We staan op het punt 2013 in te gaan, tijd om terug te kijken naar het afgelopen jaar. In Life of Pi vertelt een volwassen Pi (Irrfan Khan) aan een schrijver zijn verhaal. Het lijkt een onwaarschijnlijk avontuur waarin hij alles kwijt raakt. De nieuwe film van Ang Lee (Crouching Tiger, Hidden Dragon, Hulk, Brokeback Mountain) toont nogmaals wat voor een geweldige verhalenverteller hij is. Dankzij prachtige 3D beelden neemt hij het publiek mee naar een onvergetelijke overleving.
Richard Parker
Life of Pi start fraai met beelden van bijzondere dieren in 3D. Het gaat hier om de dierentuin van Santosh Patel, de vader van Piscine. Het prijsbeest is de Bengaalse tijger. Via een administratieve fout kreeg hij de naam Richard Parker mee. Piscine raakt onder de indruk van het dier. Zelf heeft hij vanwege zijn pesterige bijnaam ‘Pissing Patel’ niet echt vrienden. Hij denkt een band te kunnen scheppen met de grote kat. Piscine (Suraj Sharma), inmiddels afgekort tot het bekende wiskundige symbool Pi, komt op die verstandshouding later nog wel terug.
De dierentuin blijkt ondertussen weinig winstgevend, dus besluit de vader van Pi om naar Canada te verhuizen en daar de dieren te verkopen. Het lot beslist echter anders. Tijdens een gigantische storm op zee vergaat het hele schip en weet Pi dankzij een reddingssloep te ontsnappen. Alleen is hij niet, want aan boord begeven zich enkele dieren, waaronder de bloeddorstige Richard Parker. Een digitale creatie dat bijna kunst te noemen is. Wat een schoonheid straalt de tijger uit. Uiteraard is het beest zo agressief als moeder natuur bedoelt heeft, en bij elke uithaal van die immense klauwen in 3D ga je even achteruit op je bioscoopstoeltje.
Wonderbaarlijke wereld
De toevallige reisgezellen maken tijdens hun 227 dagen op de Stille Oceaan nog veel meer wonderbaarlijks mee. Je mond valt van verbazing open wanneer een gigantische walvis uit het fluorescerende water omhoog springt à la Free Willy, of het aparte duo terecht komt op een Meerkatteneiland dat in de nacht door een bepaald zuur opmerkelijk fluo-groen kleurt. De panorama shots van het bootje dat dobbert op het weerspiegelende water waardoor lucht en water één lijkt, zorgt voor meer artistieke scènes. In het midden van dit alles weet Pi, die regelmatig doet denken aan Raj uit de Big Bang Theory, met zijn overlevingstechnieken voor genoeg boeiende momenten te zorgen. De spanning tussen hem en de tijger is vaak te snijden, terwijl zijn gedachtegang ondertussen ook duidelijk op de proef wordt gesteld.
Conclusie
Of het ongelooflijke tweetal uiteindelijk met elkaar weet om te gaan laten we uiteraard in het midden, maar dat ze het overleven staat vast omdat Pi het kan navertellen. Na het overlevingsavontuur valt de film net als in het eerste half uur helaas in een dip. Best leuk om te zien hoe Pi(scine) opgroeit, maar het begin had best in een kortere tijdsspanne vertelt kunnen worden. Bovendien is het geloofsaspect niet zo bijzonder interessant. Het verhaal in het verhaal is magisch te noemen, de rest bijzaak.
