Nintendo is flink bezig met het porten van oude games naar nieuwe systemen. Denk bijvoorbeeld aan Luigi’s Mansion en Captain Toad: Treasure Tracker. Nu is het de beurt aan Kirby’s Epic Yarn en wel in de vorm van Kirby’s Extra Epic Yarn. Zoals de titel al doet vermoeden zijn er wat extraatjes aan het spel toegevoegd, zoals verschillende minigames en Ravel Abilities. Weet Kirby’s wollige avontuur in 2019 nog net zo te overtuigen als in het Wii-tijdperk? Lees verder voor het antwoord op die vraag.
Problemen in Patch Land
De hoofdmodus van Kirby’s Extra Epic Yarn is natuurlijk de Story Mode. Hierin eet Kirby een verkeerde tomaat (de Metomato), waardoor hij in Patch Land terecht komt. Dit is een wereld van wol en andere handwerkmaterialen en Kirby’s lichaam is veranderd in garen. Prince Fluff vraagt hem om hulp bij een probleem: de boze tovernaar Yin-Yarn heeft Patch Land aan stukken gerukt en het magische garen is nodig om Patch Land weer te repareren. Aan jou de taak om die stukken garen te vinden in de verschillende spelwerelden.
Wat we al opmerkten in de oorspronkelijke review, is de Story Mode van Kirby’s (Extra) Epic Yarn redelijk makkelijk. Natuurlijk moet je voor álle collectibles flink zoeken in alle levels, maar de eindstreep bereik je behoorlijk eenvoudig. Sterker nog, je kunt nog altijd niet dood als je voor de Story Mode kiest: elke keer als je een afgrond in valt, word je er automatisch uit getrokken en op een veilige ondergrond gezet. Tuurlijk, je verliest een aantal waardevolle kralen, waardoor je kans op een gouden medaille kleiner wordt, maar je zult nooit een Game Over-scherm zien in Story Mode.
Daar staat bij deze nieuwe versie de Devilish Mode tegenover. In deze modus speel je dezelfde levels als in Story Mode, maar dan word je letterlijk achtervolgd door een duivel. Dat heeft tot gevolg dat je niet al te lang stil mag staan in het level, want dan valt die duivel je aan. Naast die duivel heb je natuurlijk de reguliere gevaren van het level te verduren. Je hebt vijf hit points (om het zo maar te noemen) en zowel de duivel als het level zelf kunnen daar een deuk in slaan. Verlies je al die vijf punten, dan is het wél game over.
Wat mij betreft is dit een geniale toevoeging geweest: levels worden echt flink wat uitdagender, zeker ook omdat de game je op bepaalde momenten dwíngt om stil te staan. Dat zijn de meest paniekerige momenten die ik in tijden heb beleefd in een game. Wat als die kloteduivel me aanvalt terwijl ik deze valbrug neerhaal? Of wat als ik in mijn haast om de duivel te vermijden, weer een Waddle-Dee de kans geef om zijn speer door mijn kauwgomachtige lijf te jagen? Dat zijn de overwegingen die je moet maken in de Devilish-modus en dat zorgt ervoor dat de levels een heel nieuwe dimensie krijgen.
Variatie en navigatie op de nieuwe generatie
Wat ook in de recensie van het oorspronkelijke Kirby’s Epic Yarn te lezen was,was dat de game enorm gevarieerd is in het levelontwerp en dat is natuurlijk nog altijd waar: Kirby kan zichzelf in allerlei vormen veranderen en dat gaat traditiegetrouw gepaard met nieuwe krachten. Om te beginnen kun je in een auto veranderen om je sneller door levels heen te navigeren.
Maar daar houdt het niet bij op. Aan het einde van de meeste levels kan Kirby veranderen in een voertuig dat bij het level zelf past, zoals een UFO of een brandweerwagen. In die stukken krijg je toegang tot unieke krachten, zoals het up beamen van vijanden of het spuiten van waterstralen in de eerdergenoemde voorbeelden. Verschillende Kirby-vormen worden wel gebruikt in meerdere levels, maar ik keek eigenlijk in elk level wel uit naar deze stukken, omdat ze altijd een leuke twist geven aan de spelwereld.
Maar de weg naar die stukken is soms helaas wat stroever. De besturing op de Nintendo 3DS werkt naar mijn mening namelijk niet altijd even lekker. Vooral de eerdergenoemde auto waar Kirby in kan veranderen, doet de auto’s uit de eerste Watch Dogs verbleken.
Wat dat extra jammer maakt, is dat het spel je soms wél verandert in een auto en soms ineens niet. Met de analoge stick van de 3DS is het de bedoeling dat je in de auto verandert, wat zeker in het begin nogal wat frustratie opleverde: in veruit de meeste games op dit platform is dat je voornaamste vorm van navigatie, dus was dit ook wat ik gebruikte om me door de levels in Kirby’s Extra Epic Yarn te werken.
