Resistance 2

Resistance: Fall of Man was een zeer behoorlijke launchgame van de PlayStation 3. Een tweede deel kon dan ook niet uitblijven en inmiddels is het grote moment bijna daar dat Resistance 2 in de winkels ligt. Verplichte kost voor elke PS3-gamer? Dat lees je in deze review…

Virus

Na het explosieve einde leek het gedaan te zijn met onze held Nathan Hale, die vrijwel voor dood werd achtergelaten. Niets is minder waar, want door een Black Ops-team word je onder enige dwang gered en mag je jezelf weer voorbereiden op een nieuwe strijd tegen het agressieve Chimera-virus. Samen met een groepje “Sentinels”, soldaten die ook bestand zijn tegen het virus, ga je op zoek naar succes. Deze keer hebben de Chimera namelijk een aanval ingezet op de Verenigde Staten en mag je weer ouderwets in actie komen. Vechten de Chimera, vechten tegen het virus in je eigen lichaam.

Meer over het verhaal heb je niet nodig, want gedurende de game blijft het allemaal zeer luchtig en zal je je voornamelijk bezig houden met de constante actie. Alleen tijdens de latere missies en in het laatste chapter heb je het gevoel dat het verhaal iets duidelijker aanwezig is als er naar een climax wordt toegewerkt. Niks mis mee, want ook de originele Resistance-game moest het niet hebben van een ijzersterke verhaallijn.

Massaal en extreem

Lineaire games zijn er in alle soorten en maten, maar er zijn maar weinig games die meer lineair gedrag vertonen dan Resistance 2. De weg naar je volgende doel ligt volledig vast, net als de momenten waarop tegenstanders om een hoek komen of op je af rennen. Toch is de AI niet al te zwak. Af en toe staan tegenstanders wel als gemuteerde kleiduiven op je kogels te wachten, maar ze vertonen ook wel slimme acties en vormen ook echt ‘tegenstand’.

In het begin van de game kom je al een visitekaartje van formaat tegen, want Resistance 2 hanteert het bekende sequelprincipe van “alles moet nog groter, massaler en extremer”. Zo kom je een zestal boss fights tegen in de game die best een pittige opgave zijn, maar des te groter de voldoening als je het hebt gehaald. Variërend van de Kraken in het water tot de enorme Leviathan, die we eerder al zagen in diverse trailers en op de vele screenshots, zorgen deze momenten toch wel voor letterlijk de grote hoogtepunten van de actie.

Er zijn naast de bekende Chimera echter ook nieuwe vijanden in Resistance 2, waar je al vrij snel kennis mee maakt. Zo kom je in een bosrijke omgeving voor het eerst in aanraking met de Chameleon, woeste vijanden die haast onzichtbaar zijn in de stijl van Predator. Je hoort eerst de harde, bonkende voetstappen die dreigend jouw kant op komen en dan is het heel goed uitkijken van welke kant een Chameleon op je af komt, want als deze goed uithaalt ga je ook direct voorgoed tegen de vlakte. Gelukkig komt dit type vijand over het algemeen maar met één tegelijk op je af, maar zeker in het begin zal je ze vervloeken als je net te laat doorhebt van welke kant je aangevallen werd en een stuk weer opnieuw moet doen. Gelukkig maakt de game deze keer gebruik van het bekende principe dat je weer health helemaal kunt aanvullen door even te schuilen. In combinatie met genoeg checkpoints, zul je dus niet hele lange stukken opnieuw hoeven te spelen.

Waar ik me wel aan stoorde was het feit dat vijanden jou echt opzoeken. Als je bijvoorbeeld met een teamlid op pad bent verwacht je dat hij ook aardig wat tegenstanders uitschakelt, maar in Resistance 2 lopen vijanden regelmatig blind langs je teamlid om jou aan te vallen. Leuk voor de actie en intensiteit, maar aan de andere kant is het op den duur wel vervelend dat je er ondanks alles echt alleen voor staat. Je wordt gelukkig wel behoorlijk geholpen met het mikken, niets nieuws voor een shooter op de console, en vaak is het ook een kwestie van weten hoe je een bepaalde vijand het beste om kunt leggen. Soms werkt een simpele melee-aanval namelijk veel beter dan het verspillen van kostbare kogels.

Met elkaar en tegen elkaar

Naast het avontuur van de singleplayer heeft Resistance 2 nog een grote troef in handen op het gebied van online vermaak. Allereerst is er de zeer sterke coöperatieve modus, die je met maximaal acht spelers kunt spelen. Deze modus staat los van de gewone singleplayer campaign en draait om andere characters waarmee je verschillende missies moet volbrengen. Hierbij dient elke speler een keuze te maken uit drie classes, namelijk Medic, Special Ops en Soldier. Elke class heeft zo zijn eigen wapens en sterke eigenschappen, en dit merk je ook aan de gameplay. Zo kan een Medic vijandige health stelen en dit aan teamgenoten afgeven. Je kunt in deze modus zelf geen health aanvullen, dus minimaal een Medic is toch wel vereist om te winnen. En om het interessant te houden, kan je door goed te presteren onder andere nieuwe wapens en speciale vaardigheden vrijspelen.

Naast het coöperatieve deel kan je ook nog ouderwets competitief spelen, maar deze keer met maar liefst zestig mensen tegelijk! Hierbij speel je met maximaal zes squads van vijf spelers als Human en hetzelfde aantal als Chimera. Een ongekend aantal, dat ook nog eens zonder enige vorm van lag online blijkt te werken. Met diverse bekende gamemodi valt hier genoeg vermaak te beleven, maar als je genoeg hebt van de traditionele deathmatch, dan biedt de Skirmish-modus uitkomst. In deze modus zijn er, net als bij de co-op, missies om te volbrengen. Vaak komt dit neer op het controleren en beschermen van een punt of het uitschakelen van een bepaald doel. Het leuke is dat dit behoorlijk massale en intense gevechten oplevert zodra je in de buurt van je objective bent, terwijl een gevecht ineens drastisch kan omslaan als je plotseling een nieuwe opdracht krijgt.

Conclusie

Resistance wordt door sommigen wel gezien als de Gears of War van de PlayStation 3. Met dit tweede deel heeft ontwikkelaar Insomniac de trend van Epic gevolgd en ook een game afgeleverd die groter, massaler en nog heftiger is dan het origineel. Toch moet je wel van de opzet van een game als Resistance 2 houden, want de game is nog altijd ongekend lineair.

Het verleden heeft echter uitgewezen dat lineaire games ook zeker kunnen excelleren en wat mij betreft is dit op veel punten ook het geval met Resistance 2. Je krijgt een singleplayer die vol zit met actie, epische gevechten en indrukwekkende level bosses. De competitieve multiplayer met maximaal zestig spelers is een heerlijk pluspunt en daarnaast biedt de coöperatieve multiplayer lekker wat afwisseling.

Grafisch is het allemaal zeer degelijk en ook de toevoeging van diverse bijzondere wapens is iets wat we zeker aan Insomniac kunnen toevertrouwen. Ben je in het bezit van een PlayStation 3, op zoek naar een uitgebreide shooter met een ongekende multiplayer en niet vies van een zeer lineair spelverloop? Dan is Resistance 2 absoluut jouw game om de donkere wintermaanden mee door te komen.