Software is de basis voor succes

In een grijs verleden kon je televisies op elkaar stapelen. Dat deden wij dus. Vier studenten in één appartement is een opeenhoping van testosteron die vraagt om creatieve oplossingen. De woonkamer bood naast het balkon een perfecte ruimte voor het plaatsen van een wanstaltig bouwwerk. De uiteindelijk fantastische muur van drie televisies en één computerscherm was ook een noodzakelijke luxe. Er bestond nog geen remote play-functie en daarom werd de grootste televisie aangewezen als het gamescherm. Als ik vond dat het tijd was om te gamen, konden mijn huisgenoten televisie kijken op de twee kleinere toestellen. Meestal keken ze echter met veel interesse naar mijn in-game verrichtingen en het waren vooral hun snel wisselende vriendinnen die geen zin hadden om naar langdurige gamesessies te kijken. Het was de ideale oplossing.

Ik heb veel goede herinneringen aan de jaren die wij doorbrachten op de negende verdieping. Het vele gamen, een waanzinnig uitzicht, het balkonvoeren van de meeuwen en de onvergetelijke feesten die wij hebben gegeven. Ook onze onderburen, die zich altijd onwaarschijnlijk verdraagzaam hebben opgesteld, kunnen rekenen op een plekje in mijn hart. Het was een tijd waarin ik op papier bekend stond als student, maar in de praktijk ontving ik maandelijks loonstroken, met daarop de bevestiging van een fulltime salaris. De bedragen waren op zich niet bijzonder, maar dankzij de gedeelde huur en de lage vaste lasten, kon ik een groot percentage besteden aan mijn favoriete tijdverdrijf.

Het duurde niet lang voor ik de originele PlayStation verruilde voor een PlayStation 2. Vier controllers en de daarbij noodzakelijke multitap ontbraken natuurlijk niet. De draadloze DualShock-varianten waren nog niet aan de horizon en onze multiplayer-sessies zorgden altijd voor een verstrengeling van de snoeren, waardoor de schalen met bittergarnituren niet altijd even netjes op tafel kwamen. De PlayStation 2 was een flinke vernieuwing en iedere maand haalde ik gretig een aantal games in huis, waarvan Splinter Cell, TimeSplitters, Kingdom Hearts en Silent Hill mij direct te binnen schieten. Met slechts die vier titels doe ik de Sony-bibliotheek natuurlijk flink tekort, maar er zijn wat mij betreft te veel toppers om ze nu allemaal op te noemen.

Mijn hardware-behoefte was niet gestild en toen ik lucht kreeg van een heuse videobril, bestaande uit twee lcd-schermpjes en in-ear geluid, brandde het geld in mijn zak. Toen het nieuwe speeltje eindelijk vanuit Duitsland werd afgeleverd, trilden mijn handjes zenuwachtig bij het uitpakken. De aanprijzingen van de fabrikant bleken helaas onvervalste marketingteksten en de beloofde bijna-bioscoopervaring heb ik nooit mogen beleven. Een leuke afwisseling kon de bril mij desondanks bieden en zodoende heb ik flink wat uren achterovergelegen op de bank doorgebracht. Geheel afgesloten van de buitenwereld beleefde ik avonturen en het zal mij niet verbazen als er naast mij in de woonkamer ongemerkt relaties zijn opgebloeid en afgebroken. Het was ook de tijd van brandgaten in het kleed door sigaretten zonder toezicht. Terugkijkend op die periode was het niet de bril die het vermaak bood, het waren de games die daarvoor zorgden.

Ik realiseer mij dat ik een enorme open deur intrap, maar door de hedendaagse hardware-waterval besef ik mij eens te meer dat de hardware niets voorstelt zonder goede software. Neem bijvoorbeeld de Eye-Toy en de PlayStation Move. Het waren veelbelovende toevoegingen die ten onder zijn gegaan in het drijfzand van de middelmaat. Er zijn simpelweg niet voldoende kwalitatieve games verschenen om een aankoop te belonen. Een feit dat ik zelf pas enige tijd na mijn aanschaf ondervond. Natuurlijk is er wat betreft de PlayStation Move sprake van een opleving dankzij de in aantocht zijnde Sony PlayStation VR. Deze gaat rond de 400 euro kosten en dat is omgerekend ongeveer hetzelfde als het bedrag dat ik jaren geleden neertelde voor mijn Duitse videobril. De innovatie heeft absoluut mijn interesse en ik verwacht dat de ‘vriendelijk’ geprijsde VR-bril goed gaat verkopen. De omvang van de installed base biedt voldoende kansen en de concurrenten van Sony zitten hoger in de prijs. Het is afwachten hoe de brillen op de consumentenmarkt gaan presteren.

Persoonlijk kijk ik de kat uit de boom, want hoewel de techniek mijn nieuwsgierigheid prikkelt, ben ik vooral benieuwd wat de software gaat brengen. Daarbij vraag ik mij ook af in hoeverre een upgrade van de console noodzakelijk is. Mocht een vernieuwde PlayStation vereist zijn voor de optimale beleving, dan wordt het een flinke investering in een product dat zich nog moet bewijzen. Waar ik voorheen nog met drie studenten samenwoonde, ben ik nu vader van drie kinderen en de ervaring leert dat kinderen meer geld vragen dan huisgenoten. De tijd van impulsaankopen is voorbij en mijn onderbuik adviseert mij dat het heel verstandig is om een aantal jaren af te wachten.