ArmA: Armed Assault

Jarenlang was Operation Flashpoint dé oorlogsshooter, nee, oorlogssimulator bij uitstek, met z’n vrijheid, realisme, mogelijkheden en grote veldslagen. Nu is er een opvolger, tenminste, een soort opvolger…

Operation Flashpoint

Roep ‘Operation Flashpoint’ en iedereen die het ooit heeft aangeraakt weet wat je bedoelt: as close to war as you ever want to get. En dat is geen woord teveel gezegd. Operation Flashpoint was in feite meer simulatie dan shooter, want waar je voorheen heldhaftig en hevig schietend door een level kon rennen, kreeg je nu slagvelden waar alle opties open stonden. Scripted events stuurden slechts in hoofdlijnen de missie: de AI deed de verdere invulling. Kwam je onder vuur te liggen, dan moest je direct dekking zoeken en terugschieten, want ieder vijandelijk schot kon jouw leven direct eindigen. AI-commandanten gaven real-time orders op basis van wat ze zagen en als je zelf een squad had, dan luisterden je manschappen naar je en voerden ze hun orders naar behoren uit. Tanks boezemden flinke angst in, helikopters zelfs nog meer en als je zelf zo’n voertuig verlaten vond, dan kon je zo instappen en het direct tegen je tegenstanders gebruiken.
Ontwikkelaar Bohemia Interactive Studios werd met Operation Flashpoint direct op de kaart gezet en wel zo goed, dat zij een militaire variant van de ‘game’ ontwikkelde, die vrijwel direct door het US Marine Corps werd opgepikt, om het realisme van OFP nog maar eens te benadrukken. Op commercieel vlak ging het wat minder: uitgever Codemasters wilde een opvolger, maar uiteindelijk gingen Bohemia en Codemasters uit elkaar. Codemasters hield de rechten op de naam Operation Flashpoint en lijkt nog altijd een deel 2 te willen maken. Bohemia werkt inmiddels al geruime tijd aan ‘Game 2’, het spirituele vervolg op OFP.

Armed Assault

En hoe zit dat dan met ArmA: Armed Assault? Nou, als je OFP de projectnaam ‘Game 1’ geeft en ‘Game 2’ in ontwikkeling is, dan zou je Armed Assault ‘Game 1.5’ kunnen noemen en dan zit je feitelijk heel dicht bij de waarheid.

Nog immer kun je in ieder voertuig stappen dat ergens onbeheerd staat, nog steeds ben je voor iedere vijand die jou binnen een straal van 500 meter ziet staan een doelwit dat vrij snel gedood kan worden. Wapens schieten nog altijd realistisch, dus niet 100% zekerheid op raak schieten en terugslag is absoluut iets om rekening mee te houden. Gevoelsmatig is er wat mij betreft dan ook geen verschil tussen Armed Assault en Operation Flashpoint: ze delen samen de eerste plek in de wedstrijd realistische militaire shooter/simulator en wel op eenzame hoogte.

Uiteraard zijn er ook verschillen, zoals het verhaal achter de game. In Armed Assault speel je op een fictief eiland, waar een koninkrijk en een democratische republiek op staan. De VS helpen net het koninkrijk met vreedzaam trainen, als opeens de republiek met geweld het koninkrijk binnenvalt. Jij bent deel van de VS-troepen die er gestationeerd zijn en je doet per direct mee aan de oorlog die zo ontstaan is. Zo krijg je een aantal missies en alternatieve missies te spelen, voordat je de overwinning mag claimen.

Alternatieven

“Alternatieve missies,” hoor ik de OFP-veteranen denken? Dat heb je juist gelezen en dat is een nieuw onderdeel van de game. Na iedere gewone missie krijg je een overzicht van het volgende slagveld. Hierop vind je de volgende echte missie en een paar alternatieve missies. Alternatief is hier eigenlijk een fout woord, want deze extra missies hebben invloed op het verloop van de echte missie. Voorbeeldje: de hoofdmissie is het verdedigen van een stad. In de submissies mag je voordat die missie begint een vijandelijk kamp aanvallen of een weg naar de stad onklaar maken. Maak je het kamp onschadelijk, dan zal de hoofdmissie minder infanterie kennen en maak je de weg onklaar, dan kom je minder voertuigen tegen. Al met al een erg leuke feature, omdat het je wat meer controle over het verloop van de oorlog geeft.

