Review: Monster Hunter World

Monster Hunter is in het Oosten van de wereld ongelooflijk populair, maar in het Westen is de liefde voor deze games lang niet zo groot. Dit komt mede doordat de meeste delen zijn uitgekomen op platformen die niet zo mainstream zijn als de PlayStation 4 en Xbox One dat momenteel zijn. De afgelopen drie delen waren alleen te spelen op de Nintendo DS-systemen en die markt is hier in het Westen lang niet zo groot als in bijvoorbeeld Japan. Met Monster Hunter World verschijnt er eindelijk een nieuw deel op de platformen die er bij ons toe doen en Capcom is all-in gegaan met dit project. En potverdriedubbeltjes, wat mogen wij in het Westen blij zijn dat we fatsoenlijk kennis kunnen maken met dit monsterlijke meesterwerk.

Een nieuwe wereld, een nieuwe manier

In Monster Hunter World wordt je gedropt in The New World, een gebied die zo in een film als Jurassic Park had kunnen zitten. Als lid van The Fifth Fleet ga je deze wereld verkennen en kom je om de haverklap enorme monsters tegen die je kan vangen of omleggen in naam van de wetenschap. Wat Monster Hunter World onderscheidt van zijn voorgangers, is het feit dat de game een verhaal heeft. Hierdoor wordt er wat structuur gecreëerd, zodat je altijd wel een goede reden krijgt om achter een bepaald beest aan te gaan. Monster Hunter is nu meer dan voorbereiden, jagen, winnen, fileren en craften voor nieuwe spullen.

Dat Monster Hunter World een verhaal heeft wil niet meteen zeggen dat je een verhaal krijgt vol geheimen en intriges, zoals bijvoorbeeld in The Witcher 3. Dat heeft deze game ook helemaal niet nodig, want Monster Hunter draait nog steeds om de gameplay en de spanning van het jagen op beesten, die jou en je vrienden met gemak een kopje kleiner maken. De hele game is in co-op te spelen, maar dit zorgt er ook voor dat de monsters sterker worden. De uitdaging blijft dus net zo groot, al ben je met een groep professionele jagers.

Als een warm bad

De essentie van Monster Hunter blijft ondanks een verhaallijn nog steeds hetzelfde en dat is het jagen op beesten met krankzinnige wapens. Capcom heeft er met Monster Hunter World wel voor gezorgd dat de voorbereiding vele malen makkelijker is, zodat je je alleen nog maar zorgen hoeft te maken om je tactiek en skills tijden een gevecht. Deze tactiek hangt natuurlijk compleet af van het monster die je gaat bezoeken en het wapen die je met je meebrengt.

In Monster Hunter World zijn er 14 verschillende basiswapens die je kan upgraden naar je eigen smaak. Dit doe je met onderdelen van monsters en voorwerpen die je vindt in de natuur. Mocht je echter niet helemaal tevreden zijn met je strijdijzer, dan heb je altijd nog de mogelijkheid om het wapen te downgraden. Je krijgt je gebruikte stoffen weer terug en je kan hetzelfde wapen weer upgraden met je nieuwe wensen. Het is één van de vele tweaks in Monster Hunter World die het leven makkelijker maken.

Je thuisbasis Astera is over het algemeen een warm bad, waarin is gezorgd dat je zo min mogelijk onnodige meters moet maken. Alle vier de verdiepingen van deze hub staan bezaaid met questboards, zodat je niet naar een specifiek iemand moet lopen om een quest te starten. Je kan de trap nemen, maar natuurlijk is er ook een lift waardoor je meteen op de plek verschijnt waar je wilt zijn. Op bijna elke verdieping kan je eten laten maken door een groep Palico, zodat je met een extra buff op avontuur kan gaan. Het is bijna alsof je in de watten wordt gelegd, zodat je even die lastige gevechten kan vergeten en je kan concentreren op het perfectioneren van je personage.

Levensecht natuurschoon

De eerste keer dat je The New World betreedt, is ontzettend indrukwekkend en dat weet Capcom in de eerste cutscene geweldig in beeld te brengen. Een open vlakte met drinkende herbivoren, terwijl je in de verte een glimp opvangt van groter geschut in de dichte bossen. Elk gebied lijkt alsof het een werkend ecosysteem heeft, die je kan vinden op een onontdekt eiland in de Grote Oceaan. Er zijn insecten te vangen, paddenstoelen te plukken, er kan gevist worden en grote vliegende wezens kunnen gebruikt worden als transportmiddel. Alles in Monster Hunter World is mooi en heeft bijna altijd een functie, voor jou of voor het ecosysteem waarin je loopt.

