Dragon Quest: The Chapters of the Chosen

Dragon Quest is een Japanse role playing game van Enix die in Europa helaas nog niet een vaste voet aan de grond heeft kunnen zetten. Dat is grotendeels te wijten aan het feit dat er nog maar één volwaardig deel is verschenen in ons continent, namelijk deel acht, Journey of the Cursed King, voor de PlayStation 2. The Chapters of the Chosen verschijnt voor de Nintendo DS en is een stap in de goede richting.

Remake

Inmiddels is het negende deel van de serie alweer onderweg, ditmaal voor de Nintendo DS, maar SquareEnix heeft er wel een handje van om oude Dragon Quest-games te ‘remaken’ en opnieuw uit te brengen op een nieuwe console. Een paar jaar geleden gebeurde dat met een PS2-versie van deel vijf, nu is deel vier aan de beurt, voor de Nintendo DS.

Noem het uitmelken, maar het oppoetsen van deze oude games tot een remake heeft wel als gevolg dat wij Europeanen ook van een groter deel van de Dragon Quest-serie kunnen gaan genieten. Dragon Quest: The Chapters of the Chosen komt dus helemaal niet ongelegen.

Hoewel Final Fantasy met het laatste deel een beetje van het klassieke Japanse RPG-recept af is gestapt, is Dragon Quest nog steeds een rollenspel op z’n Japans in hart en nieren. De gevechten spelen zich turn-based af, de focus in de verhaallijn ligt op de ontwikkeling van de personages en het design van het spel lijkt zo uit een manga of animé te zijn weggelopen. Dit is helemaal niet gek, aangezien het character design voor Dragon Quest al vele jaren wordt gedaan door Akira Toriyama, de geestelijk vader van de DragonBall (Z/GT)-serie.

Hoofdstukken

De subtitel (The Chapters of the Chosen) komt terug in de verhaallijn van het spel. Het plot is namelijk opgedeeld in verschillende hoofdstukken, waarvan er overigens twee zijn toegevoegd ten opzichte van het origineel, die je elk met één bepaald personage doorloopt. Je speelt dus elk chapter met een ander karakter, wat in het begin wat verwarrend kan werken. De verschillende verhaallijnen komen later echter allemaal bij elkaar, waarbij de speler ook het gevoel heeft dat alle puzzelstukjes, gevormd door de hoofdpersonages, in elkaar vallen. Deze zijn allemaal uitverkorenen, jonge helden die het in zich hebben om de Ruler of Evil te verslaan.

Klinkt cliché, en dat is het ook. Dragon Quest: The Chapters of the Chosen is eigenlijk al een jaar of twintig oud, maar daar heeft Square-Enix op veel punten gelukkig wat aan gedaan. Het verhaal is echter redelijk hetzelfde gebleven, dus verwacht niet van je sokken geblazen te worden door hoogstaande literatuur. Toch kon het plot mij zeker bekoren. De extra hoofdstukken staan vooral in dienst van een langere speelduur, maar ze brengen ook een zekere diepgang in het verhaal met zich mee. Toch is nog goed te zien dat we hier met een gedateerd verhaal te doen hebben, waar je een zeker gevoel voor nostalgie voor moet hebben om het te kunnen waarderen.

Ook het vechtsysteem hebben de ontwikkelaars bij hetzelfde gelaten. Zo begint een gevecht, zoals vanouds, uit het niets. Je kunt de vijanden die rondlopen namelijk niet ‘zien’, maar ze vallen je lukraak aan. Ook het turn-based systeem is niet wat we gewend zijn van recentere Japanse role playing games en voelt soms nogal houterig en oubollig aan.

Aanpassingen

Gelukkig is niet alles bij hetzelfde gebleven. Zo heeft de Nintendo DS natuurlijk heel wat meer in z’n mars dan de Famicom, of Nintendo Entertainment System, zoals hij in het Westen heette. De visuele stijl is een stuk moderner geworden, kent veel meer scherpte en is ziet er gewoon prima uit, ook naar de huidige maatstaven. Men heeft echter wel vastgehouden aan een isometrisch perspectief. Hierdoor is de wereld in feite plat, maar krijgt het toch een zekere diepte, waardoor een driedimensionaal effect ontstaat.

Verder is te concluderen dat de gameplay van Dragon Quest: The Chapters of the Chosen nog als een huis staat. Het levelen van de personages werkt lekker, de gevechten verlopen soepel en de verschillende gebieden waar je in rondloopt sluiten goed op elkaar aan, door middel van uitstekend bedachte quests. Ook het dag/nacht-systeem werkt goed en voegt daadwerkelijk iets toe aan het spel. ’s Nachts kom je bijvoorbeeld andere personages tegen in de dorpjes, en stuit je op andere vijanden.

Conclusie

Hoewel Dragon Quest: Chapters of the Chosen eigenlijk een re-remake is, omdat deel vier ook al eens in een nieuw jasje op de PlayStation (1) is verschenen, heeft het nog veel van zijn glorie behouden. Het vechtsysteem is wat ouderwets, de vijanden zijn in het begin wat simpel, maar later blijkt dat The Chapters of the Chosen toch een behoorlijk complex en diepgaande RPG is.

De verschillende verhaallijnen vallen mooi samen, de omgevingen zien er gelikt uit en de personages worden goed uitgewerkt. Alle ingrediënten van een goede role playing game zijn dus aanwezig, wat ook een goede bewoording voor deze Dragon Quest is. Toch had men meer kunnen doen, meer kunnen toevoegen en meer kunnen oppoetsen. Daarom krijgt The Chapters of the Chosen niet de volledige topscore, wat deel negen hopelijk wel waard zal zijn.

Wat is deze game dan wel? Een perfect moment voor Europeanen om van een oude klassieker als deze te genieten, in zijn volle glorie.