Nadat we in een eerdere ’review in progress’ onze eerste ervaringen met Destiny 2 al uitgebreid bespraken, is het nu dan toch eindelijk tijd voor ons definitieve oordeel. Immers, na het uitspelen van Destiny 2’s storyline staat je nog zo’n bak aan content te wachten dat we daar even de tijd voor wilden nemen. Waar we in het voorgaande artikel met name de verhaallijn en enkele ‘quality-of-life’-verbeteringen in Destiny 2 bespraken, hebben we nu wat meer aandacht voor de overige content die Destiny 2 rijk is.
Bak content
Na het voltooien van verhaallijn kun je natuurlijk wederom planeten verkennen met de talloze Patrols, kleine korte opdrachten voor een niet al te spannende beloning. Nieuw zijn de adventures, optionele missies die wat uitgebreider opgezet zijn dan de Patrols en ook over wat meer narratief beschikken. Verspreid over de vier planeten zijn er daarnaast in de vorm van Lost Sectors ook diverse ‘minidungeons’ te vinden waarin je vermakelijke gevechten en bijbehorende loot ter beloning kunt vinden. Dat zijn niet de enige redenen om de Aarde, Io, Titan en Nessus af te struinen, want deze planeten zijn ook voorzien van diverse Public Events. Doordat deze nu, inclusief starttijd, netjes op je map worden aangegeven, is het ontzettend eenvoudig om samen met wat andere spelers die op dezelfde planeet rondstruinen te verzamelen en de opdracht te volbrengen. Door gedurende het Public Event aan bepaalde voorwaarden te voldoen, kun je daarnaast een Heroic-variant van ieder Public Event triggeren voor wat extra uitdaging (en een passende beloning).
Hoewel je met al deze content al heel wat uren zoet kunt zijn, zijn al deze afzonderlijke missies van vrij kleine schaal. Ben je op zoek naar een wat grotere opzet, dan kom je uit bij de Strikes, Nightfall en uiteindelijk natuurlijk de Raid. Destiny 2 beschikt over een vijftal Strikes (plus de PlayStation 4-exclusieve Strike Lake of Shadows) welke je met drie man kunt doorspelen. Deze Strikes, die behoorlijk wat variatie kennen, zijn echter niet bijzonder pittig en relatief snel bereik je een Power Level waardoor deze Strikes niet echt een uitdaging meer zijn. Op dat moment komt de wekelijkse Nightfall echter om de hoek kijken. De Nightfall is een lastigere versie van een Strike, die iedere week verandert en over een tijdslimiet beschikt. In ruil voor deze extra uitdaging ontvang je natuurlijk ook heel wat betere loot dan bij een reguliere Strike. De Raid is het uiteindelijke summum waarin je met zes man een flinke diversiteit aan puzzels en baasgevechten wordt voortgeschoteld. Dit is van een dermate grote schaal dat een eerste playthrough door de Leviathan-raid je al snel zo’n vijf uur kost. Aangezien de Raid daarnaast ontworpen is met het oog op de nodige herspeelbaarheid, spreekt het voor zich dat alleen al dit deel van Destiny 2 je heel wat uren bezig kan houden.
Niet alleen
Vanwege de teamwork die nodig is in de Nightfall en in Raids beschikken deze spelmodi niet over de reguliere matchmaking. Toch betekent dit, behoorlijke grote deel, van Destiny 2’s endgame niet toegankelijk is voor spelers die niet over een fireteam beschikken. Nieuw in Destiny 2 zijn namelijk de Guided Games, waarin solospelers gekoppeld worden aan clanleden die wel één (Nightfall) of meerdere spelers (Raid) op weg willen helpen. Dat er behoorlijk wat vraag is naar een dergelijk systeem blijkt wel uit de tijd die de bijbehorende matchmaking kost. Als je als solospeler mee wilt doen aan de Nightfall beland je al snel in een wachtrij van circa een kwartier voordat je daadwerkelijk aan de slag kan. Hoewel er dus nog wel wat ruimte voor optimalisatie is, zijn de Guided Games zonder meer een stap in de goede richting.
Natuurlijk hoef je niet enkel op computergestuurde opponenten te schieten, want Destiny 2 beschikt natuurlijk ook over een multiplayermodus in de vorm van de Crucible. Wel kunnen Destiny-veteranen de nodige veranderingen in deze Crucible verwachten, want de multiplayer is beduidend compacter opgezet. Of je nu de reguliere of competitieve variant van Destiny 2’s multiplayer speelt, dit gebeurt altijd met vier tegen vier. Dit gecombineerd met een vrij hoge ‘time-to-kill’ betekent dat het belangrijk is om als team bij elkaar te blijven, want in je eentje ben je tegen twee of meer tegenstanders zo goed als kansloos. Ongeacht of je nu de competitieve of meer casual playlist van de Crucible speelt, communicatie is dus ontzettend belangrijk. Hoewel dit ontzettend leuke en spannende potjes kan opleveren, zorgt dit er wel voor dat even hersenloos knallen in de multiplayer er niet echt in zit. Wanneer je als eenling speelt, ben je daarnaast ook wel erg afhankelijk van de teamgenoten en hun bereidheid tot samenwerken waarmee je opgezadeld zit. Het toppunt van teamwork vind je overigens ieder weekend terug in de Trials of Nine. In dit onderdeel van de Crucible, die geen matchmaking kent, probeer je zeven matches op rij te winnen en kun je krachtige loot verzamelen.
Conclusie
Met Destiny 2 reageert Bungie op de kritiek die het kreeg op het voorgaande deel. In tegenstelling tot bij de voorganger voelt Destiny 2 namelijk als een volledig pakket met een singleplayer (of co-op) met een daadwerkelijke verhaallijn, uitgebreide PvE-content en de Crucible voor het broodnodige portie competitie. Tegelijkertijd weet Destiny 2 op geen enkel front daadwerkelijk te verrassen, want voor echte vernieuwing hoef je niet bij Destiny 2 te zijn. Zo is er bijvoorbeeld geen nieuwe klasse aan de game toegevoegd en vecht je wederom tegen de Fallen, Hive, Vex, Cabal en Taken. Of dat een kwalijke zaak is, hangt in grote mate af van hetgeen je in Destiny 2 zoekt. Want als je genoegen neemt met een uitgebreidere, meer verfijnde en gestroomlijnde Destiny-ervaring, dan kan je je met Destiny 2 wederom een bizarre hoeveelheid uur vermaken.