Ergens in die prachtige wereld zitten de grote monsters die je eerst moet zoeken. Dit doe je door sporen te vinden en als je genoeg hebt gevonden, dan brengen de Scoutflies je op het goede pad. Elke keer als je een aanwijzing vindt, kom je ook meer te weten over het monster en dit kan je tegen je prooi gebruiken. Ook levert het research points op, die je kan gebruiken voor de aanschaf van bijvoorbeeld eten en pantser voor je partner.

Tactiek boven brute kracht

De kleine, grote ster van Monster Hunter World is je partner; de Palico. Eigenlijk is het gewoon een kat die op twee poten loopt, maar hij is ontzettend belangrijk tijdens het vechten in The New World. Ook hij heeft een eigen pantser en wapen om mee te vechten en vooral om er heel schattig uit te zien. Tijdens gevechten helpt je Palico door je te genezen met Vigorbugs die hij vindt en leidt het monster af, zodat jij je wapen kan slijpen en jezelf even op kan frissen.

Uiteindelijk is het vechten tegen bijvoorbeeld de Anjanath, een soort T-Rex van drie verdiepingen met vleugels en vuuradem, een gecompliceerde dans die je langzaam moet leren. Sommige wapens hebben een flinke handleiding, die je niet krijgt van Capcom, maar zelf moet ontdekken. Ook de zwakke punten, die je dus leert kennen door sporen te zoeken, zijn niet expliciet benoemd. Normaal zou ik dit als een minpunt zien, maar het is ontzettend belonend als je na een uur oefenen ineens een bizarre combo weet te plaatsen, waardoor je hele stukken van het monster afmept.

De eerder genoemde voorbereiding in Astera is belangrijk, maar jouw manier van spelen is het grootste breekpunt in een gevecht. Het leren kennen van je wapens, de patronen van een monster lezen en het geduld opbrengen om een tactiek uit te stippelen, alles wat je doet is belangrijker dan wat je personage draagt. Je personage kent ook geen enkele vorm van levelen. Het mooie aan Monster Hunter World is dat je personage niet beter wordt, maar de gamer die hem bestuurd.

Tactiek wint dus van brute kracht, al is het af en toe adembenemend om de brute kracht aan het werk te zien. Tijdens mijn derde gevecht met de Anjanath (ja ik ging vaak dood) besloot ineens een enorme draak zich te bemoeien met onze ruzie. Een gevecht die uit Godzilla had kunnen komen gaat los en het enige wat jij kan doen is van een afstand kijken naar het prachtige geweld, tussen twee wonderen van de natuur.

Monsterlijk veel content

Als ik alles zou moeten belichten wat ik ben tegengekomen in Monster Hunter World, dan was deze review een kroniek geworden en waarschijnlijk pas ergens in maart online gekomen. Als je eenmaal bent gegrepen door Monster Hunter World, dan kan je makkelijk honderd uur verdwalen in deze game. Zodra je het verhaal hebt uitgespeeld, worden de questboards overladen met end-game missies. Deze zijn pittiger en introduceren weer een hele groep nieuwe monsters. En dit betekent automatisch ook veel meer extra gear om te maken.

Ook is er een arena modus, waarin je kan oefenen tegen bepaalde monsters in je eigen thuisbasis en je kan je eigen Squad maken, zodat je altijd een groep hebt die samen met je wilt verdwalen in Monster Hunter World. Je krijgt zoveel te doen voor zestig euro, daar kunnen veel ontwikkelaars nog een puntje aan zuigen.

Conclusie

Capcom heeft met Monster Hunter World de franchise op de kaart gezet in het Westen. De game biedt nog steeds de echte Monster Hunter-ervaring, maar zonder de scherpe randjes die vorige delen hadden. De adembenemende wereld, het uitdagende vechtsysteem, het craften, de verhaallijn, werkelijk alles in Monster Hunter World is tot in de puntjes verzorgd. Capcom heeft de franchise getild naar een monsterlijk niveau, die ze in mijn ogen niet meer gaan evenaren. Gelukkig lijkt deze game eeuwig te duren, in een goede manier.