Nou… dit is misschien wel de moeilijkste review die ik in tijden heb moeten schrijven. Final Fantasy 7 heeft een speciaal plekje in mijn hart. Het is wat mij betreft samen met deel 8 en 10 het absolute hoogtepunt van de hele Final Fantasy-serie. Maar deeltje zeven is gewoon bijzonder voor heel veel fans van deze enorme franchise. De onthulling tijdens de E3 van inmiddels vijf jaar geleden heeft zelfs voor wat traantjes gezorgd. Ein-de-lijk gaat Square Enix deze wens in vervulling brengen, met ook nog eens een groot deel van het originele team achter Final Fantasy 7.
Maar de twijfel sloeg in die lange tijd langzaam toe. De remake blijkt episodisch te zijn, er gaan geruchten over wat aanpassingen in een al geweldig verhaal en het vechtsysteem gaat finaal op de schop. Vorig jaar op Gamescom heb ik de game voor het eerst mogen spelen en het was niet echt een daverend succes voor mij. Het wilde niet echt klikken tussen mij en het nieuwe vechtsysteem. Ruim een half jaar later staat Final Fantasy 7 Remake eindelijk op mijn PlayStation 4 en ik ben… in de war. Hopelijk hebben jullie wat te drinken bij de hand, want dit wordt een lange review.
Verhaal veranderingen
Je zou denken dat ik weinig nog echt kan spoilen aan het verhaal. Iedereen en zijn moeder heeft het origineel ondertussen wel eens gespeeld, behalve misschien de echt jonge gamers onder ons. Maar Square Enix heeft zitten sleutelen aan het verhaal en dit maakt mij als fan van het origineel best wel pissig. Waarom noem je dit een Remake als je enorme wijzigingen gaat doordrukken in een fantastisch verhaal?
In het begin van Final Fantasy 7 Remake lijkt er in dat opzicht gelukkig nog weinig aan de hand. Barret Wallace en zijn eco-groep Avalanche is van plan om een reactor op te blazen van een fabriek die in handen is van Shinra Electric Power Company, een machtig bedrijf die grof geld verdient aan het verwerken van Mako. Deze levensenergie van de planeet wordt gebruikt om de industriestad Midgar draaiende te houden, maar dit gaat ten koste van de natuur. En daar wilt Avalanche dus een stokje voor steken.
Cloud Strife is ingehuurd als huursoldaat voor deze missie en hij is een ex-soldaat van Shinra. Samen met nog een aantal andere Avalanche-leden, Jessie, Biggs en Wedge speel je eigenlijk een exacte kopie van de eerste missie. Tot zover ontzettend vet uiteraard. Maar na deze missie gaat het tempo enorm omlaag en zijn de eerste veranderingen al zichtbaar. Niet al te storend in het begin, maar vervolgens wordt het verhaal zodanig veranderd dat het me echt boos maakte. Er verschijnen nieuwe nutteloze personages en zelfs grote plottwisten uit het origineel zijn compleet herschreven.
Voor de mensen die het origineel gespeeld hebben is het een klap in het gezicht, voor de nieuwkomers of mensen die het maar weinig kan schelen is het een vermakelijk verhaal en spectaculair. Dat kan ik als gepassioneerd fan ook nog wel zien, maar het originele verhaal is niet meer als vanouds. En dat is eeuwig zonde.
Tijd rekken
Square Enix heeft gekozen voor een episodische release van Final Fantasy 7 Remake, alleen hebben ze nog steeds niet bevestigd hoeveel delen we kunnen verwachten. De keuze is enigszins te begrijpen, want het origineel was voor PlayStation 1 begrippen gigantisch. Een game op drie discs, vier als je op de pc speelde, met een goede zestig uur aan content. Als je echt alles deed in de game misschien wel tachtig uur. Wil je als Square Enix de hele wereld uit het origineel tot leven wekken met de huidige graphics en gameplay anno nu, dan wil ik Square best het voordeel van de twijfel geven. Twee, heel misschien drie delen klinkt dan wel logisch.
