Killzone 2

De PlayStation 3 heeft met Resistance 2 al een shooter van formaat in huis, maar er komt in februari van het nieuwe jaar nog wat moois naar Sony’s console. Van Hollandse bodem welteverstaan, want straks kunnen we gaan knallen met Killzone 2. Wij gingen met een uitgebreide preview disc aan de slag…

Belangrijke indruk

De eerste Killzone was al een heerlijke shooter, destijds voor de PlayStation 2, maar de game kende toch ook wel een paar keerzijden. Grafisch was het goed verzorgd, maar op het gebied van gameplay waren de meningen verdeeld of het wel een echte topgame was. We zijn inmiddels jaren verder en de release van Killzone 2 begint steeds dichterbij te komen. De preview disc kwam dan ook als geroepen en liet in elk geval een zeer belangrijke indruk achter: dit is de Killzone-ervaring waar fans al tijden op hebben gewacht!

In Killzone 2 gaat de oorlog tegen de agressieve Helghast weer verder, maar deze keer heeft het strijdveld zich verplaatst naar Helghan, de thuisplaneet van de Helghast. En wat ziet die planeet er toch heerlijk uit. Grafisch is Killzone 2 gewoon ongekend en de game komt momenteel zeker in aanmerking voor de titel “mooiste PlayStation 3-game”, met zeer gedetailleerde omgevingen en ook de animaties van de diverse personages ogen erg realistisch. Helghan is echter wel een planeet met een donkere uitstraling en dat straalt de hele game ook uit. Het valt een beetje te vergelijken met de visuele uitstraling van de eerste Gears of War, maar dan met meer zwart- en grijstinten.

Rustig en beschut

Killzone 2 heeft echter wel meer te bieden dan alleen een mooi plaatje, want de gameplay is ook weer typisch Killzone. Meer concreet komt het er op neer dat alles vooral gericht is op iets tragere, maar zeer intense actie. Het lopen gaat wat trager dan we van veel andere shooters gewend zijn, het herladen van een geweer gebeurt weer heerlijk rustig en gedetailleerd en ook het fenomeen cover komt om de hoek kijken. Letterlijk om de hoek kijken zelfs, want je zult regelmatig vanuit een beschutte plek even om een hoek willen leunen om het vuur op de Helghast te openen.

Rennen als Rambo kan soms nog wel lukken, maar lang zul je deze aanpak niet kunnen volhouden. De Helghast zijn door ontwikkelaar Guerrilla Games namelijk van een goed stel hersens voorzien. Ze proberen je onder druk te zetten, zoeken naar gunstige posities om je aan te vallen en ze schuwen het gebruik van handgranaten zeker niet. En hoewel je regelmatig met een team of teamgenoot ten strijde trekt, sta je er toch alleen voor. Killzone 2 is immers geen tactische shooter in de zin van Rainbow Six: Vegas, maar een beetje nadenken over je acties kan zeker geen kwaad.

Niveau

Dit wordt nog eens versterkt door het niveau van de game, want het deed me goed om te merken dat Killzone 2 weer een behoorlijke moeilijkheidsgraad kent. Zelfs op een gemiddelde instelling kan je het zwaar te verduren krijgen en dat is toch iets wat fans alleen maar kunnen toejuichen. Als je te lang als een kleiduif in de vuurlinie blijft staan, leg je snel het loodje. Het is dus zeker slim om regelmatig dekking te zoeken en dit voelde, in combinatie met de over het algemeen wat trage gameplay, prima aan.

Verwacht overigens geen wereldschokkende bezigheden, want Killzone 2 is, net zoals het origineel, zeer lineair te noemen. De bekende gangenstelsels met af en toe een iets grotere, open ruimte, komen regelmatig aan bod. Toch ben ik ook diverse buitenlocaties tegengekomen, waarbij je echt het gevoel krijgt met een grootschalige oorlog bezig te zijn. Dat het spelen met een turret of tank op zulke momenten een overbekend fenomeen is in shooters, nemen we zeker voor lief. De uiteindelijke versie zal meer van deze momenten in de buitenlucht kennen en die gaan absoluut de meest epische momenten van de game verzorgen.

Toegevoegde waarde

Tijdens mijn uren met de preview code kwamen ook enkele leuke ideeën met de Sixaxis-controller aan bod. Zo moest ik aan een metalen wiel draaien om verder te komen, maar dit draaien was geen kwestie van één druk op de knop of het zo snel mogelijk rammen op een knop. Met L2 en R2 moest ik het wiel vastpakken en door de controller te bewegen kon ik het wiel een slag draaien. Vervolgens moet je de knoppen weer los laten en de controller terug bewegen om dezelfde handeling te herhalen. Een leuke afwisseling, al voelde het wel een beetje onhandig aan.

Een betere uitwerking van de Sixaxis-besturing komt aan bod tijdens het plaatsen van een explosief. Hierbij kan je vlot de controller kort naar links en naar rechts bewegen om zo de bom te activeren en dit werkte gewoon goed. Geen onhandige acties, maar simpelweg twee snel uit te voeren bewegingen die aantonen dat de Sixaxis-controller zeker van toegevoegde waarde kan zijn.

Voorlopige conclusie

Het moge duidelijk zijn dat Killzone 2 bij mij hoog op het verlanglijstje staat om in 2009 te spelen. De gameplay is zoals het hoort op een gepast tempo, zeer intens en ook erg uitdagend. Dekking zoeken is aan de orde van de dag in shooters en ook in Killzone 2 is het een belangrijk aspect van de gameplay. Misschien dat het nog niet allemaal even vernieuwend over komt, met de bekende lineaire gangen en herkenbare momenten dat je met een turret of tank aan de slag moet, maar dit lijkt amper afbreuk te doen aan de totale ervaring van de game.

Deze shooter van Nederlandse bodem is zeker iets om nu al erg blij van te worden, al is het maar omdat men een visueel pareltje zal gaan afleveren straks. Je moet wel door het donkere stijltje heen prikken om de echte Killzone 2-sfeer te proeven, maar dan nog ziet het er voorlopig naar uit dat dit een van de mooiste games zal worden op de console van Sony. Fans van Killzone en van shooters in het algemeen hebben in elk geval iets moois om alvast naar uit te kijken.