Batman: Arkham City Harley Quinn’s Revenge

Batman heeft het niet gemakkelijk. Arkham City is verwoest en de puinhoop die Batman achtergelaten heeft, moet opgeruimd worden door de Gotham City Police Department. En dat blijkt geen makkie. Al snel wordt duidelijk dat een zeer boos meisje de touwtjes in eigen handen heeft genomen.

You left me to die!

Harley Quinn’s Revenge speelt zich twee weken na het einde van Batman: Arkham City af. Spelers die de Robin DLC nooit gekocht hebben, kunnen in Harley’s Revenge alsnog volop aan de slag met Boy Wonder. De speler begint als Robin en al snel wordt duidelijk dat Batman in een slechte emotionele staat is beland. Het einde van Arkham City is hem niet in de koude kleren gaan zitten. Robin gaat op zoek naar The Dark Knight in Arkham City, want Barbara (Oracle) is verontrust over de langdurige radiostilte met Bruce Wayne. De conversaties tussen Oracle en Robin aan het begin maken duidelijk dat ook Harley Quinn behoorlijk gefrustreerd is en dat Batman in groot gevaar verkeert.

Twee karakters, dubbel zoveel plezier?

Harley Quinn’s Revenge springt, tijdens haar ruim twee uur durende campaign, heen en weer tussen Robin en Batman. Dit zorgt voor een interessante afwisseling op het gebied van verhaalverloop. De gameplay blijft tijdens het spelen met Robin nagenoeg hetzelfde als met Batman, afgezien van een aantal unieke abilities voor Robin’s karakter. Zo kan Robin door middel van een uitklapbaar schild kogels reflecteren en schopt hij behoorlijk kont met zijn ijzeren Bo-staff. Spelers die nog nooit Robin onder de knoppen hebben gehad, moeten wel even wennen aan het feit dat Robin minder sterk en snel is dan Batman. Tijdens het spelen merkte ik vooral dat tegenstanders langer blijven staan wanneer Robin ze raakt en dat het timen van zijn acties anders aanvoelt. Robin “flowed” minder snel over in de volgende actie dan Batman, waardoor je betere keuzes moet maken in het kiezen van je volgende doelwit. De animaties zijn allen van een hoog niveau, wat we uiteraard gewend zijn van ontwikkelaar Rocksteady.

Emoties blijken uiteindelijk emotieloos

Het verhaal van Harley Quinn’s Revenge begint zeer sterk, met veel emotionele aspecten die meespelen bij zowel Batman als Robin, maar ook bij Harley Quinn. Helaas zwakt het verhaal op de helft van de DLC af en wordt de add-on Arkham City-onwaardig afgesloten. De speler wordt met meer nieuwe vragen achtergelaten, dan dat er beantwoord zijn. De emotionele toestand van Batman wordt te weinig gebruikt om het einde van de game kracht te geven. Vergelijk je Harley Quinn’s Revenge met de originele game, dan kun je niet anders concluderen dan dat het einde van Arkham City het echte einde had mogen blijven.

Harley Quinn’s Revenge brengt spelers terug naar de fantastische wereld van Arkham City, waarin zoveel te doen was. Helaas is deze DLC veel meer lineair dan Arkham City; zo speel je het grootste gedeelte van de game in een scheepsbouwwerf en de Steel Mill, bekend van het origineel. Daardoor heeft de content niet het open gevoel van Arkham City. Wel zijn de omgevingen rondom en in de Steel Mill volledig naar Harley’s smaak ingericht. Rocksteady heeft dan ook qua sfeer wederom een artistiek hoogstandje uitgebracht.

Conclusie

Is Harley Quinn’s Revenge dan het geld niet waard? Zeker wel, want wanneer je fan bent van het origineel is het verplichte kost, aangezien er ook in de DLC weer volop memorabele Batman-momenten verwerkt zijn. Het is geweldig dat Rocksteady ons een vervolgstuk laat spelen op de indrukwekkende campaign van Arkham City. Maar het feit blijft dat de emotionele impact die Arkham City’s einde op mij had, niet werd overtroffen door het einde van Harley Quinn’s Revenge.