Maar de wijze waarop de game wordt uitgerekt is behoorlijk saai en onnodig en ik vraag me af of het opsplitsen van de game niet gewoon een ordinaire geldkwestie is. Final Fantasy 7 Remake is echt maar een fractie van het origineel, misschien net de halve eerste disc van de PlayStation 1-versie en het kost ongeveer 35 uur om uit te spelen. Grofweg wordt dat stukje uit het origineel tig keer langer gemaakt en dat is te merken aan het tempo van de game. Er zit ontzettend veel filler in de remake tussen de grote gebeurtenissen die we allemaal kennen en waar we van houden.
Er zijn uiteraard veel meer sidequests toegevoegd, want dat hoort blijkbaar in een game anno 2020. Maar mijn hemel wat zijn dat opdrachtjes van niks. Maak drie monsters dood hier, haal wat geld op daar en zoek de katten van een klein meisje. Tijdens laatstgenoemde missie zegt Cloud zelf al “this sucks” en ik ben het totaal met hem eens. De game is ook nog eens schrikbarend lineair. Persoonlijk heb ik daar geen problemen mee, maar heb je hier nou echt meerdere delen voor nodig als je niet de moeite neemt voor een (semi) open-wereld?
De meeste levels zijn gemaakt om je tijd te verspillen. Smalle doorgangen en plankjes waar je doorheen slentert, opvallend veel blokkades en deuren die je moet verwijderen op je pad. Al die kleine animaties bij elkaar opgeteld beginnen op den duur te irriteren. En blijkbaar haalt het ook bij de hoofdpersonen zelf het bloed onder de nagels vandaan, aangezien ze er ook constant over klagen. Zelfs sommige gevechten met standaard vijanden voelen onnodig lang.
Tijd geven
Het oprekken van de game is niet alleen maar slecht gelukkig. De hoofdpersonages worden iets meer uitgediept en side characters uit het origineel worden nu ook in de spotlight gezet. Al is dat wel behoorlijk hit or miss. De relatie tussen Cloud en Aerith heeft wat mooie extra momenten, de twijfels van Tifa over Avalanche worden goed gebracht en ook de rol van de antagonist Sephiroth is flink uitgebreid. Hij is makkelijk het tofste personage van het origineel (en Remake), dus ben blij dat hij wat meer screentime krijgt in voornamelijk flashbacks die Cloud heeft over zijn verleden.
De zijpersonages van Final Fantasy 7 Remake zijn helaas niet allemaal geslaagd. Eerder genoemde Avalanche-leden Jessie, Biggs en Wedge hebben een kleine rol in het origineel, maar krijgen in vooral de eerste helft van de remake veel tijd. Het zijn echter behoorlijk ééndimensionale personages. Biggs is de sympathieke soldaat die lijkt op Charlie Sheen, Wedge is een heel slechte poging tot comedic relief en Jessie gedraagt zichzelf als bipolaire, gefrustreerde tiener met zoveel seksueel getinte uitspraken dat het beledigend word. Alles wat ze zegt tegen Cloud klinkt als een uitnodiging voor een avondje rampetampen.
Zolang het verhaal zich focust op de hoofdpersonages Cloud, Barret, Tifa en Aerith is het voortreffelijk en vergeef ik met liefde een aantal veranderingen die zijn doorgevoerd in deze remake. Het zijn stuk voor stuk interessante en complexe personages, die langzaam zichzelf blootgeven over waarom ze nou doen wat ze doen. Zodra de zijpersonages nadrukkelijk in beeld komen, valt de interesse al weer weg en weet je meteen dat er weer een stukje onnodige filler aan zit te komen. Of een uitnodiging voor seks. Ligt er net aan wie je spreekt uiteraard.
Hedendaags kontschoppen
Final Fantasy 7 Remake heeft ook het vechtsysteem op de schop gegooid en die is gelukkig nog redelijk uit de verf gekomen. Ben er persoonlijk niet helemaal weg van, maar het werkt uiteindelijk prima. In essentie hebben ze gekozen om hack and slash te combineren met turn-based combat. In tegenstelling tot het origineel kan je vrij bewegen, ontwijken, blokken en aanvallen, al betekent dat laatste vooral dat je op blokje moet rammen. Wil je speciale aanvallen of magie gebruiken, dan ga je met een druk op de knop naar een menu’s terwijl het gevecht in slow-motion verder gaat.
Deze aanvallen kan je pas gebruiken als je ATB-balkje vol is. ATB bouwt op tijdens het gevecht en loopt vrij snel vol als je aanvalt. Ook kan je met de d-pad heel snel wisselen welk personage je onder de knoppen wilt hebben en met de triggers kan je personages die je niet onder je controle hebt opdrachten geven. Het is tijdens de eerste missie nog erg onwennig allemaal, maar uiteindelijk speelt het wel lekker weg.
