Project Gotham Racing 4

Bij de lancering van de Xbox 360 had ik al het genoegen om Project Gotham Racing 3 te mogen reviewen. Het is dus een logisch gevolg dat ook deel vier aan een stevige test door mij zou worden onderworpen. Hebben we hier met vernieuwing of met meer van hetzelfde te maken.

Deel vier

Toen ik voor het eerst de titel Project Gotham Racing 4 voorbij zag schuiven, bezorgde mij dat meteen een vreemd gevoel. Delen vier (en verder) zijn, uitzonderingen daar gelaten, over het algemeen nou niet om over naar huis te schrijven en de nadruk en motivatie van de makers van dergelijke games liggen vaak overduidelijk op het gemakkelijk cashen en dat gaat meer dan eens ten koste van de gamers die met hun goedgevulde portmonnee die games toch wel kopen. En vaak met een kater en een lege knip teleurgesteld achterblijven. En dat ‘moet dat nou?’-gevoel had ik op voorhand al over deze Project Gotham Racing 4. Deel drie was voor mijn gevoel al de afsluiter van een trilogie, voor zover je bij een racegame van een trilogie kunt spreken. Met andere woorden: kón of moest het nog beter…? Wat moest er behalve nieuwe auto’s en andere tracks nog aan toegevoegd worden om toch met een vernieuwend deel aan te komen waarvoor de volle mep betaald moet gaan worden? Nieuwe auto’s, tracks en kleding zouden we ook via de Marketplace kunnen aanschaffen, dus dat kan geen reden zijn voor deeltje vier. Mijn gevoel zou mij dus absoluut niet kunnen bedriegen toen ik zei dat deze game een verkoopklapper zou gaan worden omdat het puur ging meeliften op de reputatie van de vorige delen. I was wrong…

Microsoft en ontwikkelaar Bizarre Creations, die het overigens na deze game voor gezien houdt, hebben echter kun stinkende best gedaan om toch een volwaardige game af te leveren waarbij je niet het idee krijgt een game te hebben aangeschaft die alleen maar over nóg betere graphics en wat andere auto’s beschikt. Gelukkig had ook ik dus na een tijdje spelen niet het idee dat Project Gotham Racing 3+ in mijn Xbox 360 zat, maar een compleet nieuwe game die het waard is om te gaan kopen. En heel eerlijk doet mij dat als sequel-hater in hart en nieren, die bij het verschijnen bij games als Bioshock zelfs een beetje emotioneel wordt, een beetje pijn. Ik ben de eerste die toegeeft dat Halo 3 in mijn rekje staat. Ook alle delen van Splinter Cell staan te pronken in m’n kast. Maar dat ik oprecht enthousiast zou kunnen blijven over een vierde deel van een race-game had ik nooit van mijzelf verwacht.

Natuurlijk is de game in wezen hetzelfde gebleven. Project Gotham Racing 4 draait gelukkig nog steeds om het scheuren met vette auto’s waarbij je diverse races en uitdagingen moet zien te voltooien om verder te kunnen. Over de eeuwige vraag of de game vooral mainstream gamers of de harcore-side zal aanspreken zou je nog een aardige boom kunnen opzetten. Die vraag is namelijk lastiger te beantwoorden dan je zou denken. Ook het vraagstuk of we hier weer te maken hebben met een arcade-racer of een race simulatie, laat ik graag aan jullie zelf over. Het laatste speelgoedkrantje van de speelgoedboer uit Volendam prijst deze game aan als ‘dé arcade-racer van de Xbox 360′, maar dat gaat er bij mij niet in. Simpelweg omdat de game absoluut arcade-elementen in zich heeft maar zeker niet iedere speler die een Xbox 360-controller kan vasthouden ook goed en snel bijvoorbeeld strakke bochten zal kunnen maken mét een acceptabele tijd daaraan vast. Ik merkte wel dat de leercurve van deze Project Gotham wat eenvoudiger is als zijn voorganger. De voertuigen laten zich gemakkelijker besturen, stuurfouten worden je nét wat sneller vergeven en dus zijn de meeste voertuigen wat beter te handelen dan in deel drie. Met name het blijven slingeren na het bijsturen, een probleem wat zich bij veel racegames voordoet, is duidelijk minder geworden dan in Project Gotham Racing 3 en zeker in vergelijking met racegames als Need for Speed. Project Gotham Racing 4 heeft dus absoluut arcadetrekjes maar de game zou zichzelf niet zijn als er niet veel auto’s inzitten die lastig te besturen zijn en er voor sommige circuits toch behoorlijk wat oefening nodig is om met een christelijke tijd voor de dag te komen. Aan de andere kant doen we het nog steeds zonder schademodel (het zou toch zonde zijn als we al die glimmende carrosserieën kapot zouden rijden!) dus dat zou de balans wel eens door kunnen laten slaan naar de arcadekant.

