Prey (hands-on)

Na mijn aanvaring met het gerenoveerde Prey voor de Gamescom preview, bleef ik over met één duidelijk geloof over de sci-fi thriller. Dit is ‘BioShock in space’. Niet iets waar de terug tot leven geroepen franchise om bekend stond, noch een invloed die we van adoptie-ouder Arkane Studios hadden kunnen verwachten. Maar toch kwam het zo over…

Inmiddels zijn we twee uur aan initiële gameplay van Prey verder, en kan ik er eigenlijk niet meer omheen. Dit is gewoon BioShock, maar dan in de kille ruimte. En weet je wat? Daar is helemaal niks mis mee.

TIP: Bekijk ook de uitgebreide gameplay-video Wat is Prey? voor bakken met beeldmateriaal.

“Far out, man!”

In Eindhoven kreeg de pers de kans om voor het eerst hands-on te gaan met de eerste akte van Arkane Studios’ sci-fi avontuur. Een gelegenheid die ik maar al te graag met beide handen aangreep, aangezien alle media-verschijningen van Prey mij tot dusver veelbelovend leken. Psychedelisch, mysterieus en buitenaards. De welbekende holy trinity om een Tom ergens ter aard te doen verschijnen. Nee, echt: het werkt.

En om met de deur in huis te vallen: die beloftes komt Prey van begin af aan meteen al na. We stappen in de schoenen van onderzoeker Morgan Yu (naar keuze een man of vrouw), die in een simpel experiment van het gigantenbedrijf ‘Transtar’ verwikkeld is. Beetje testjes doen, vragen beantwoorden; allemaal leuk en aardig – totdat plotseling de hel losbreekt op ruimtestation Talos 1, en jij jezelf te midden van een onbegrijpelijke en paranormale bedreiging bevindt. Waarschijnlijk niet de doorsnee werkweek voor Morgan, tenzij hij/zij steevast elke donderdag aan de truffelthee zit.

Een beetje BioShock…

De voor jou grotendeels onbekende plek blijkt verslonden te zijn door een mysterieuze entiteit, en het is aan jou om uit te vinden wát er nu precies loos is op dit verlaten art-deco bolwerk. Een mysterieuze stem communiceert je door de eerste stapjes, terwijl je zelf (eenzaam) kennismaakt met verschillend wapentuig, bovennatuurlijke vaardigheden en natuurlijk nachtmerrie-aanvurende bedreigingen. En mocht je het nog niet opgevallen zijn; deze omschrijving van Prey’s concept is net zo goed te gebruiken voor BioShock. Quod erat demonstrandum.

Alle ‘ik zei het toch’-momentjes daargelaten, weet Prey hiermee zonder twijfel een intrigerende sfeer neer te zetten. De ambiance van het uitgestorven Talos 1, de snerpende muziektonen bij spanning en de verschijningen van de mysterieuze schimmen: alles wijst op een aardig stukje thriller-vermaak. Niet per definitie een horror-game, maar ook absoluut geen hersenloze shooter. Eerder een actie-avontuur met een buitengewoon (en buitenaards) spannende setting. Iets wat we eigenlijk al sinds het originele BioShock niet meer gezien hebben. Iets waar we misschien wel weer eens aan toe zijn.

…met een druppel Dishonored

Dat wil echter niet zeggen dat Prey slechts een simpel aftreksel van BioShock lijkt te worden. In tegendeel. De sfeer en de eerste stappen van het verhaal weten zeker eenzelfde gevoel over te zetten, maar in andere aspecten glanzen juist de kenmerken van een goede Arkane-titel. Niet ongelijk Dishonored 2 geeft Prey de speler een innovatief stukje vrijheid. Arkane Studios levert het gereedschap, het is aan jou om een eigen speelstijl te componeren. Ga je stilletjes te werk, ben je van het grove geschut of wil je juist focussen op de krachten die de ‘Mimics’ en ‘Phantoms’ onder de knie hebben: het mag allemaal. Sterker nog: experimenteer en leer.

Door hightech Neuromods in je oogbal te stouwen – duidelijk een verwijzing naar de Plasmids, just saying – en verschillend wapengerei uit te proberen, kun je uiteindelijk Morgan omtoveren tot psychedelische supersoldaat van je dromen. Daarin zien we wat bekende RPG-achtige skilltrees terug, al zijn die tot dusver nog niet volledig compleet. In de huidige build is het bijvoorbeeld nog niet mogelijk om ingenieus te knutselen met de buitenaardse krachten, al kwamen die ook vluchtig aan bod in onze vorige Prey preview.

Aan de hand van je vaardigheden, wapentuig en wellicht een kundig stukje crafting, kun je jezelf dus uit de underdogpositie werken. De precieze grootte van de bedreiging in zijn geheel blijft tot dusver nog mysterieus, maar het lijkt erop dat spelers met Morgan een slepend avontuur voor de boeg hebben. In veel gevallen voelde ik mij tijdens de speelsessie toch in het nauw gedreven, met immer die innige spijt dat ik mijn shotgun-munitie twee gangen terug al verschoten had. Maar goed, dat krijg je er ook van als koffiekopjes plots transformeren tot helse spinnen uit een andere, kwaadaardige dimensie.

De confrontaties in Prey worden met name beïnvloed door jouw keuzes, en de wetenschap dat je eerder slim dan lomp krachtig te werk moet gaan. Dat geeft weer eens een uitdagend gevoel, iets wat liefhebbers van Arkane’s eerdere werk ongetwijfeld kunnen waarderen. Het verschil zit hem vooral in het feit dat deze titel er iets meer op uit is om je kringspier samen te trekken.

Hi-lore-isch

Een ander kenmerk van Arkane Studios is ook hun oog voor detail. In ieder geval als het aankomt op het kundig uitwerken van achtergrondverhalen. Ook Prey weet daar in de eerste uren al snel mee te smijten, door tal van computerbestanden en rondslingerende boekjes leesbaar te maken. Onderlinge e-mailberichten van medewerkers op Talos 1 verklappen zo over niet bepaald gedoogde testpraktijken, alsmede de optionele in-game verrassing om te vinden. Zo vond ik een knullig getekende character sheet voor het gezelschapsspel ‘Fatal Fortress’ op een werkbureau, en tuimelde ik even later over een NERF-achtige kruisboog die de sales divisie gebruikte om elkaar mee te stangen. Dat bleek overigens geen effectief wapen tegen een goddeloze schimmendemon met paranormale krachten. Gewoon even een handige tip van mij, voor straks.

Voorlopige conclusie

Ja, in veel opzichten lijkt Prey dus een liefdevolle samensmelting van BioShock en Dishonored in de ruimte te worden. En nee, daar is absoluut niks mis mee. De spannende setting speelt weer in op een thriller-gevoel wat we misschien een beetje gemist hebben in de afgelopen jaren, en wie beter dan Arkane Studios om een poging te wagen dat terug te brengen? Combineer dat met strakke visuals, een aardig trippy verhaal en de gewelddadige vrijheid die we van de Franse ontwikkelstudio gewend zijn.

Stukje bij beetje transformeren in een paranormale badass om een buitenaards mysterie op te lossen, met die belofte heb je mijn interesse al. Maar met deze eerste twee uur aan gameplay ben ik in ieder geval overtuigd: Prey zou zo maar eens het meest meeslepende first-person avontuur van 2017 kunnen worden. Enig nadeel wat ik in de nabije toekomst voorzie, is dat ik straks geen koffiekopjes meer kan vertrouwen. En bedankt, Arkane.

Het is niet mogelijk om op dit bericht te reageren