Ik had echter liever gezien dat ze hadden gekozen tussen hack and slash óf turned-based. Het steeds wisselen tussen vrij bewegen en menu’s haalt het tempo erg uit een gevecht. Het vrije bewegen tijdens gevechten in Final Fantasy 7 Remake is ook net iets te gelimiteerd, aangezien je slechts op twee manieren kan aanvallen, op blokje drukken of blokje vasthouden. Er zijn geen toffe combo’s te leren en ook is ontwijken vrij nutteloos aangezien aanvallen bijna niet dodgen zijn. Alleen grote area of effect aanvallen zijn te ontwijken, maar alles wat specifiek op je personage gericht is, blijkt amper te vermijden. Het geeft een beetje vals gevoel van vrijheid.
Als je eenmaal in een gevecht zit is het wel spectaculair om te zien. Square Enix houdt heel erg veel van felle particle effects, wat zorgt voor een ietwat chaotisch maar wel mooi ogend gevecht. Ga je echter wat dieper kijken, dan zie je eerder genoemde klachten, met ook nog eens een redelijk slechte AI voor de personages die je niet onder controle hebt.
Bipolaire graphics
Naast het vechten is de andere grote verandering in deze remake, logischerwijs de graphics. Tijdens de eerste missie oogt de game fantastisch. De reactor van Shinra ziet er uit zoals je het zou verwachten. Het is duister, onheilspellend en ergens ook een prachtig gebouw. Dit is nogmaals één van die momenten in Final Fantasy 7 Remake, die het prijskaartje al bijna rechtvaardigen. Echter begint na deze missie, de game ook grafisch problemen te tonen.
De hoofdpersonages die we kennen zien er door de hele game prachtig uit en ik denk echt dat ik verliefd ben geworden op Tifa en Aerith. Wat zijn het prachtige vrouwen geworden en dat op basis van wat rechthoeken uit het origineel. Het is des te pijnlijker dan om te zien dat sommige omgevingen veel minder liefde hebben gekregen van Square Enix. Het voelt alsof personages die op de PlayStation 5 niet zouden misstaan, af en toe door een Playstation 3-game lopen. Soms nog een tikkeltje erger.
Verschillende sloppenwijken die je bezoekt tussen de leuke missies door, zien er soms ronduit slecht uit. Textures die niet inladen, bizarre pop-in, NPC’s met gedeeltelijke gezichtsverlamming, bloemen die lijken op spiegeleieren op een stokje en over het algemeen redelijk saaie vergezichten. Ondertussen is er al een patch verschenen, maar die heeft vrijwel niets opgelost.
En dan heb je als positief contrast de prachtige cutscenes, die Square Enix als de beste kan maken. Daar is geen enkele Final Fantasy in tekort geschoten en ook in Final Fantasy 7 Remake is dat niet anders. En ook de soundtrack is geweldig. Het is fijn om de bekende deuntjes te horen in een veel spectaculairder jasje.
Goede materie
Verder heeft Square Enix ook nog gesleuteld aan het levelen en upgraden van je personages. Hier is gelukkig niet veel mis mee. Net als in het origineel heeft Materia een grote rol in het versterken van je groep. Materia is in principe gekristalliseerde Mako, die je in je wapen en pantser kan stoppen. Hierdoor leer je een aanval die je, naarmate je het veel gebruikt, versterkt. Hoe meer slots je hebt in je uitrusting, hoe meer je kan leren.
Je personages worden ook sterker van een skilltree in het specifieke wapen die je vast hebt. Iedere keer als een persoon in level stijgt, krijgen al zijn of haar wapens in je inventory een aantal punten die je kan gebruiken in de skilltree. Hoe groter de upgrade is, hoe meer punten het kost. Het is een vrij kaal systeem, maar het werkt prima en ik vind het fijn. Al kan ik me voorstellen dat, als je als jonge gamer RPG’s als The Witcher 3 gewend bent, dit misschien wat te simpel is.
