Final Fantasy: The 4 Heroes of Light

The 4 Heroes of Light is een turn-based RPG, maar niet zoals Dragon Quest IX of dergelijke soortgenoten. Deze game grijpt terug naar de oorsprong van Final Fantasy en dat is op zowel een positieve als negatieve manier te merken. De muziek, sfeer en stijl ademen van begin tot eind het SNES-gevoel, maar de gameplay is dankzij een paar magere designkeuzes erg oppervlakkig. Toch ben ik best te spreken over The 4 Heroes of Light, want voor een nostalgisch reisje sta ik altijd open…

Recht voor z’n raap

The 4 Heroes of Light vertelt het verhaal van de veertienjarige Brandt die, net zoals zijn vader, op avontuur moet gaan. Aangekomen bij de koning van Thorne krijgt Brandt te horen dat de prinses is ontvoerd door ‘de boze heks van het Noorden’ en jij moet haar redden. De game windt er niet bepaald doekjes om, want je krijgt een zwaard in handen geduwd en je zoekt het verder maar uit. Het is een soort vrijheid die maar weinig RPG’s geven en stiekem is het zelfs een vorm van zelfspot te noemen.

Hoewel het de opdracht is om een zekere heks een kopje kleiner te maken, is het niet de bedoeling om direct haar schuilplaats op te zoeken. Het is niet voor niets dat The 4 Heroes of Light je de eerder genoemde vrijheid geeft, want deze game is voor de liefhebbers die graag grinden in een RPG. Alvorens je aan de slag gaat, dien je dus eerst monsters te doden, een paar levels te stijgen, geld bij elkaar te schrapen en jezelf te voorzien van betere wapens, bepantsering en schild.

Eenmaal sterk genoeg en aangekomen bij de schuilplaats van de heks zul je, naarmate je voortgang boekt, vergezeld worden door drie personen: een onbekende reiziger, de prinses en haar beschermster. Dit groepje wordt na het verslaan van de heks om hulp gevraagd door een onbekende kracht, want het is immers niet voor niks dat er gesproken wordt van ‘de vier helden van het licht’ . Wanneer de helden terugkeren naar Thorne blijkt de stad getroffen door een vloek, die iedereen in de stad als een standbeeld bevriest. Tijd om met het groepje van vier te onderzoeken wat er aan de hand is. Het avontuur begint…

Vrijheid met restricties

Hoewel het verhaal boeiend blijft, mede dankzij wat twisten, is het echter niets nieuws onder de zon. De kracht van The 4 Heroes of Light ligt in de gameplay, zoals het een turn-based RPG betaamt. In plaats van traditionele mana of magic points gebruikt de game zogeheten action points, waarbij een aanval bijvoorbeeld één punt kost en een spreuk twee of meer punten. Na elke aanval verkrijg je weer een punt, maar door te verdedigen vul je de punten sneller aan. Dit voegt een heel bijzonder niveau van diepgang toe aan de gevechten, want je moet aanvallen, verdedigen, genezen én je Action Points hoog houden.

Toch is het gevechtssysteem niet zo bevredigend als dat het had kunnen zijn, want er zijn flinke restricties op gelegd. Je bent niet -ik herhaal- niet in staat om te bepalen welk monster je aanvalt of welke teamgenoot je geneest. Dit wordt automatisch gedaan door de game, waardoor je soms toch echt smeekt om controle, want de game is logischerwijs ook in staat om de verkeerde keuzes te maken. Het gevolg? Een overleden teamgenoot of een vervelend monster dat net niet gedood is en vervolgens alsnog wint.

Gevechten zijn daarentegen geen kwelling, integendeel, ze blijven telkens een leuke uitdaging. Na elk gevecht verdien je juwelen, die voor een leuke prijs te verkopen zijn. Deze juwelen kun je bijvoorbeeld besteden aan het upgraden van je klasse. Een klasse is gekozen met behulp van een kroon, zoals een krans of een hoed. De juwelen zijn te gebruiken in de kronen, om zo extra bonussen te geven aan een klasse. Naarmate je in level stijgt, worden er automatisch punten toegewezen aan je statistieken, waardoor je enkel naar je uitrusting en klasse hoeft te kijken.

Nostalgie alom

Het verhaal leidt je door een traditionele, open wereld, waarin kerkers en steden centraal staan. Het is een bekende formule waar in wezen niks mis mee is, maar door de eerder genoemde vrijheid is het niet altijd duidelijk waar je heen moet. Raak je ook nog eens verdwaald, dan is de kans groot dat je niet lang overleeft op alleen potions en Phoenix Down, want monsters komen willekeurig tevoorschijn. Om je team op te knappen, moet je weer richting een stad gaan en dat zorgt voor een hoop backtracking. Wanneer je team het loodje weet te leggen, is de straf echter niet te zwaar, je verliest enkel wat juwelen, geen geld.

Laat dit soort designkeuzes je echter niet afschrikken, want The 4 Heroes of Light slaagt erin om de essentie van de serie bijeen te verzamelen. Sommige designkeuzes zijn weliswaar té gedateerd om nog aantrekkelijk te zijn, maar dit is anderzijds natuurlijk wel gedaan met het plan om een pure Final Fantasy-game uit te brengen en dat is grotendeels prima gelukt. De stijl en muziek van The Heroes of Light stralen werkelijk van top tot teen een heerlijke, nostalgische SNES-sfeer uit.

Conclusie

Final Fantasy: The 4 Heroes of Light doet iets wat geen enkele Final Fantasy-game de afgelopen jaren heeft kunnen doen: een echte Final Fantasy-ervaring afleveren. Hoewel de game ten gevolge hiervan bol staat van gedateerde designkeuzes, betekent dit niet dat dit slechte keuzes zijn. Je zult her en der enkel wat diepgang missen. Hoe je het ook wendt of keert, The 4 Heroes of Light is een turn-based RPG in zijn puurste vorm en is daardoor uiterst geschikt voor de veteranen en liefhebbers. Ren dus maar alvast naar de winkel.