Motoren

Degenen die Project Gotham Racing al eerder speelden zullen in deel vier toch veel herkennen. Zo is het aloude kudos-systeem aanwezig als nooit tevoren. Door dit systeem kun je van alles unlocken, van nieuwe auto’s tot en met circuits, racemodes en racekleding toe. Kudos behaal je door zo mooi mogelijk te racen, zo stijlvol mogelijk door de bochten te driften of de tegenstander op een zo mooi mogelijke manier in te halen. Uiteraard is er weer de carriere mode, daarover later meer, en zijn er weer veel challenges te rijden, maar de belangrijkste verandering in dit deel is toch wel de aanwezigheid van motoren. En niet gewoon een paar motoren waaruit je kunt kiezen, maar een flink aanbod van tweewielers waarmee je heel de game door kunt spelen. En met de komst van de motorfietsen zijn er natuurlijk twee coole moves waarmee je extra kudos kunt halen, namelijk de wheely en de endo (rijden en balanceren op je voorwiel). Ook het powersliden levert extra punten op. Met een druk op de knop tijdens een drift kun je halsbrekende toeren uithalen hetgeen niet alleen vet is om te zien maar ook weer kudos oplevert.

Het gevoel bij het besturen van de auto’s zit dus wel goed. Anders is dit bij de motoren waarbij een hele andere benadering nodig is. Het besturen van een motor is dan wel niet zo lastig als in MotoGP 07, maar het vergt zeker enige oefening. Gebrek aan realisme kan de game dan ook niet verweten worden want net zoals in het echt is het noodzakelijk om de bochten voorzichtig en met de juiste snelheid in te sturen om effectief uit de curves te komen. Een groot voordeel is wel dat je veel later kunt remmen dan bij de auto’s en ook in de bocht al weer maximaal uit kunt accelereren. Heel veel verschil in snelheid ontdekte ik niet tussen de auto’s en de motoren. Het verschil bij rondetijden maak je echt door een goede techniek. Valpartijen zullen, zeker in het begin, echter meer regel dan uitzondering zijn, want op de motor ben je nog meer dan bij de auto’s geneigd de grenzen van het (on)mogelijke op te zoeken.

Medailles

De belangrijkste mode is uiteraard de carriere-mode (Gotham Career) die iets anders in elkaar zit dan we gewend zijn. Ditmaal geen losse events en het stuk voor stuk afwerken van races en uitdagingen, maar een geprogrammeerd jaar wat afgewerkt moet worden. De bedoeling van Bizarre Creations was om wat meer structuur in de game te krijgen en om de boel wat overzichtelijker te maken. Wat mij betreft zijn ze daar niet in geslaagd want Project Gotham Racing 4 heeft hetzelfde manco als wat bijvoorbeeld Forza Motorsport heeft en dat is dat je vaak niet het idee hebt op welk punt van de game je bent aanbeland en waar je op dat moment staat. Mislukte challenges zijn door dit systeem pas later weer te spelen en dat maakt het er niet overzichtelijker op. Natuurlijk geeft een racekalender je een bepaalde structuur maar juist omdat je vast zit aan het programma wordt het er niet duidelijker op wat je nog te doen staat. Meer duidelijkheid heb je in de geijkte arcade-mode waar het behalen van zilveren, gouden en platina plakken het doel is en een garantie om verder te komen. Haal je die niet, geen paniek, je kunt de races gewoon weer opnieuw starten net zolang totdat je wel het gewenste resultaat boekt.