Final Fantasy 7 Remake heeft gelukkig ook flink wat Summons uit het origineel meegenomen en ze zien er verdomd vet uit. Ook deze wezens kan je gebruiken door middel van specifieke Materia, al is het wel erg gelimiteerd. De game beslist min of meer voor je wanneer je Summons mag gebruiken, terwijl ik vaak genoeg in een lastig gevecht zat waar ik graag wat extra hulp bij had willen hebben. Een behoorlijk rare keuze als je het mij vraagt, maar daar zijn er wel meer van gemaakt.
Conclusie
En dan moet ik hier nu een logische conclusie geven. Als fan van het origineel ben ik teleurgesteld. Het verhaal is aangepakt in enkele goede, maar vooral veel slechte manieren. Nieuwe personages en bekende zijpersonages zijn merendeels matig en niet zo uitgediept als Cloud en zijn crew. Het vechtsysteem is een mengelmoes van twee bestaande systemen, die los van elkaar veel beter werken. En Midgar zelf is nog net zo lineair als het origineel waardoor het excuus om de Remake in stukken te knippen waardeloos voelt. Ondanks dat het heel fijn is om het team en Midgar (grotendeels) in HD te zien en de eerste missie gaf een voorproefje van hoe ik het echt wilde. Maar de fan in mij schreeuwt “f**k dit”.
En als je het behandelt als een gewone game, een game anno nu voor de moderne gamer zonder die beladen titel, dan is er ook nog genoeg aan te merken. Technisch schiet het soms te kort, enorme tempowisselingen, vrij standaard levelsysteem en beledigend saaie sidequests. De nieuwelingen gaan het verhaal waarschijnlijk wel tof vinden, maar Final Fantasy 7 Remake voelt als een gemiddelde JRPG, die uiteindelijk wel leuk is als het goedkoper is. Voor mij is de kous af en mogen ze het vervolg houden. Ik stof nog even mijn PlayStation 1 af en kijk ondertussen met enig afgunst naar fans van Resident Evil 2, die wel de opgepoetste parel kregen waar ze om vroegen.
Dank voor deze review. Deze uitkomst was mijn vrees. Fans van het origineel zijn over het algemeen niet blij. Het origineel alleen mooier maken, wordt bij games als ‘makkelijk’ gezien, maar bij FFVII is dat wel precies wat de meeste fans wilden. Ik zou in ieder geval met liefde exact dezelfde game uit 1997 spelen, maar dan als remaster. Ik snap echter ook wel dat dat commercieel geen optie was. Ik sla voorlopig over.
Hele goede review.Hier ben ik blij mee net als de vorige sla ik deze remake over.
Het is ook nooit goed, doen ze eens wat aanpassing aan het verhaal oftewel vernieuwingen en is het nog niet goed. 😀
Mooie uitgebreide review! Is het alleen niet wat te kritisch? Het gros van de (critic) reviews is namelijk erg positief over deze game. Meningen kunnen natuurlijk verschillen, maar het wijkt wel af. Voor dit soort remakes zou ik misschien ook wel een review willen lezen van iemand die nog niet bekend is met de serie/het origineel.
@Thomaat1: Het is inderdaad wat though love van mij, maar er is gewoon te veel aan de hand met deze game. Ik vraag me ook echt af hoe mensen deze game zonder zich kapot te schamen een 10 kunnen geven. Met de kapotte graphics alleen al is dat bijzonder te noemen. Als je het nieuwe verhaal tof vind, graag je tijd verspild aan nutteloze missies en je kan met het rommelige vechtsysteem werken, dan kan het heel misschien nog een 8 aantikken. Maar er zijn ook genoeg minpunten te vinden die bij niet-fans ook in het verkeerde keelgat kunnen schieten.
Maar een remake verneuken is echt een doodzonde. Je hebt al een verhaal en personages waar zo veel mensen van houden. Gelukkig worden de hoofdpersonages mooi neergezet, en zelfs wat beter uitgediept. Echter is het verhaal zo uitgerekt, dat er ook heel veel filler in zit die bij lange na niet de kwaliteit aantikken van de eerste missie. Je hebt al zo’n enorm verhaal van het origineel, gebruik daar dan meer van voor Remake deeltje 1. Als ze op deze manier verder gaan met uitrekken en shit uit de duim te zuigen, dan moeten er ongeveer vier delen worden uitgebracht van deze remake te voltooiien. Dat is geen toewijding om de game zo goed mogelijk te vertellen, dat is geldklopperij.