Uiteindelijk werd duidelijk dat de pijltoetsen Kirby zijn eigen wollige vorm laten behouden tijdens het lopen, waardoor hij wél kan voorkomen dat hij in elke afgrond stort die het level maar rijk is. Wat daar weer afbreuk aan doet, is dat twee keer snel op een pijlknop te drukken er wél weer voor zorgt dat Kirby in die rotte auto verandert. Oftewel: als je heel voorzichtig met te pijlknoppen naar de rand van een afgrond probeert te lopen om nét die laatste twee kraaltjes te verzamelen, is de kans groot dat Kirby vol gas de afgrond in rijdt – weg zijn die kralen.
Wat dan wel weer wat verlichting geeft, is dat Kirby’s Extra Epic Yarn nog altijd geen tijdslimiet kent: je kunt de levels op je dooie gemakje verkennen en dus is het niet erg als je wat langzamer loopt om afgronden te vermijden. Wat ook helpt is dat je de auto bijna nooit écht nodig hebt om een level uit te spelen. Af en toe is hij handig om een aanloop te nemen voor een lange sprong, maar in de meeste gevallen kun je wel een Ravel Ability vinden die je ook die sprong laat maken.
Meer nieuwigheid
Die Ravel Abilities zijn ook een toevoeging ten opzichte van het origineel: met bepaalde hoedjes kun je nieuwe krachten krijgen om je vijanden uit te schakelen. Zo kan een ridderhelm je een zwaard geven, maar geeft een ander hoedje je het vermogen om meerdere projectielen in verschillende richtingen af te vuren, een beetje zoals een shotgun zou werken in een shooter. Ook is er een Ravel Ability waarmee Kirby tijdelijk in een wervelwind kan veranderen. Als je dat doet, kun je vijanden opslokken, maar ook kralen uit de lucht zuigen of een langere afstand overbruggen dan met een normale sprong.
Soms voelt vooral die laatste ietwat overpowered aan, vooral ook omdat de levels eigenlijk maar weinig zijn veranderd ten opzichte van het origineel. Natuurlijk grijp ik elke kans aan om aan die godsgruwelijke autovorm te ontkomen, maar vroeger was het dus wél de bedoeling om in die vorm over bepaalde stukken te springen – met alle vaardigheid die daarbij komt kijken.
Maar over het algemeen zijn de Ravel Abilities leuke variaties op de reguliere gameplay, zonder dat je je ineens nog makkelijker door de levels heen komt. Dat kun je natuurlijk op twee manieren interpreteren: het is goed dat de Ravel Abilities de game niet veel eenvoudiger maken, maar aan de andere kant kun je zeggen dat ze veelal overbodige toevoegingen zijn. Wat mij betreft zijn beide waar: het had maar weinig verschil gemaakt als 80 procent ervan niet zouden bestaan.
De laatste nieuwigheden zijn twee nieuwe minigames: Dedede Gogogo en Slash and Bead. In die eerste moet je binnen een bepaalde tijd door levels heen razen als King Dedede, waarbij je uiteraard zoveel mogelijk kralen moet verzamelen en zo min mogelijk geraakt moet worden door tegenstanders. In Slash and Bead is de tijd van minder belang, maar zijn er wel meer vijanden. In plaats van die te ontwijken, is het in deze minigame de bedoeling dat Meta Knight ze met zijn zwaard omlegt.
Voor deze minigames is het echter zaak om de Story Mode te spelen: naarmate je meer van het verhaal speelt, speel je nieuwe levels voor Dedede Gogogo en Slash and Bead vrij. In die nieuwe stadia kun je ook nieuwe collectibles vrijspelen in de vorm van matten voor in je appartementje in Patch Land. Maar in tegenstelling tot de Story- en Devilish-modi verzamel je die niet door de levels te doorzoeken. Dat zou zeker in Dedede Gogogo ook niet logisch zijn, aangezien je juist zo snel mogelijk moet zijn. In plaats daarvan krijg je de items door een hoge score neer te zetten.
Ook deze opzet is weer goed bedacht: de matten zijn niet écht nodig om je appartementje er goed uit te laten zien, maar zijn wel een leuke toevoeging. Mochten speedruns dus bijvoorbeeld niet je ding zijn, dan kun je Dedede Gogogo best overslaan zonder dat je echt veel mist. De minigames zijn dan ook (redelijk) optioneel, maar wel vermakelijk ter afwisseling op de Story- en Devilish-spelstanden.
Conclusie
Over het algemeen is Kirby’s Extra Epic Yarn een vermakelijke game. Soms werkt de besturing niet helemaal lekker en de framerate wil nog wel eens inkakken, maar het grootste deel van mijn tijd met de game heb ik met een glimlach op mijn gezicht doorgebracht. De subtiele wolgrappen, de vormen die Kirby kan aannemen en de gameplay-elementen die die met zich meebrengen, het werkt allemaal fijn.
De game is nog altijd erg gevarieerd en zelfs als er elementen worden gerecycled, blijft het van begin tot eind fris aanvoelen. De Devilish Mode voegt een heel nieuwe component toe aan de oude levels, wat uren aan extra speelplezier kan opleveren. De andere vernieuwingen zijn misschien niet allemaal even noodzakelijk, maar bieden wel vermakelijke afwisseling. Al met al is Kirby’s Extra Epic Yarn een absolute aanrader!
