Third Remastered.
Remastered bevat ook alle extra content, die later is uitgekomen. Dit bestaat vooral uit een hele hoop achterlijke voertuigen, wapens en outfits die direct vanaf het begin beschikbaar zijn. Het is lastig om voor veertig euro Saints Row The Third Remastered te rechtvaardigen. Ondanks het goede werk dat in de remaster is gestopt, is dit nou niet echt een oude blockbuster waar al jaren om wordt gevraagd. Veertig euro is voor de grote fans misschien prima, maar het mag best een tientje minder zijn om de rest van het publiek te overtuigen om deze ietwat gedateerde game te kopen.
Conclusie
Saints Row The Third Remastered heeft qua verhaal en missies niet helemaal de tand des tijds doorstaan, maar blijft nog steeds een erg vermakelijke openwereldgame. Technisch gezien is er wel opmerkelijk veel vooruitgang geboekt en vooral op de sterkere consoles, ik heb Remastered gespeeld op de PS4 Pro, is het verschil aanzienlijk. Deze game is leuk voor tussendoor, leuker voor de fans, maar net iets te duur om meteen naar de winkel te rennen.