@MaTriXX: Aanpassingen in het verhaal vind ik zeker niet erg. Resident Evil 2 Remake was ook voor een deel anders zelfs Ratchet & Clank uit 2016 was anders. Buiten het feit dat de nieuwe elementen wel goed waren uitgewerkt en pasten in het oude materiaal, werden deze games ook gepromoot met de boodschap dat het behoorlijk anders kan zijn. R&C werd zelfs een “reimagination” genoemd.
Final Fantasy 7 Remake komt met een demo waarin de eerste missie uit het origineel frame bij frame wordt overgenomen. Een trailer met de hilarische Honeybee Inn crossdressing van Cloud ook uit het origineel. En je ziet natuurlijk wat zijpersonages die een grotere rol krijgen. Helemaal prima, voor die mensen heb je nu ook de tijd in een Remake, en al helemaal als die uit meerdere delen gaat bestaan. Maar als ik na die eerste missie vrij snel wordt geconfronteerd met budgetbak Dementors uit Harry Potter, die het al zo goede verhaal compleet overhoop gooien, dan voel ik me als fan wel in de maling genomen ja.
De originele FF7 stond op 3 discs, niet 4. En het einde van disc 1 was niet vlak na Midgar, maar in “city of the ancients”, heel heel heel erg veel verder dan Midgar. Het aandeel dat Midgar had op disc 1 was behoorlijk klein, dus het was meteen al flink duidelijk dat FF7 bedoeld is als moneygrab. Helemaal als je bedenkt dat je voor elke episode doodleuk 60 euro of meer mag neertellen. Dat heb ik er niet voor over. Zou me niks verbazen als ze de hele wereld eruit knippen tot je zoals in FFX bestemmingen kan kiezen vanuit je airship, en je in het volgende deel meteen Junon binnen wandelt.
Vond de demo al onnodig langdradig door de gevechten tot op het saaie toe uit te rekken met vierkantje meppen. Zal af en toe toch blijven aarzelen het te kopen, want blijf een FF-nerd, maar hopelijk doe ik het niet.
@kasawagi: Oh das een typo. De eerste Pc versie had er trouwens wel 4, maar moet natuurlijk wel de waarheid spreken hier. Thnx! Verder ben ik het duidelijk met je eens.
@kasawagi: Zo joh, dat zou erg zijn, geen World Map waarop je lekker kan ronddolen.
@Felis_Rufus: Naja, da’s vooral omdat ik niet weet hoe ze dat zouden willen doen. De laatste game die een world map had waar je op rond liep was FF9. FF15 was 1 gebied waar alles in zat, beetje zoals Far Cry of Just Cause. Denk dat de wereld van FF7 daar veel te groot voor is.
Sowieso zou je dan de episodes moeten integreren in je world map. Het is niet echt handig als je terug naar midgar wil en daarvoor discs moet gaan wisselen (in het origineel kun je op disc 3 terug naar midgar met een sleutel die je vindt in de excavation site). En schaal is een probleem. Op de PS1 versie stond je binnen de minuut in Kalm, en binnen de 3 minuten op Chocobo Farm.
Dus denk niet dat de world map terug komt, tenzij… en dat zou ik helemaal niet erg vinden…. ze de retro benadering gebruiken voor de world map. Laat de steden er maar uitzien als midgar, maar de world map als het origineel. Het tegenkomen van Yuffie en het moment waarop ze je materia jat vlakbij Wutai zijn toch fan favorites. Zonder world map moet je dat ook opnieuw invullen, en in het origineel was ’t nou net zo leuk.
@kasawagi: Ter aanvulling op de world map (was te laat voor wijzigen), om het contrast tussen nieuw en oud weg te nemen, zou je bijvoorbeeld Tifa of Barrett laten rijden in een auto (zelfde type als waar Cloud en Zack inzitten in het origineel) bvb richting Kalm, Geef Cloud een handheld zoals een FF7 versie van die PS Vita, en zoom in over z’n schouder het scherm in (mits je dat wil) waar ie rond rent op de originele world map waarop je je materia kan levellen. Op die manier kun je in je auto’tje langs een bos rijden waarbij Tifa bvb ineens iemand ziet (Yuffie). Denk niet dat dit gebeurt, maar blijft een leuk idee 😛
Bedankt voor de review. Deze gaat voor nu even uit het winkelmandje 😛