Ondanks al deze missies is het verhaal van Armed Assault echt een ondergeschoven kindje. Tussen de missies zitten wat cutscenes in de vorm van nieuwsberichten die een poging doen om de game wat diepte te geven, maar toch voelen ze erg los van elkaar aan. Dat was in Operation Flashpoint gewoon beter. De main campaign voelt ook nog een beetje gerushed aan, waarin de hoofdmissies een beetje standaard aanvoelen en de alternatieve missies nogal overmatig stoer. Stoer in de zin van: je mag in je eentje even twee kampen met goed getrainde soldaten opruimen, succes soldaat! En dan blijkt al snel dat run and gun in Armed Assault net zo min gaat als in Operation Flashpoint destijds. Dat hoor je als ontwikkelaar toch ook te weten?

Ga je wat dieper graven in de game, dan vind je een wat losse missies die direct eens stuk professioneler aanvoelen. Alsof de campaign en deze missies verwisseld zijn, of iemand niet de tijd heeft genomen de missies tot een geheel uit te werken en de ‘plan B’-campaign heeft gepakt. Gelukkig zit er net als bij OFP nog steeds een uitstekende editor bij de game, waarmee hopelijk snel iemand op het idee komt de verschillende campaigns van OFP na te maken. Tot die tijd voldoen de meegeleverde missies zeker en anders zoek je je heil online, waar je nog steeds grootschalige oorlogen kunt uitvoeren, die je je jaren laten nog zult herinneren.

Graphics

De andere vernieuwing aan de game, naast de missies dus, is ook snel duidelijk: grafisch laat Armed Assault Operation Flashpoint een eind achter zich, maar dat is wel te verwachten met een gat van bijna 6 jaar tussen de twee. Het detail is in die tijd opgeschroefd, waardoor vooral de wapens, lichamen en voertuigen er een stuk beter uitzien. Desondanks heb je toch een redelijk krachtige machine nodig om al dat detail te zien: mijn PC voldoet aan de ‘recommended specs’, maar ook dat bleek nog niet genoeg. Uiteindelijk heb ik de graphics maar een eind teruggeschroefd en dan wordt het allemaal toch erg gewoontjes. Maar uiteindelijk maakt het bij een game als Armed Assault ook niet echt uit of alles er goed of supergoed uitziet: het blijft een game die het vooral van de oorlogsvoering met hebben en niet van de grafische presentatie.

Één grafisch detail moet ik wel toch echt even noemen: Armed Assault introduceert gras! En dat merk je vooral als je met je snufferd op de grond ligt om niet geraakt te worden en drie enorme groene balken je het zicht grotendeels ontnemen. En wat blijkt? De AI en dan vooral de vijandelijke AI, heeft hier totaal geen moeite mee en schiet je dwars door die balken naar de eeuwige jachtvelden. Wellicht had de ontwikkelaar een optie kunnen invoegen waarmee je, net als in het echt, je hoofd boven het gras kunt oprichten? Ach, uiteindelijk bleek mijn verouderende PC een uitkomst te bieden: tijdens het lager zetten van grafische pracht om een snellere game te krijgen verdween het gras ook. Tja, zo kan het ook… De nieuwste patch geeft de AI overigens hetzelfde nadeel als jou: ook de AI kan er niet langer doorheen kijken. Of z’n hoofd oprichten…

Conclusie

Met ArmA: Armed Assault koop je in feite opnieuw Operation Flashpoint, maar dan met betere graphics, nieuwe missies en hernieuwde support van zowel de ontwikkelaar als de community. Verder speel je gewoon een militaire simulator die nog steeds geen echte concurrentie kent of nodig heeft.