De laatste jaren fleuren fighting games weer helemaal op en begin 2017 is het de beurt aan Tekken 7,ofwel, The King of Iron Fist Tournament is terug. Tom heeft de game al op E3 gecheckt en op Gamescom was de nieuwste installatie uit de reeks voor het eerst speelbaar waar ik heb ontdekt dat de serie het over een iets andere boeg gooit. Blijkbaar is vernieuwing nodig en neemt het een iets andere identiteit aan, maar blijft de core gameplay staan. Het gevecht van Heihachi loopt al zeven delen en eindigt hier.
IJzeren vuist
Al twintig jaar huist er een familiedrama in de Tekken-franchise en ieder deel wil onze oude baas Heihachi er een einde aan maken. In dit officieel zevende deel schijnt er echt een einde aan gemaakt te worden, waarbij Akuma uit Street Fighter om de hoek komt kijken voor de ultieme battle. Hij zou iets met de ruzie te maken hebben, dus de kans voor Heihachi om hem te slopen. De rode draad die in alle delen zijn weg volgt, gaat in Tekken 7 verder en zodoende wordt er een nieuw King of Iron Fist Tournament georganiseerd. Dus talloze gevechten met meer dan dertig deelnemers, die wisselend in diverse delen speelbaar waren en er ook in dit deel nieuwelingen te vinden zijn.
Een nieuw personage is namelijk Claudio, een Italiaan die twee identiteiten heeft, ofwel een alter ego naast zijn karakter vol charme. Met zijn beweeglijke heupen heeft deze jongeman een dansachtige vechtstijl met een aantal specialiteiten. De eerste die ik te zien kreeg was de Starburst, zijn gloeiende hand waar een handschoen overheen zit. Hij kan hier na een charge harde klappen mee uitdelen en speciale moves uitvoeren. Zelf vond ik hem nog niet ideaal spelen, al kan dat ook komen omdat ik er nog geen aaneenschakeling aan combo’s uit kon trekken. Twee andere fighters zijn Master Raven, die volledig nieuw is, en Bob. De eerstgenoemde is een dame die te vergelijken is met Raiden uit Metal Gear, een cyborg met zwaard, rasta haar, de ninjutsu vechtstijl. Eigenlijk is ze de vrouwelijke versie van Raven uit onder andere Tekken 5 en 6, maar dan met een hogere rank. Bob is een stevige gast die aan freestyle karate doet en zijn intrede al deed in Tekken 6.
Rage quit
Elke nieuwe fighting game kun je bestempelen als een sequel met nieuwe mechanics, moves, combo’s en personages. Zo ook in Tekken 7 waar de meeste bekende characters vrij identiek aanvoelen als altijd. Nieuwe consoles leveren echter nieuwe technieken en Tekken 7 voelt weer wat gestroomlijnder dan zijn voorgangers. Als je eenmaal de knoppencombinaties door hebt, rijg je de ene combo aan de andere in een of meerdere vloeiende animaties. Dit zijn alleen kleine tweaks voor de balans en om een zo fijn mogelijke ervaring op te zetten, wat zeker belangrijk is in een vechtgame. De eerste grote vernieuwing is de Power Crush, een manier om een combo te doorbreken. Pakt je tegenstander je volledig in en dreig je met een ellenlange combo de match te gaan verliezen, kun je soms de Power Crush inzetten, een offensieve counter. Je kapt hiermee de combo af met een stoot om de snelheid uit het gevecht te halen en jezelf nog een kans te geven.
Een andere nieuwe feature is Rage, die in drie categorieën te verdelen is, te noemen Rage Mode, Rage Arts en Rage Drive. De Mode zorgt ervoor dat je meer damage doet, de andere twee werken met combo’s. Zo wek je met Arts speciale moves op tot superpower en richt je dus behoorlijk veel schade aan. Drive is minder krachtig, maar voert additionele hits uit in de vorm van combo’s. Ieder character heeft zijn of haar eigen pakket aan Rage-moves en je activeert deze met verschillende knoppencombinaties. De nieuwe feature is even wennen, omdat het bij elk personage onder andere knoppen valt en je even uit moet vogelen wat het doet. Het is wel weer een element die de franchise een alternatieve richting in duwt en dat is goed. Tekken stond te lang stil en probeert hiermee een frisse wind te laten waaien binnen de serie.
Voorlopige conclusie
De core gameplay van veel vechtgames blijft staan, zo ook bij Tekken 7. Het verhaal gaat uiteraard verder, maar brengt een stukje Street Fighter naar Tekken, met Akuma. Dit geeft Bandai Namco de kans het vechten te tweaken en iets meer te verfrissen. Door de vrij lange speelsessie kwam ik er al snel achter dat Tekken als Tekken blijft aanvoelen en met nieuwe personages een groter verschil zal maken dan met de vorige delen. De matches krijgen een andere wending met de nieuwe feature Rage, die in Mode, Arts en Drive is onder te verdelen. Door hier combo’s in te verwerken en je een supermove uit te laten voeren, worden matches meer in balans gebracht, maar doet het lichtelijk andere fighting games na. Ondanks dat krijgt Tekken 7 een eigen smoel die de reeks en ook zeker het genre kan gebruiken.
