Martin Scorsese heeft voor de filmwereld al veel betekend. Voor zijn voorlopige oeuvre ontving hij daarom niets minder dan de BAFTA Fellowship award. De laatste jaren verlegde hij zijn aandacht naar andere genres. Zo maakte hij documentaires over muziekhelden Bob Dylan, the Rolling Stones en Beatle George Harrison. De regisseur blijft bekend voor zijn harde en realistische films, vaak historisch gesitueerd zoals Taxi Driver, Raging Bull, Casino en Goodfellas (allemaal met Robert de Niro). Met Leonardo di Caprio bleef hij die richting volgen getuige Gangs of New York, the Aviator, the Departed en Shutter Island.
Filmgeschiedenis in 3D
Voor zijn laatste film Hugo gooit de filmmaker het over een andere boeg. Bij de proloog zien we een prachtig Parijs in 3D tijdens de winter van 1931. De camera neemt ons mee naar het station Montparnasse. Daar zien we de jonge Hugo (Asa Butterfield) die van achter de schermen alles in de gaten houdt. De jongen is namelijk op zoek naar spulletjes voor zijn kapotte automaton, een mechanische man die misschien wel een geheime boodschap bezit van zijn vader (Jude Law). Deze bijzondere familiefilm lijkt nieuw terrein voor de regisseur, maar wie goed kijkt ziet de typische Scorsese ingrediënten. Hugo is een pientere, behendige waaghals met een pijnlijk verleden dat voort vloeit in een criminele inslag. Het verhaal is historisch gesitueerd en toont ons het diverse publiek van een groot treinstation in de jaren ’30. Daarbij geeft Scorsese ons opnieuw geschiedenisles door zijn voorliefde voor de oude film te vermengen in zijn verhaal.
De oude film die vooral in de vorm van Le Voyage dans la Lune zit verweven in Hugo, krijgt een extra dimensie door het gebruik van 3D. Gelukkig is de techniek niet zo gebruikt dat enkel de actiescènes er flitsend uitzien. De decors zijn prachtig. Dankzij fraaie camerastandpunten vanaf de klokkentoren ziet het er in drie dimensies des te adembenemender uit. Dit is waar Hugo zich de meeste tijd begeeft. Hij is namelijk de anonieme klokkenmaker van het station. Niemand weet dat zijn drankzuchtige oom (Ray Winstone) er al een tijd vandoor is. In zijn vrije uurtjes gaat hij op jacht naar onderdelen voor zijn Automaton.
Station vol bekende gezichten
Op een dag gaat het mis en wordt hij gesnapt door Papa George (Ben Kingsley), de eigenaar van de plaatselijke speelgoedwinkel. Hugo moet zijn zakken legen en alles afgeven, ook het boekje met de aantekeningen van reparaties die nog uitgevoerd dienen te worden. Het boekje is wel het laatste dat hij kwijt wil en Hugo probeert dan ook van alles om het terug te verdienen. Isabelle (Chloë Grace Moritz), de kleindochter van George, besluit hem te helpen en op zijn beurt neemt hij haar mee naar de film, wat haar altijd werd verboden door haar opa. Zo ontstaat er een mooie band. Niet alleen tussen Isabelle en Hugo maar ook tussen hem en George. Hij komt ook meer te weten over deze George, met de bekende achternaam Méliès, die in een vroeger leven een gevierde man was.
Tijdens deze ontdekkingstocht krijgt Hugo het aan de stok met de stationschef (Sacha Baron Cohen). U leest het goed, de man van Ali G, Borat en Brüno, speelt een zeer vermakelijke rol. Met een perfecte gelijkenis van Officer Crabtree uit Allo Allo laat Cohen zien dat hij een prima acteur is. Maar het lijkt dan ook een genot om in deze film te spelen. Het station bruist van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat van de mensen die komen en gaan. We ontmoeten samen met Hugo gedurende de film verschillende interessante mensen die allemaal hun dagelijkse dingetjes hebben. Op de achtergrond horen we de mooie score van Howard Shore (Lord of the Rings) afgewisseld door muziek van het plaatselijke bandje met niemand minder dan jazz legende Django Reinhardt op gitaar.
Conclusie
Voor zowel het geluid, de cinematografie als de visuele effecten won Hugo in totaal vijf Oscars. Deze 3D film van Scorsese is er eentje die je in de bioscoop gezien moet hebben. Ondanks de dramatische ondertoon is Hugo een sprookjesachtige film geworden met een mooi verhaal en warme vertolkingen. Bovendien krijg je samen met Hugo en Isabelle een mooie geschiedenisles over het ontstaan van de film.
