Preview: Days Gone

Toen Sony in 2016 tijdens haar E3 persconferentie Days Gone uit de doeken deed, werd ik meteen weggeblazen. Een open world, third person zombie shooter, vet! In de gameplay demo zien we hoe de protagonist Deacon in een post-apocalyptische wereld vol met zombies loopt. Het was toen al een grafisch pareltje en de gameplay ziet er soepel en vooral ook heel leuk uit.

Dynamische omgeving

Laten we eerlijk zijn, op papier is Days Gone geen unieke game. Een zombie shooter in een post-apocalyptische wereld, dat hebben we vaker gehoord. Toch lijkt het erop dat Days Gone een uniek, fris perspectief geeft aan dat genre. In de eerste gameplay demo zien we niet alleen hoe Deacon op wat zombies schiet, maar ook een scene waarin onze held moet vluchten.

Dit vluchten voor de zombies, in de game ook wel ‘freakers’ genoemd, is een onderdeel wat mij sterk opvalt. In de demo zien we hoe Deacon na het uitschakelen van wat freakers inziet, dat de groep hem te groot wordt en dat het tijd is om afstand te nemen. Met een gigantische horde boze freakers achter hem aan rent Deacon door de wereld. Schuurtje in, schuurtje uit, free-runnend over diverse obstakels. Het zijn deze obstakels die de game een unieke tint gaven. Wat namelijk opvalt is de dynamiek tussen de freakers en de omgeving.

We zien hoe Deacon op de meest creatieve manieren de weg blokkeert voor de freakers. Zo kruipt hij bijvoorbeeld door een klein gat een schuur in, waarna hij het gat blokkeert met een paar planken en tonnen olie. De freakers reageren hierop en beginnen al schreeuwend tegen de houten constructie van de schuur aan te slaan en te krabben. Een ander deel van de freakers begint om te lopen en zoekt de dichtstbijzijnde opening naar de schuur. Dit geeft de speler wat tijd om een nieuw pad te zoeken, maar niet veel, want binnen enkele secondes zijn de eerste freakers alweer binnen.

Deze manier van dynamisch vluchten zorgde tijdens die E3-trailer, bij mij voor enthousiasme. In tegenstelling tot het weg knallen van duizenden ondoden of het constant moeten vluchten, laat Days Gone zien hoe je de wereld om je heen kunt gebruiken om grote groepen zombies tegen te gaan.

Je doet het zus..

Waar de gameplay demo in 2016 de dynamiek van één locatie liet zien, laat de demo van 2017 een hele dynamische wereld zien. De dynamiek van de wereld laat Bend Studio’s zien aan de hand van twee demo’s. In beide demo’s wordt dezelfde missie uitgespeeld, maar dan op twee compleet verschillende manieren.

De missie is als volgt; red je bondgenoot uit een kampement van de vijand. Dit klonk niet veel belovend en als ik eerlijk ben vind ik die eerste demo ook niet heel bijzonder. We zien hoe Deacon aangevallen wordt door loslopende boeven, door middel van wat quick-time-events weer los komt en de wachters van het kamp benadert.

Ze zitten rondom een kampvuurtje tientallen meters van het hoofdkamp af. Deacon zet een berenval neer en gooit een steentje om zo een wachter te lokken. Bekende koek als je het mij vraagt. Nadat de een bewaker is afgeleid door hun metgezel die het uitschreeuwt van de pijn, loopt Deacon door naar het hoofdkamp.

Hier begint Days Gone weer te shinen met unieke gameplay. Onze protagonist ziet namelijk een grote groep freakers achter een hek staan. Dit hek sluit het kamp af van de freakers. Wat doe je dan als Deacon zijnde? Dat hek opblazen natuurlijk! Door de harde knal worden de freakers gelokt naar het inmiddels open geblazen hek. Van achter een boomstronk kijk je toe hoe het hele kamp wordt opgevreten door de freakers. Ziekelijk bevredigend.

Of je doet het zo

In de tweede demo zien we dezelfde missie maar dan heel anders uitgepakt. Niet alleen het weer en de random events zijn anders, maar ook het fysieke pad wat de speler aflegt. Allereerst zien we hoe de speler nu op tijd de val van de bad guys ziet en ditmaal ontwijkt om ze vervolgens te flanken. In plaats van de quick-time-events zien we nu hoe de speler de slechteriken onopvallend de keel doorsnijd. Vervolgens zien we hoe de speler in plaats van een horde freakers, een sniper gebruikt om het kamp leeg te schieten.

Hoe vet ik de verschillen tussen de twee demo’s ook vind, mis ik toch de soepele gameplay die in 2016 getoond werd. Het manoeuvreren tussen de planken, het omgooien van tonnen en het dichtslaan van deuren ontbreekt naar mijn idee volledig in de nieuwe demo’s.

Nu snap ik heus wel dat de ontwikkelaar ook de interacties met menselijke vijanden wil laten zien, maar toch lijkt het erop dat er binnen de ontwikkeling een shift is geweest. Er ligt een duidelijke focus op het dynamische weer, de random events in de wereld en de “true open world experience”. Dat klinkt allemaal vrij bekend en het valt oprecht nog te bezien hoe dat gaat uitpakken in de uiteindelijke game.

Voorlopige conclusie

Days Gone belooft een heus post-apocalyptisch spektakel te worden. De demo in 2016 heeft mij ervan overtuigd dat de titel nieuw leven, in het zombie genre kan blazen. Het dynamische vluchten voor zombies in tegenstelling tot het doelloos neermaaien van duizenden herseneters.

De dynamische wereld die Bend Studios heeft laten zien 2017 trekt mij echter in twijfel. Het dynamisch maken van de wereld is al vaak geprobeerd, en ook vaak gefaald. In de twee demo’s laat Bend zien dat het om meer dan alleen genuanceerde verschillen gaat, maar dat de ervaring ook echt per speelsessie anders kan zijn.

Kortom, afwachten. Na een aantal keer uitgesteld te zijn geweest, lijkt het erop dat we aanstaande april eindelijk aan de slag kunnen met Days Gone op PlayStation 4.

Dit artikel maakt deel uit van onze Fast Forwards-reeks, waarin we in december en januari vooruitblikken op de games van het nieuwe jaar. Hiervoor gebruiken we informatie die online beschikbaar is, eerdere speelsessies van de redactie, keiharde speculaties en/of rijke fantasieën over wat we willen zien in deze games.