Het is inmiddels 9 jaar geleden dat de eerste Sin City film voor een ware revolutie in de filmwereld zorgde. In de verfilming van de strip van Frank Miller werden voor het eerst greenscreen en computereffecten gebruikt. We zijn inmiddels gewend aan films die door de computer bewerkt worden, dus we vragen ons af of Sin City: A Dame to Kill For net zo indrukwekkend zal zijn als zijn voorganger.
Sin City: A Dame to Kill For is een samenwerking tussen regisseur Robert Rodriquez en schrijver van de Sin City strips, Frank Miller. Miller was bij dit project echter niet alleen verantwoordelijk voor het script, maar ook voor een deel van de regie. Het is de verfilming van het tweede stripverhaal van de Sin City serie die in 1993 door Dark Horse Comics is gepubliceerd. Karakters Nancy (Jessica Alba), Dwight (Josh Brolin), Marv (Mickey Rourke) en Senator Roark (Powers Boothe) zijn ook in dit tweede verhaal weer van de partij, maar er is ook ruimte voor een aantal nieuwe acteurs.
De film bestaat uit 4 losse verhalen die elkaar steeds afwisselen. We beginnen met het verhaal van Marv in “Just Another Saturday Night”. De grote en sterke man uit de eerste film, gespeeld door Mickey Rourke, komt bij bewustzijn op de snelweg op een plek waar hij uitkijkt over de Projects. Hij is omringt door allemaal vermoorde jonge mannen en hij besluit dat hij er alles aan wil doen om zich te herinneren hoe hij op die plek terecht is gekomen en wat er precies is gebeurd. Helaas is hij in deze film vooral aan het vechten waardoor we weinig nieuws leren over de persoon achter vechtersbaas Marv. Hij speelt ook een rol in het verhaal “Nancy’s Last Dance”. De exotische danseres Nancy Callahan heeft het heel erg moeilijk met de zelfmoord van John Hartigan (Bruce Willis). Ze is vastbesloten haar beschermer te wreken en wil met hulp van haar vriend Marv de verantwoordelijke, senator Roark, gaan vermoorden.
In “The Long Bad Night” zien we nieuwkomer Joseph Gordon-Levitt (bekend van films als Don Jon en 500 Days of Summer) als Johnny. Een zelfverzekerde gokker die de grootste slechterik uit Sin City, senator Roark, uitdaagt. Hij komt er al snel achter dat het geen goed plan was om een spelletje te spelen met deze kwaadaardige en machtige man. De acteur is geweldig gecast. Hij past perfect in deze film en speelt zijn rol zeer overtuigend.
Het laatste verhaal heeft de naam van de titel “A Dame to Kill For”. Het speelt zich af voor de vorige film. De verleidelijke Ava Lord (Eva Green) probeert haar ex, crimineel Dwight (Josh Brolin), om haar vinger te winden. Ava vraagt hem hulp om te kunnen ontsnappen van haar geweldadige man, de rijke Damien Lord, en zijn enorme bodyguard Manute. Een verliefde en gemanipuleerde Dwight komt er echter al snel achter dat de intenties van Ava veel duisterder zijn dan dat ze in eerste instantie leken. Eva weet de rol van sexy, verleidelijke Ava met de mysterieuze, duistere kant perfect neer te zetten.
Hoewel er verschillende verhalen door elkaar heen lopen is dit niet storend, loopt de film lekker door en sluit alles goed op elkaar aan. Dat wordt ook nog versterkt doordat er stukjes uit de eerste film gebruikt worden om dingen en verhaallijnen te verduidelijken. Hierdoor hoef je niet perse de eerste film gezien te hebben om dit vervolg te snappen en te waarderen. De film is in zijn geheel wat minder grof dan de eerste. Er komt uiteraard veel seks en geweld in voor, maar we hebben niet meer te maken met (kinder)verkrachters en meer van dat soort lugubere dingen. Nieuwe acteurs Joseph Gordon-Levitt en Eva Green passen geweldig bij het grimmige karakter van de film en spelen naast de oude bekende karakters alsof ze nooit anders hebben gedaan.
Uiteraard is deze film weer uitgevoerd in zwart-wit met wat gekleurde accenten, wat is overgenomen uit de stripboeken. Er zitten een heleboel shots in die direct uit de strips zijn gehaald en prachtig, soms bijna surrealistisch op beeld zijn gezet. Er wordt optimaal gebruik gemaakt van alle technieken die er op dit moment beschikbaar zijn en deze film ziet er daarom op visueel vlak beter uit dan het eerste deel. Doormiddel van kleine leuke details wordt heel subtiel de nadruk gelegd op bepaalde acties en karaktertrekken. Als prachtige voorbeelden zijn daar het geluid van een tandenstoker die wordt weggegooid, het gekraak van een gebalde vuist in een leren handschoen en een zelfportret in het kantoor van senator Roark die de slechtheid van de man nog even extra benadrukt.
Waar 3D in veel films niets toevoegt is Sin City daarop een uitzondering. De voorgrond en achtergrond lijken verder van elkaar af te staan, wat het stripboek effect alleen maar meer accentueert. Daarnaast zijn beelden waarin sneeuw valt of als karakters over de stad uitkijken veel indrukwekkender dan dat ze zonder 3D zouden zijn.
Hoewel de verhalen van Marv en Nancy vrij oppervlakkig blijven zorgen de verhalen van de nieuwkomers voor een fijne afwisseling en meer diepgang. Visueel worden we blij verrast en is deze film letterlijk en figuurlijk een plaatje en een genot om naar te kijken. Ik geef deze film dan ook 4 welverdiende sterren.