Naast deze twee modes zijn er nog tal van andere uitdagingen te spelen waarbij stijl en uitdaging centraal staan. De bekende cone-challenge zit er ook weer in dus degenen voor wie de weg alleen niet voldoende uitdaging biedt, kunnen ook met diverse pilonnen aan de slag. Slalommen, sprinten, snelheid en kudos zijn dan ook kernbegrippen in deze uitdagingen die naast de gewone races voor veel variatie zullen zorgen. Traditiegetrouw zit Project Gotham Racing 4 barstensvol met supersnelle auto’s (en motoren natuurlijk). Het wagenpark bevat echter niet alleen maar de standaard superwagens die je zou verwachten (en die er ook in móeten zitten), maar ook zul je echte racemonsters aantreffen en ook wat voertuigen met wat minder pit onder de motorkap. Afwisseling is dus wel het toverwoord in deze Project Gotham Racing. Veel variatie zul je ook aantreffen onder de stedencircuits die er allemaal net wat mooier uitzien dan in Project Gotham Racing 3. Las Vegas en New York blijven wat mij betreft toppertjes, Shanghai ziet er ook oogverblindend uit, maar ook de wat oudere steden met de karakteristieke gebouwen leveren sfeervolle plaatjes op. Sowieso zijn de omgevingen een stuk mooier geworden, dus de klacht dat de nadruk in het verleden op de voertuigen lag zal niet snel meer gehoord worden.

Grafisch

Project Gotham Racing 4 mag op grafisch gebied met recht de mooiste racegame tot op heden genoemd worden. De titel gaat met deze eer strijken omdat er erg veel werk is gestoken in de veranderende weersomstandigheden die je tijdens je races kunt aantreffen. Regen, mist, sneeuw, je kunt het zo gek niet noemen, in combinatie met zonlicht en de toch al mooie tracks leveren deze meteorologische elementen de meest fantastische plaatjes op. De lak van auto’s ziet er nét nog wat realistischer uit met de vallende regen erop. De mist die op de baan staat met een zonnetje die er doorheen probeert te komen, het rijden in een sneeuwbui met zwiepende ruitenwissers… álles klopt qua beeld. Dat geldt ook voor het geluid: knallende uitlaten, brullende motoren, het Doppler-effect, waardoor het geluid van een passerende auto in hoogte verschilt, het is een genot om naar te luisteren in combinatie met de spetterende beelden. Je zult dus extra genieten van deze game als je een goede geluidset aan je Xbox 360 hebt hangen. Leuk is de mogelijkheid om screenshots te capturen en die online te zetten waarna er op gestemd kan worden. Dit moet je wel meteen doen na het nemen van de foto want later is dit niet meer mogelijk.

Conclusie

Project Gotham Racing 4 is dus een waardige opvolger geworden van deel drie en, belangrijker nog, een waarbij je niet bang hoeft te zijn dat je méér van hetzelfde koopt. De game behoudt haar eigen identiteit, maar is toch weer mooier geworden en is uitgebreid met motoren, die je overigens niet hóeft te gebruiken, een enkele challenge uitgezonderd. Je kunt de game dus gewoon ouderwets volledig spelen met auto’s. Ik moet toch wel tot de conclusie komen dat Project Gotham Racing 4 overall toch weer iets meer arcade is geworden en dat zullen sommige die-hard racefanaten niet echt kunnen waarderen. Aan de andere kant is er zoveel te doen en is de sfeer echt optimaal mede door de dynamische weersomstandigheden en natuurlijk de vette soundtrack waarin zowat elke muziekstijl verwerkt is. De game laat maar hele kleine steekjes vallen zoals een onoverzichtelijke en matige view vanuit het voertuig zelf en de mate van detail daarin. Ook had de progressie die je maakt in de game wat duidelijker naar voren moeten worden gebracht. Gelukkig is de game ook nog voorzien van een zeer degelijke online-optie die, nadat je de single-player-races en -uitdagingen hebt voltooid voor meer menselijke tegenstand zal zorgen. Hierin is een onderscheid gemaakt tussen de wat serieuzere racers en de funracers. Je kunt dus kiezen tussen een ranked-game en races waar wat minder van afhangt zoals de kat en muis-mode. Project Gotham Racing 4 zal waarschijnlijk door veel meer gamers leuk gevonden gaan worden en het zal zo zijn dat als je de vorige goed vond, je deze héél goed zal vinden. Ik beloof je dan ook dat je met Project Gotham Racing 4 weer ouderwets lang zoet zal zijn…